घर वाळूचे

घर वाळूचे

🏰🏰🏰

घर वाळूत बांधले

एका लाटेत मोडले

गेली त्वरे तू निघून 

तुज सांगावे आलेले

उगा थोडासा इकडे 

उगा थोडासा तिकडे 

जीव अडकला कसा

होते तुलाही ते कोडे 

कधी जमवली फुले

काचाकवड्या शिंपले 

पाय पुरून वाळूत 

किती सूर्यास्त पाहिले 

येता अंधारा चाहूल 

जग पालटून जाई

जाय ओढीने पावुले

वाळू झटकून काही

पाणी होतसे सावळे 

तुच मनी हिंदकळे

तुझे नसून असणे 

दिसे सर्वत्र दाटले

कुण्या संध्याकाळी एका 

तुझे झाले नाही येणे 

पाय माझेच वाळूत 

घर झाले ना बांधणे

किती उलटले मास

वाट  पाहणे थांबले

कुण्या ओढ्याचे पाणी

कुण्या नदीत चालले

येता अंधार दाटून

जाता सागर विझून 

मनी होतेस तू गाणे 

जीणे जाते उजळून 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com 

☘☘☘☘☘☘ .