सोमवार, २३ ऑक्टोबर, २०१७

| मैत्र |



| मैत्र |

कधी तरी कुणी तरी
अचानक भेटतात
मनावरी जादू होते
जिवलग बनतात

फुलुनिया मैत्र येते  
शब्द मोकळे होतात
जीवनाचे धागे नवे
काही उलगडतात

उधळता पण फुले
तयावर येत नाही
जनरीत वेळभान
हाती हात घेत नाही

दडपले श्वास पण
पुन्हा हसू लागतात
मनातले दडलेले
गुज सांगू लागतात

जीवनाची कृपा पुन्हा
स्वर देही रुजतात
उजेडाची गाणी शुभ्र   
नवी उषा पाहतात

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

कृपा कल्लोळ

कृपा कल्लोळ  ******* काय माझी गती अन् काय मती  तुज दयानिधी भेटू शके काय माझी श्रद्धा काय ते साधन  तुज बोलावून घेऊ शके  अवघा देहा...