सोमवार, २ ऑक्टोबर, २०१७

जगदंब



जगदंब
******
मांडवात मंदिरात
माय उभी नटलेली
सांभाळते जगतास
शिरी धरून साऊली ॥

वेडसर लेकरांना
रात्रंदिन प्रतिपाळी
भरवते घास प्रेमी
हर दिनी भुकेवेळी ॥

थोर तिच्या करुणेला
नसे मुळी अंतपार
दया क्षमा शांती प्रेम
जगे तिच्या नावावर ॥

कृपाकण तिचा एक
हाती असा भाग्ये आला
शतजन्म ऋणी तिचा
विक्रांत हा धन्य झाला ॥

जगदंबे तुझ्या पायीं
प्राण माझे अंथरले
प्रेम प्रकाशात तुझ्या
जीणे उजळून गेले ॥

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

वृक्ष वंश उच्छेद

वृक्ष वंश उच्छेद ********* जळताच झाड मन विद्ध होते  तोडताच झाड मन कळवळते  एकेक झाडात लक्षावधी जीव  राहतात प्रेमाने करुनिया गाव  ...