मातेवीन गर्भ
पित्यावीन जन्म
येरे येणजाण
अर्थहीन ||
जगाचा पसारा मनात
साठला
आला काय गेला कुणा
कळे ||
जगताचे मूळ मनच
केवळ
कळला पोकळ रंभागर्भ
||
सुखाचा तो सोस
दुखातला वास
केवळ आभास
चलचित्र ||
मावळता मन जगताचा
अंत
पाहतो अनंत
आत्मरूप ||
तोच पाहणारा गेला
हरवून
जगणे कळून क्षणगामी
||
विक्रांता दाविली
नीट निर्देशून
दत्ताने येवून वाट
निकी ||
डॉ विक्रांत प्रभाकर तिकोने
http://Kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा