*********
मी रे मेघ वादळाचा
ठाव मला न ऋतूचा
येतो काळी अवकाळी
संग बेभान वाऱ्याचा
भय कंपित हे जग
जरी रावण कुणाचा
देतो अन्नपाणी कुणा
मित्र दुष्काळी जगाचा
मज छंद रे वेगाचा
अभिमान या बळाचा
मी रे दुश्मन थोरला
मार्गी येईल तयाचा
म्हणा बेपर्वा उद्दाम
असे राजा मी मनाचा
येण्या गतीत विशिष्ट
नाही गुलाम वर्षेचा
झाडे तुटणार मोठी
छते पडणार थोडी
माज माणूस मनाचा
येतो मोडण्यास खोडी
खेळ चार दिवसाचा
जातो खेळुनिया जरा
साथी निसर्ग देवाचा
सांगे सांगावा सावरा
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा