शनिवार, ३० डिसेंबर, २०२३

लोणचे व चटणी


लोणचे व चटणी 
************
तोही जाणतो की तो लोणचे आहे 
तीही जाणते की ती चटणी आहे 
चटणी आणि लोणचे चवीपुरते असते 
जेवणाची फक्त लज्जत वाढवते 
पण चटणी आणि लोणचे 
म्हणजे जेवण नसते 
तिला माहीत असते 
त्यालाही माहीत असते 

लोणचे चटणी नसेल तर 
फारसे काही बिघडत नाही 
त्याच्याविनाही जेवण होते पोट भरते 
पण तोंडाला सुटणारे पाणी 
कुणाला नको असते 

हा आता तोंड आले असेल 
तर गोष्ट वेगळी आहे 
किंवा कुणाला डाळभातच आवडतो
तर कुणाला पोळी भाजीत मानवते 
तर गोष्ट वेगळी आहे 

पण लोणचे जाणतो तो लोणचे आहे 
आणि चटणी जाणते कि ती चटणी आहे 
ऍसिडिटी आणि बीपी वाल्यांनी 
ते दूरच ठेवायची असते 
बाकी बेफिकीर खवय्यांसाठी 
जगणे त्या क्षणापुरते असते.
तो ही जाणतो
ती ही जाणते .

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

शुक्रवार, २९ डिसेंबर, २०२३

अभेट

अभेट
******
कधी कधी चुके भेट 
ज्याची हवी त्याची थेट 
आणि मग मनी उगा 
खंत राहे उमटत ॥

मैत्र खोल मनातले 
जिवलग होता होता 
राहतेच निसटत 
हातात या येता येता ॥

असतात साऱ्या गोष्टी 
काय सदा प्रारब्धात 
थोडे तरी घडो इथे 
ठरवले वास्तवात ॥

पौर्णिमेचा सोस कधी 
नव्हताच या मनात 
तारकांचा वेध डोळा 
लय होता आकाशात ॥

कधीतरी सरतील 
काळ मेघ दाटलेले 
अन पुन्हा गवसेल 
तेच सौख्य निळे निळे ॥

म्हण आशा मनातील 
म्हण स्वप्न डोळ्यातील 
संचितात कोरली मी 
गोष्ट एक उरातील ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

गुरुवार, २८ डिसेंबर, २०२३

डॉ विद्या ठाकूर मॅडम


डॉ विद्या ठाकूर मॅडम 
****************

ठाकूर मॅडमला पाहिले की 
मला वटवृक्षाची आठवण येते 
वटवृक्ष छोट्याशा बीजातून निर्माण होऊन
उंच उंच आकाशात जातो 
परंतु आपली मुळ कधीच विसरत नाही 

तसेच तो आपल्या फांद्यातून 
नवीन आकार नवीनआधार
निर्माण करून विस्तारात जातो 
आपल्या जगासारखे शीतल उपकारक 
नवे जग  निर्माण करतो 
सभोवताल सुखावित जातो

या वृक्षाला ही ठाऊक नाही की
त्याने किती जणांना सावली दिली ते !
अगणित पशुपक्षी पांथस्थ इथे येतात 
निवारा घेतात श्रांत होतात अन्
नवीन उभारी नवे आश्वासन घेऊन पुढे जातात
 
सर्वांचे सदैव स्वागत हा त्यांचा रिवाज आहे 
सर्वांशी प्रेमाने वार्तालाप ही इथली पद्धत आहे.
इथे मने  जपली जातात 
मन ही परमेश्वराची विभूती आहे 
हे सांगायची गरज, इथे पडत नाही कधी 
प्रत्येक मनावर आणि माणसावर 
अकृत्रिम प्रेमाचा वर्षाव होत असतो इथे.
त्यांनी किती माणसे जोडली 
हे त्यांनाही ठाऊक नसेल 
जग म्हणते जगातील माणसे 
या जगावर इथल्या माणसावर 
त्यांनी उत्कट प्रेम केले 
प्रेम किती करावे हे आईला कळत नसते 
ते कमी आहे का जास्त हेही तिला माहीत नसते 
तसे त्यांचे आहे , 
त्या मातृत्वाची मूर्त स्वरूप आहेत

सौम्यत्च  हा काही चंद्राचाच गुण नाही
तो कधीही शीतलता सोडत नाही 
तशाच मॅडमही आहेत 
प्रसंगवशात कर्तव्य प्रणालीचा धबाड्यात 
कधी चिडल्या, तरीही त्यांचे रागावणे 
समोरच्यात कधीच धडकी भरवत नाही 
त्या रागावण्यात त्यांची सौम्यताच प्रकट होत असते
त्या रागवल्या नंतर लगेच शांत होतात 
आणि ती प्रेमाची किरणे पुन्हा एकदा 
त्यांच्या  मधून ओसंडून वाहू लागतात 
हे जणू गृहीतक आहे.
अर्थात काही लोकांना ते आवडत नाही 
त्यांना वाटते मॅडमनी कठोर व्हावे 
लोकांवर ओरडावे खडूस व्हावे
जास्त जवळ बसवू नये वगैरे वगैरे 
पण त्यांचे हे बोलणे म्हणजे 
सुगंधित गुलाबाला झेंडू  हो किंवा  
खळाळत्या  निर्झराला गावातला ओहळ हो 
असे म्हणण्यासारखे वाटते.

त्यांचे आणखीन एक वैशिष्ट्य म्हणजे 
त्या काळ जिंकणाऱ्या आहेत
त्या वेळ मुळीच जुमानत नाही
काळ आपल्यासाठी आहे 
आपण काळासाठी नाही ही ठाम समजून 
त्यांच्या कृतीतूनही दिसते
मग रात्री कितीही उशीर होऊ दे 
त्या काम संपूनच निघायच्या किंवा 
गाडीत काम घेऊन घरी घेऊन जायच्या 
म्हणणे मला असेही म्हणावेसे वाटते
वेळ जणू काही मैत्रीण आहे मॅडमची

त्यांची उत्सव प्रियता 
ही स्त्रीसुलभ तर आहेच 
पण त्यातून अधिक 
इतरांना आपल्या आनंदात 
सहभागी करून घेण्यात 
सगळ्यांच्या चेहऱ्यावर हसू आणण्यात 
ती साजरी होत असते ,व्यक्त होत असते
ते सारे म्हणजे
प्रेमाचा एक ऋजू धागा बांधणे 
किंवा मैत्रीची दृढ गाठ मारणे असते. 

त्यांची निरहंकारी वृत्ती अद्वितीय आहे 
सीएमो, एमएस, सीएचएमएस सारखी पदे, भूषवित असतानाही 
त्या पदाचा अहंकार ,दुराभिमान 
त्यांना कधीही शिवला नाही .
कुठलाच माणूस मित्र मैत्रीण 
त्यांच्यापासून तुटले नाही 
किंबहुना हे पद त्यांनी माणसे जोडण्यासाठी
कॅटलिस्ट म्हणून वापरले 

खरतर उच्च पदावर जाऊनही
आपले पाय सदोदित जमिनीवर 
असलेल्या व्यक्ती 
फार कमी असतात समाजात
पदाच्या आणि अधिकाराच्या 
अर्ध्या हळकुंडाने पिवळे झालेले 
अनेक नवरदेव या महानगरपालिकेत आहेत
त्यामुळे या सर्वात ठाकूर मॅडमचे 
सौजन्यशील वागणे हे अतिशय वेगळे ठरते
त्यामुळेच 
समोरच्याला दुखावणे त्याला अज्ञापालन करण्यास भाग पडणे 
हे त्यांनी कधीच केले नाही 
त्यांचे सांगणे म्हणजे
बाळ  तू जेवशील ना ? जेव, अरे  ते छान आहे !
अशी प्रेमाची आग्रहाची सूचना असते.
काम सांगताना कामात बदल करताना.
त्या आज्ञे मधील सौजन्यता 
समोरच्या व्यक्तीचा योग्य तो आदर , 
त्याच्या अडचणी ऐकून घेण्याची तयारी 
आणि आज्ञेमध्ये बदल करायची लवचिकता 
त्यामुळे त्या सगळ्यांच्या परममित्र झाल्या.

त्यांच्या कारकीर्दीत 
"आत्ताच्या आत्ता चार वाजता cms ला या "
अशी फर्मान कधीच निघाली नाहीत.
त्या त्यांच्या प्रेमाच्या शक्तीने 
खूप कामे सहजच करून घेत होत्या.
म्हणूनच मला मॅडम म्हणजे 
माणुसकीने  बहरलेले 
आत्मीयतेने भरलेले झाड वाटतात 

मॅडमच्या हाताखाली काम करताना 
खडूस बॉस बरोबर काम करताना येणारा अनावश्यक आणि नकोसा ताण 
कधीच आला नाही 
त्यामुळे आमच्यापैकी सर्वांच्या
त्या फेवरेट बॉस आहेत आणि राहतील

त्या सौम्य शांतपणा मुळे 
काही संकटे ही ओढवून घेतली त्यांनी 
अन् ताणतणावही सहन केले 
पण तो संकटी पावणारा विघ्नराजेंद्र 
एकदंत गणप्ती
जो त्यांनी सदैव भजला 
तो त्यांच्या पाठीशी उभा होता 
त्याने दिलेली बुद्धीची स्थिरता, 
ती अथर्वता, ती शक्ति  
आणि माणुसकी सच्चाईचे कवच 
त्याचे सदैव रक्षण करीत होते 
यात शंका नाही

तो देव गजानन त्यांना 
उदंड आयुष्य उत्तम आरोग्य प्रदान करो 
आणि समाधान व आनंदाने भरलेले हे जहाज   
आपल्या दैवी गुणांचे निधान 
जगभर वाटत राहो हीच प्रार्थना

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .
 

बुधवार, २७ डिसेंबर, २०२३

God


God
******
When ever there is fear,
God is there,
as a permanent member,
providing comfort and shelter.
When fear is gone,
God will be orphaned,
without home,
below the sky,
without rhymes.
As long as there is ignorance,
there will be religions.
More Gods and more wars,
but when ignorance disappears,
God becomes Universal.
Like  energy flowing in the sky,
Like perfume passing by,
like pure consciousness
dwelling in eye,
clean, calm and kind.
Full of love and warmth,
for every living being.
One can feel it,
in the emptiness of mind,
when there is no time.

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

मंगळवार, २६ डिसेंबर, २०२३

दत्त माझा


दत्त माझा
********

दत्त माझे गीत दत्त माझा मित
दत्त माझी प्रीत सर्वकाळ ॥१

दत्त आळंदीत दत्त पावसेत
दत्त नवनाथ  ठायी ठायी ॥२

दत्त स्वरूपात अवघी दैवत
मज दिसतात नटलेली ॥३

दत्त माझी भक्ती दत्त माझे ज्ञान 
कर्म आणि ध्यान दत्त झाला ॥४

प्रभाती जागृती  दिवसा दे स्थिती 
लय करी राती देव माझा ॥५

आता व्हावे लीन दत्त स्वरूपात
 लागलेली ओढ  सदोदीत ॥६

ऐसा दत्त ध्याता चैतन्यात चित्त 
झाले प्रकाशित अचानक ॥७

सुगंधी व्यापले  सारे आसमंत  
झाले रोमांचित तनमन ॥८

सगुण विरले निर्गुण मिटले 
शून्य ठाको आले घनदाट ॥९

भेटीविन भेटी दिली जगजेठी 
अंतरात दिठी वळलेली ॥१०

विक्रांत चरतो तीच रोजी रोटी 
अमृताची वाटी अंतरंगी ॥११

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

 

सोमवार, २५ डिसेंबर, २०२३

कळले


कळले
******
कळले कळले गुज उमजले
तूच उघडले तुझे द्वार ॥१

स्वरूप साजरे हृदयी सजले 
व्यापून राहिले तनमन ॥२

अवघे यत्न ते  नाट्यच होते 
मजला कळते सारे आता ॥३

आहे खोडकर प्रभु लीलाधर 
नि कर्म कठोर जसा तसा ॥४

घडले कर्म ते आम्हा न स्मरते
फळच दिसते गोड कडू ॥५

कर्मही मिटले फळही चुकले 
तुजला वाहिले चित्त जेव्हा ॥६

विक्रांत सुटला फेरा मिटला 
भक्तीत उरला येण्या जाण्या ॥७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

रविवार, २४ डिसेंबर, २०२३

अट्टाहास


अट्टाहास
*******
आमचा भक्तीचा 
जरी अट्टाहास 
राहून उदास पाहू नको ॥१
रोजचा याचक 
तुझिया दारचा 
दोन रे घासाचा भुकेला हा ॥२
आशाळभूत हे 
जरी असे मन 
प्रारब्ध वाचून काय मिळे ॥३
तुझिया नियमा
तू न बांधलेला 
म्हणूनया गोळा धाष्टर्य केले   ॥४
विक्रांत प्रवासी 
जन्ममरणाचा 
विसावा घडीचा देई दत्ता ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

शनिवार, २३ डिसेंबर, २०२३

प्राजक्त



प्राजक्त 
******
असंख्य मोतीया कळ्यांनी 
बहरून येते प्राजक्त राणी
अधीर वाट पहाटेची पाहत 
फुलण्याची आस ठेवत मनी

आतुरलेली प्रत्येक कळी 
स्पर्धा करत असते जिंकत 
आकाशातील चांदण्याशी
सर्वस्वाचे दान घेऊन हातात

खरखरीत पानांचे प्राक्तन
खुरटलेल्या जागेचे अंगण
साऱ्यांशी झुंजत आणि 
तरीही सारे काही स्वीकारत

असे नाही की फांदीवरून
दवाबिंदू नव्हते ओघळत
कुणी खेचलेल्या मोडलेल्या 
फांद्यांचे व्रण नव्हते दुखावत

पण हसणे फुलणे दरवळणे 
हा तिचा धर्म नव्हताच सुटत
आणि लोक त्या वाऱ्यावरती 
होती उगाचच संशय  घेत
 
सुगंध  कवेत घेण्यासाठी 
सदैव पिसा असतो वारा 
प्राजक्ताच्या अस्तित्वाला 
तोच अर्थ देत असतो खरा 

तरीही इथे जळतात कोणी 
जातात सौदर्या लाथडूनी 
काही पाने पडतात झरुनी
काही कळ्या जातात गळूनी

पण तिचे बहरणे थांबत नाही 
होणे गंधित वारा सोडत नाही
युगायुगांची ही असे कहानी
तरीही कुणाकुणा कळत नाही

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

शुक्रवार, २२ डिसेंबर, २०२३

बाबा स्वामी


बाबा स्वामी
*********
नसे ग्रंथ प्रामाण्य
नसे शब्द प्रामाण्य 
अनुभव सिद्ध हे
गुढगम्य असे ज्ञान ॥ २

न घे शास्त्र आधार 
न दे कर्मठ आचार 
हातातून हातात ये 
अनुभूतीच साकार ॥२

वाहतात हातातूनी
मंद शितल कंपन
नि उघडले देवद्वार 
चित्तवृती हरवून ॥३

करुणचा पदर ये
आता या डोईवर 
पोळता पाय घेती
गुरुवर कडेवर ॥४

जीवीचा जिव्हाळा 
रुतला ग काळजात 
होतो चाहता कधी
खोल बुडालो प्रेमात ॥ .५
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .


गुरुवार, २१ डिसेंबर, २०२३

निळाई


निळाई
*****

बरसले शब्द चांदण्यात न्हावून
बरसले शब्द आकाश होऊन
बसले शब्द हृदयात जाऊन 
मग कोरडेपणा माझे ओशाळून
गेले चैतन्यात चिंब चिंब भिजून

रुजणार बीज हे कोणत्या ऋतूत
घेणार आधार कुठल्या भूमीत
होईल वृक्ष की राहील झुडपात
जाईल नभी का सांदी कोपऱ्यात
कुणास ठाऊक काय प्राक्तनात

सुखावले तनमन आता हे काही
जावे फुटून कवच वाटते वज्रदेही
कुठली भूमी  नकळे आकाशही
प्रार्थनेत शतजन्म जाहले प्रवाही
दाटली डोळ्यात घनगर्द निळाई

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

बुधवार, २० डिसेंबर, २०२३

बाबाजी

श्री गुरु बाबाजी
******
करुणासागर श्री महाअवतार 
तया माझा नमस्कार वारंवार ॥
जगदसूत्रधार मानव्या आधार 
असे चिरंजीव यती धरतीवर ॥
जो कुणी येथे असे भाग्यवंत 
तया जीवनात दिव्यता भरत ॥
जगा देती दिव्य क्रियायोग दीक्षा 
उतरून भवपार नेती स्वयं शिष्या ॥
असे किती झाले महापदास गेले 
देहासवे तत्वा सायुज्या मिळाले ॥
तया भेटण्याची असे जीवा आस
दुर्लभ परी भेटणे बहु अवधूतास ॥
तया भेटण्याची तोच करी सोय 
तया भेटण्यास अन्य ना उपाय ॥
म्हणूनिया होवून लीन शरणागत 
असे रात्रंदिवस तयाला विनवत ॥
कृपेचा तो कटाक्ष पडो मजवर 
दिसो चिदाकाश प्रभू एकवार ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

मंगळवार, १९ डिसेंबर, २०२३

कारण नसतांना

कारण नसतांना
************
काही मासे राहतात 
चावत सोबतच्या माशांना 
कारण नसतांना
तसे काही माणसे राहतात टोचत 
सोबतच्या माणसांना 
या चावण्यात अन या टोचण्यात 
काय मजा असते 
कुणास ठाऊक . ?

वैराच्या अलीकडे अडकलेले
हे एक जगत वैर असतं का ?
किंवा हे भांडण असते
त्यांचें स्वतः शीच स्वतःचे
आणि चावता येत नाही स्वतःला 
म्हणून ते राहतात
भांडत चावत जगाला ?

अथवा निसरड्या वाटेवरून 
मुद्दाम चालायचे खाली पडायचे 
आणि जग हसले की 
त्या जगाला ओरडायचे
हा सारा खटाटोप का करायचा ?

वृत्ती प्रवृति आणि विकृती 
यांच्या धूसर सीमारेषावरती 
रेगाळणाऱ्या या व्यक्ती
कीव करावी त्यांची करुणेने दाटून 
का पाठवावे त्यांना दूर कुठे
अज्ञातवास लादून कळत नाही !

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

सोमवार, १८ डिसेंबर, २०२३

सार्थकता


सार्थकता 
********
साऱ्याच गोष्टी 
मनासारख्या होत नसतात 
म्हणून काय झालं ज्या होतात 
त्या काय कमी असतात .

भरून येते आकाश 
कृष्ण मेघ दाटतात
घनघोर धारा आसमंत व्यापतात
रस्ते अडतात मार्ग खुंटतात
त्या क्षणाचे त्या दिवसाचे 
सारेच कार्यक्रम उध्वस्त होतात
पण म्हणून काय झाले.
कारण तेव्हाच 
हिरवेगार वृक्ष तृप्त होतात 
सरिता ओसंडून वाहू लागतात
जीवनाचे हुंकार कणाकणात उमटतात

जीवनाचे गणित कधीही 
कुण्या एकट्या दुकट्यासाठी नसते 
चार-पाच तुकड्यासाठी नसते 
ते असते अवघा विश्वासाठी 
अपरंपार करूणेने भरलेले 
मुंगी पासून गरुडा पर्यंत 
अवघ्या सृष्टीला कवेत घेणारे 

म्हणूनच मनासारख्या न घडणाऱ्या 
गोष्टींचा बोळा करून 
टाकता आले पाहिजे त्यांना 
पूर्णतः विसरून
या विश्वाच्या पसाऱ्यात 
त्याचे निरर्थकत्त्व ध्यानात घेवून
अन् जगता आले पाहिजे 
समग्रतेशी एकरूप होवून 
यातच जीवनाची सार्थकता आहे.

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .



रविवार, १७ डिसेंबर, २०२३

आभासी दुनिया


.आभासी दुनिया
*********
रात्र सरत होती बॅटरी जळत होती 
मोबाईलवर तिची हसरी छबी होती ॥

ठाऊक ना किती काळ उलटून गेला
जीवघेणा एकांत मनात रुतून बसला ॥

पिवळी लाईन बॅटरीची लाल होत गेली 
वार्निंग देऊन बत्ती क्षणात  विझून गेली ॥

चार्जर शोधणे अन लावणे निरर्थक होते 
स्मृतीच्या त्या आगीत मलाच जळणे होते ॥

कुणास ठाऊक किती वेळ पुढे सरकला
समजले ना मज होतो क्षणात गोठलेला ॥

थंडगार फरशीवरती होते हिव दाटलेले
हळू हळू रक्तात खोलवर झिरपत गेले ॥

सुन्न स्पर्श झाले सारे शून्य झाल्या संवेदना 
आभासी दुनिया कळली मजला आभासाविना ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

शनिवार, १६ डिसेंबर, २०२३

सोस




सोस
*****
तुझ्या पाऊलांचा सोस आम्हा देवा 
जन्मोजन्मी ठेवा 
हाची लाभो ॥१
जिथे जाऊ तिथे राहो तुझी साथ 
धरलेले बोट 
ज्ञानदेवा ॥२
आळंदी वल्लभा सदा तुझ्या दारा 
होऊनिया वारा 
रहावे मी ॥३
म्हणतो मी आलो देवा तू आणला 
मम चालण्याला 
काय बळ ॥४
तुझिया सोबत चालण्याचे सुख 
तयाचे कौतुक 
वर्णविना ॥५
चैतन्याची वाट चैतन्याची साथ 
चैतन्याची गाठ 
तना मना ॥ ६
विक्रांत चालला किती जन्म फेरे
आनंद मनी रे 
भरलेला ॥ ७
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

शुक्रवार, १५ डिसेंबर, २०२३

यात्रा


यात्रा
******
माय मी मनी या दत्त धरीयला 
दत्ताच्या वाटेला जाऊ दे ग मला ॥१

फुलांचा ताटवा नाही त्या पथाला 
ठाई ठाई किंवा वृक्ष सावलीला ॥२

होय थोडे कष्ट पाही तो परीक्षा 
घाली समजूत देई काही शिक्षा ॥३

गुरु आहे तो ग सारे ज्ञाता दाता 
करी मज तया दारीचा वसौठा ॥४

संसाराच्या लळा लावू नको आता 
हलकेच निघो फळ सोडो देठा ॥५

अवघे सुंदर नच संपणारे 
जगत तुझे घट्ट बांधणारे ॥६

हलकेच सैल कर तुझी मिठी 
सोड तया गावा दाविला तू दिठी ॥७

भगवती तुझ्या करुणे वाचुनी 
अंतर्यात्रा  नच येईल घडून ॥८

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

गुरुवार, १४ डिसेंबर, २०२३

साथ

साथ
*****

सोडुनिया हात आता तू कुणाची 
सोडुनिया साथ आता तू स्वतःची ॥१

नव्हती कधीच गाठ बांधलेली 
चालता प्राक्तनी गाठ पडलेली ॥२

कुणाचे असे हे काही देणे घेणे 
तयालागी इथे असे हे भेटणे ॥३

घडे भेटणे नि घडे हरवणे 
उमलून कळी फूल ओघळणे ॥४

परी जाहले हे गंधित जगणे 
जाणुनिया वृक्ष उभा कृतज्ञतेने ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

बुधवार, १३ डिसेंबर, २०२३

मंडप


 मंडपात
********
चालला सतत नामाचा पाहारा
आनंदाचा वारा मंडपात ॥१

थोडा तार स्वर लय बोटावर 
नाम ओठावर कोरलेले ॥२

घासलेल्या तारा घासलेला स्वर 
देह दैवावर सोडलेला ॥३

तेच पुरातन वस्त्र परिधान 
धोतर पैरण जुनेरसे ॥४

परी मुखावर शांती समाधान 
स्वानंदाचे भान डोळियात ॥५

चाले वाटसरू सापडली वाट
होऊनी आश्वस्त तया रिती ॥६

विक्रांता कौतुक वाटे त्यांचे थोर 
ठेवी पायावर माथा मग ॥७
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

मंगळवार, १२ डिसेंबर, २०२३

निर्व्याज

निर्व्याज
******
तुझे चाफेकळी नाक हनुवटी निमुळती
गर्द डोळीयात दिसे डोह यमुनेचे किती १

केस मोकळे विजेचे देती आषाढा आव्हान 
मुक्त हसण्याला अन्  शरदाचे वरदान २

येते समोरून जेव्हा गाणे मनात सजते 
आसमंती दरवळ फुल फुल उधळते ३

कुणी म्हणते तू तेज तीक्ष्ण असे तलवार
कुणी म्हणते शितळ गंगाजळ सर्वकाळ    ४

जरी जाणतो न तुला तरी गमे ओळखीची 
माझ्या मनात प्रतिमा कुण्या मागील जन्माची ५

तुला सांगू आणि काय रहा अशीच हसत 
तुझे निर्व्याज हसणे राहो मनी खळाळत ६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

सोमवार, ११ डिसेंबर, २०२३

पालखी


पालखी
*******
निघाली पालखी माझ्या मावुलीची
वृष्टी कौतुकाची होत असे ॥

खणाणती टाळ गजर कानात 
मृदुंग छातीत धडाडले ॥

पावुलांचे फेर फिरती चौफेर 
आनंद लहर कणोकणी ॥

गिरकी क्षणात टाळ ताल त्यात
तडीत भूमीत पिंगा घाले ॥

नामाचा गजर भरले अंबर 
पताका अपार उसळती ॥

अवघे विठ्ठल सावळे सुंदर 
देव भक्तावर भाळलेले ॥

विक्रांत क्षणाला भारावला साक्षी 
डोळियात पक्षी मोरपंखी ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

पोचारा


पोचारा 
 
*****
चार साहेब एक डायरेक्टर 
एका मीटिंगमध्ये होते 
छान सजून आले होते 
नमस्कार झेलीत होते 

पण का नच कळे ते 
कुणाकडेच पाहत नव्हते 
ते पदवी अन् खुर्चीच्या का 
मऊ उबेत रमले होते ?

मग पाहता पाहता कळले 
अरे ते माणूस म्हणून नव्हते 
खुर्चीच्या स्वप्नात जणू की 
खुर्चीच जाहले होते 

खांद्यावरती तयांच्या 
अमाप ओझे होते 
हुकमाचे खादी भगव्या 
ताबेदारच ते होते 

तो ओरडे कामगार नेता 
पचनी पडत नव्हते 
ते फोन फालतू पीएचए चे 
कानाला डाचत होते 

कठ पुतळी रे कठ पुतळी 
तिज शब्दच फुटत नव्हते 
हालती सूत्रे वरती 
ते झुकत वाकत होते 

ती विद्वत्ता त्या ज्ञानाचे 
पोचाराच होत होते 
उरलेले काही वर्ष 
 त्या दम धर म्हणत होते

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

रविवार, १० डिसेंबर, २०२३

गाभारा


गाभारा
*******
निगुढ गाभारा देवतुल्य चिरा 
डोळियात धारा असावांच्या ॥१
ओलावला हात ओलावला माथा 
ओलावल्या  चित्ता खळ नाही ॥२
असे ज्ञानदेव खाली विवरात 
ध्यान समाधीत विश्वाकार ॥३
तयाच्या ऊर्जेचे चैतन्य भरीव 
जाणूनिया भाव तदाकार ॥४
ढकलले कुणी आत मी बाहेर 
देहाचा वावर यंत्रवत ॥५
बुडालो मौनात गर्द घनदाट 
रान चांदण्यात पुनवेच्या ॥६
विक्रांत काळीज जहाले निवांत 
सुख उमाळ्यात दर्शनाच्या ॥७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

शनिवार, ९ डिसेंबर, २०२३

ज्ञानदेवा


ज्ञानदेवा
*******
सिद्धेश्वर नंदीश्वरा 
एक वार बाजू सरा
मज लगी पाहू द्या हो 
ज्ञानदेव याची डोळा 

पायावरी डोके तया
मज लागी ठेवू द्या हो
चिद् घन चैतन्यात 
अमृतात न्हावू द्या हो 

अन कानी गुज पडो 
कथिले जे विसोबाला 
चांगदेव नामदेव  
प्रियबंधू सोपानाला 

दिव्य रव कानी पडो  
मंत्र हृदयात जडो 
नको नको आणि काही 
फक्त तोच संग घडो 

संजीवन  देव रूप 
माझ्या अवाक्यात नाही 
चर्म चक्षु विना आम्हा 
आधार तो मुळी नाही 

म्हणूनिया  ज्ञानदेवा 
डोळ्या मध्ये उभा राही
इंद्रायणी काठावर
मज नवा जन्म देई 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .




शुक्रवार, ८ डिसेंबर, २०२३

कृपेचा कुरुठा

कृपेचा कुरुठा
***********

ज्ञानदेव कृपेचा कुरुठा मी झालो
ज्ञानदेवी ल्यालो अंगोपांगी  ॥१

ज्ञानदेवी शब्द माझिया पेशीत 
प्राणवायू होत संचारले ॥२

ज्ञानदेवी अन्न माझिया जीवीचे 
रोजच्या भुकेचे बहु गोड ॥३

ज्ञानदेवी जल तृषा करी शांत 
होऊनी अमृत कणोकणी ॥४

ज्ञानदेवी अर्थ नित्य मज नवा 
सूर्य उगवावा नभी जैसा ॥५

ज्ञानदेवी विना नको ग्रंथभार 
परमार्थ सार तिये ठायी ॥६

ज्ञानदेवी प्रिय अशी जीवनात
नित्य हृदयात विक्रांतच्या ॥७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

गुरुवार, ७ डिसेंबर, २०२३

किती सांभाळू


किती सांभाळू
******

काय कैसे किती सांभाळू या जीवा 
दत्तात्रेय देवा कुठवर ॥१

किती वठवावे नाट्य जीवनाचे 
घोकल्या शब्दांचे रोज रोज ॥२

सुखात हसणे दुःखात रडणे 
यांत्रिक जगणे त्याच वाटा ॥३

मान अपमान देह व्यवधान 
खरे ते मानून अंतरात ॥४

डोळे हे आंधळे पथही अंधारी 
भय उरावरी संपण्याचे ॥५

सांग तुजविण बोलावू कुणाला 
विक्रांता न थारा अन्य कुठे ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

बुधवार, ६ डिसेंबर, २०२३

डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर (६ डिसे. 2023 )


डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर (६ डिसे. 2023 )
***********************
त्यांनी डॉक्टर आंबेडकर वाचले नाहीत 
त्यांना डॉक्टर आंबेडकर कळलेही नाहीत 
तरीही काहीही फरक पडत नाही 
कारण त्यांना कळत आहे 
त्यांची मोकळे आकाश आणि भरारता मुक्त वारा 
आणि त्यांना हे माहित आहे की 
या निळागर्द आकाशातला 
त्यांचा देव बाबासाहेब आहे .
कारण या निळ्या आकाशाची देण 
हे त्यांच्या कष्टाचे फळ आहे .

