अवकाळी आभाळा

अवकाळी आभाळा

शारद सुंदर पुनव नभात

फुलतो मनात चंद्र माझ्या ||

नको रे आभाळा भरून येवूस

घेवून जावूस स्वर्ग माझा ||

आलास तरीही पडणार नाही

राहणार नाही फार काळ ||

मग रे कशाला देतोस यातना

प्रकाश अंगना पडू दे ना ||

दुधेरी पांढरा अमृत कोवळा

चैतन्य सोहळा कणोकणी ||

बिंबास पाहतो मी माझा न राहतो

जणू हरवतो रम्य स्वप्नी ||

होतो ना सावळ्या आषाढी भेटलो

सुखात नाहलो ओतप्रोत ||

असा अवकाळी उगाच येवून

पिशाच होवून हिंडू नको ||

भिजू दे अंतर प्रकाशी पाझर

जन्माचा विसर पडू दे रे  ||

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोने

http:\\kavitesathikavita.blogspot.in