रविवार, ३ जानेवारी, २०१६

छापाकाटा





म्हटले तर सुखी आहे ती
म्हटले तर दु:खी आहे ती

तेच नाणे जीवनाचे अन
छापाकाटा खेळत आहे ती

छापा सुख अन काटा दु:ख
ठरवून बसली आहे ती

आणि तरीही कशास काय
हे विसरून जात आहे ती

मग पुन्हा स्मरणी आतील
हुडकून काढत आहे ती

या सुखाचे दु:ख कसे होय
पाहून अचंबित आहे ती


विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/



  

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

मारूत

मारुत ******  एक रुद्र हुंकार  भेदत जातो सप्त पर्वत  पृथ्वी आप तेज वायू  सारे आकाश व्यापत  थरथरते धरती ढवळतो सागर  उ...