शनिवार, १ ऑक्टोबर, २०१६

मन मी अन भास









माझे असणे माझ्या मनात
माळ खुळखुळे या गळ्यात
माझे नसणे माझ्या मनात
मान मोकळी हार मळ्यात

मी आकाशी झालो तारांगण
मी धुळीत असे इवला कण
मी उगवले हिरवे पान
मी वणवा जाळतो हे रान

मन निजता देह निजतो
सारे माझेपण शून्य खातो
जाग येताच क्षणी पाहतो  
तो पाहणारा कोण असतो

एक जाणीव भरे आकाश
एक किरण पाडे प्रकाश
मन कुठले मग तयास
फक्त आहे हेच बाकी भास


डॉ विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://Kavitesathikavita.blogspot.in


कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

गाठ

गाठ ***** दत्त राम कृष्ण एकच चैतन्य  नाव आन आन जरी त्यांची ॥ शारदा कालिका लक्ष्मी रूप छान  पदी होता लीन शांती लाभ ॥ परि देव देवी...