जगदंब
******
मांडवात मंदिरात
माय उभी नटलेली
सांभाळते जगतास
शिरी धरून साऊली ॥
वेडसर लेकरांना
रात्रंदिन प्रतिपाळी
भरवते घास प्रेमी
हर दिनी भुकेवेळी ॥
थोर तिच्या करुणेला
नसे मुळी अंतपार
दया क्षमा शांती प्रेम
जगे तिच्या नावावर ॥
कृपाकण तिचा एक
हाती असा भाग्ये आला
शतजन्म ऋणी तिचा
विक्रांत हा धन्य झाला ॥
जगदंबे तुझ्या पायीं
प्राण माझे अंथरले
प्रेम प्रकाशात तुझ्या
जीणे उजळून गेले ॥
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा