पाताळाची गंगा
आकाशी उसळे
उध्दरली कुळे
वणव्याची ||
दाटीवाटी होते
नाते जखडले
ठिणगीत झाले
एकरूप ||
उजेडी उजेड
गर्भ प्रकाशाचा
भ्रम तो तमाचा
मावळला ||
दाटला हुंकार
स्पंद पेशीतला
उठला मिटला
जगदाकार ||
पाहियेला डोळा
तरी मी आंधळा
विश्वाकार झाला
सानबिंदू ||
दत्ता ऐसी केली
घडी आकाशाची
विक्रांत नावाची
नाव नुरे ||
विक्रांत प्रभाकर
तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा