रंग भगवा अबोलीचा
अजून कुठे दुनिये
तू जाणलेस मला
मी कसे मग जाणावयास
जावे तुला
फिकीर माझी कधी नव्हतीच
तुला
फिकीर का मग तुझी
असावी मला
मी जातो माझ्या
तू तुझ्या वाटेला
सुखदु:ख राहो माझे
माझ्या उशाला
अंधार प्राशून इथे
मी जगलो जेधवा
प्रकाश का तुज
होता कधी मागीतला
जरा बहकलो या मी सुखाच्या
सुगंधी
हवे का सांग तव शोधावया
फुलाला
तसा तर निभावला
मी उपचार सारा तुझा
आता कशाला हवा तुज
आणखी हवाला
जन्म धुनीतील मी
असे राख फासलेला
रंग भगवा अबोलीचा
या हातात बहरला
डॉ.विक्रांत
प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा