सोमवार, २३ ऑक्टोबर, २०१७

| मैत्र |



| मैत्र |

कधी तरी कुणी तरी
अचानक भेटतात
मनावरी जादू होते
जिवलग बनतात

फुलुनिया मैत्र येते  
शब्द मोकळे होतात
जीवनाचे धागे नवे
काही उलगडतात

उधळता पण फुले
तयावर येत नाही
जनरीत वेळभान
हाती हात घेत नाही

दडपले श्वास पण
पुन्हा हसू लागतात
मनातले दडलेले
गुज सांगू लागतात

जीवनाची कृपा पुन्हा
स्वर देही रुजतात
उजेडाची गाणी शुभ्र   
नवी उषा पाहतात

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुत्रशोक

पुत्रशोक  ( डॉ. हरेश मंगलानी सरांच्या मुलाच्या, डॉ. रौनकच्या आकस्मक निधनाने उमटलेली  व्यथा) ******* मुलाचे पार्थिव खांद्यावर वाह...