तीन ज्ञानी
गेले मठात
शब्द घेवून
काही ओठात |
मिटले डोळे
शिरले मौनात
नाद उमटे
मन हृदयात |
झांजा वाजती
खणखणखण
डफ बोलतो
दणदणदण |
अलख अलख
वदल्यावाचून
शब्द येतात
हृदयी कुठून |
मेघ भारले
वेधून घेती
चैतन्याच्या
लाटा फुटती |
भावभोळा
अर्थ जाणतो
समर्पणाला
साद घालतो |
निरंजनाच्या
पाठी पोटी
उरा उरी अन
झाल्या भेटी |
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
फारच छान
उत्तर द्याहटवाफारच छान
उत्तर द्याहटवाफारच छान
उत्तर द्याहटवात्रिवार धन्यवाद
उत्तर द्याहटवा