सतत होवून घरभर
वारे वावरते बाई
थकले तनमन तरी
सदैव हसत असते बाई
घर सोडूनी
कर्तव्या जरी दूर कधी जाई
घरा वाचून एकटी
कधीच पण नसते बाई
येता प्रलोभने मनमोहक
इंद्राची जरी
घर मोडण्यास
चंद्रमौळी घाबरते बाई
कधी अवमानित दु:ख
दाटली असे धुत्कारली
आत परी ज्वालामुखीच
भरली असते बाई
या दुनियेच्या बाजारात
कधी विवश जी उभी
त्या दुनियेसाठीच
परी ती आई असते बाई
खचती भिंती
वादळात छप्पर उडून जाती
त्या मातीतून पुन:पुन्हा
स्वर्ग सजवते बाई
देह स्वर का जरी
वेगळा अबला किंचित ती
उर्जा तीच जगताची
या विश्व घडवते बाई
आई बहिण मुलगी
पत्नी अथवा मैत्रीण की
रे मूढांनो बाई
ही केवळ नसते बाई
डॉ.विक्रांत
प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा