वॉल कोल्याप्स
********::::
घर नसून मरतात कोणी
जीवनाची खेळी असली
समजते ना कधी कोणी
आई मरे बाप मरे
बाळ छोटे तेही मरे
नुक्तीच सुकली नाळ
तरीही जीवन सरे
दोष हा कुणाचा
दरिद्री जनाचा
विषमते पिचलेल्या
फाटक्या घराचा
कि गाव सोडून धावलेल्या
उपाशी त्या पोटाचा
इथे प्रेत सांडलेली
गुदमरून मेलेली
उघड्या सताड डोळ्यात
स्वप्न काचा फुटलेली
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा