मंगळवार, ३१ ऑक्टोबर, २०१७

उ:शाप तू


या माझ्या अंधार यात्रेत
कवडसा एक झालीस तू
जगण्याला अर्थ नवा नि
प्रकाश घेवून आलीस तू   

म्हटले तर जळणे होते
भोवताली धूर ओढून
म्हटले तर मरणे होते
उगाचच आत कुढून

जसा हलका वारा येवून  
उगा जावी ठिणगी पेटवून
आलीस अवचित तशी तू
जगणे माझे गेले उजळून

चकित झालो माझा मी
धडधडणे माझे पाहून
कल्मष जणू होते जिणे
उ:शाप तू आलीस घेवून

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

बंद दार

बंद दार **** कधी दारे होतात बंद  खूप दिवस न उघडल्या गेल्याने  बिजागऱ्या गंजून तर कधी केली जातात बंद  हेतू पुरस्पर जाणून बुजून कड...