ते जातीभेदाचे कडवट रसायन 
अजूनही उकळत आहे 
मला हवे मलाही हवे मलाच हवे 
कसेही करून हवे 
जातीच्या कळपापासून हवे 
वा धर्माच्या संघटनेतून  हवे 
हा हव्यास तेव्हाही होता आताही आहे 
कदाचित हा हव्यास अमर आहे 
वा हा हव्यास  मनाचा मूळ गुणधर्म आहे 
पण या हव्यासासाठी लावली जाते मानवता पणाला 
ओढले जाते रस्त्यावर कोणाला 
त्याचे सर्वस्व हिरावून
त्यांचे तनमन मानसन्मान मातीमोल करून 
तेव्हा त्या कृत्याला अमानुषाहूनही अमानुष म्हणणे रास्त ठरते 
परिस्थिती माणसाला श्रेष्ठ बनवते 
किंवा लाचार बनवते जन्म नाही 
हे गळी उतरवणे अशक्य असूनही 
त्यांनी ते केले आणि मग आत्मग्लानीचे 
मणा मणाचे हजारो वर्षाचे ते लोढणे 
फेकून देता आले 
हजारो लाखो करोडो पिचलेल्या लोकांना
त्यांच्या त्या अद्वितीय अवर्णनीय महन्मंगल पवित्रेक  कार्याला शतकोटी प्रणाम !
त्यांच्यासाठी महामानव विश्वरत्न 
या पदव्याही किती लहान वाटतात 
कधीकधी वाटते ते जर असते तर 
त्या माझ्या जगदबंधुला मी फक्त एकदा 
कडकडून मिठी मारली असती 
आणि शब्दावाचून माझी भावना व्यक्त केली असती .
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

मंगळवार, ५ डिसेंबर, २०२३

आरंभ नव्याचा

आरंभ नव्याचा
************

हरवले माझे पण कण इवला होऊन 
गिरनारी पहाडी मी जाहलो आनंदघन ॥१

पाठीवरती ओझे ते नव्हते मोठेपणाचे 
चिंता व्यथा काळजीही नव्हते नाव कशाचे ॥२

असे इथलाच जणू मी बहु रे युगा युगांचा 
मज दाखवी ओळख पत्थर पाया खालचा ॥३

वेढून पहाडा होता तो गंध रानाचा ओला 
चिरपरिचित किती अनंत जन्मी हुंगला ॥४

ती वाट कितीदा होतो चढूनी मी उतरलो 
अन शिखरावरती अवधूता त्या भेटलो ॥५

 रे थांब इथेच जीवा हा गाव से मुक्कामाचा 
इथेच पडावा देह घडो आरंभ नव्याचा ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

कृपा


गिरनार परिक्रमा ३
***************

इवलाली कृपा आकाश होऊन 
माझिया मनात आली ओघळून ॥१
सहज घडले असे जे वाटते 
सहज परि ते कधीच नसते ॥२
विश्वसुत्रधार सांभाळतो भक्ता 
अनन्य शरण  तया पदा येता ॥३
तयालागी असे भक्तांचे व्यसन 
कळू कळू आले संतांचे वचन ॥४
पाहता वळून दिसे त्याच्या खुणा 
घेई उचलून पदोपदी देवराणा ॥५
देता हेतूविन तया प्रेम कणभर 
जहाला देव तो सुखाचा सागर ॥६
अगा विश्वंभरा कृपा सरोवरा 
ठेवी सदोदित मज तुझ्या दारा ॥७
हरखुन भाग्य पाहतो विक्रांत 
तयाच्या प्रेमात सुखाने डोलत ॥८

रविवार, ३ डिसेंबर, २०२३

निरोप

निरोप
******

धुणीचा निरोप समिधास आला 
वन्ही धडाडला आकाशात ॥१

वाजे पडघम तुतारी सनई 
मिलनाची घाई बहू झाली ॥२

उधळली फुले रांग तोरणाची 
रंन्ध्र  सुगंधाची घर झाली ॥३

झगमगू आले सप्तरंगी दीप 
अरूपात रूप मावळले ॥४

जरी घडीभर विरह वेदना 
किती जीवघेणा काळ वाटे ॥५

विक्रांत पिकल्या फळा देठ झाला 
पडला राहिला कुणा ठाव  ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 

शनिवार, २ डिसेंबर, २०२३

गिरणार परिक्रमा २


गिरनार परिक्रमा २
***************
पायाखाली खडे टोचतच होते 
पाऊल पुढे परी चालतच होते ॥
घेता घेता नाम अपशब्द कधी 
मस्तकात कळ जाता येत होते ॥

नाही कसे म्हणू घडत जे होते 
अजूनही देहासवे नाते घट्ट होते ॥
वेदनांचे सुख या देही होत होते
वेदनांचे फुल देवा तव पदी होते ॥

आणिक नजर खिळली खालती
पावलो पावली  रुप तुझे होते ॥
हजारो सोबती कुणी ते नव्हती 
तूच फक्त चित्ती मज पुरे होते ॥

अशी जगण्याची दावलीस रीत 
अफाट इवले अस्तित्व हे होते ॥
झाली शिकवणी झाली उजळणी 
विक्रांत जगणे किती सोपे होते ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

शुक्रवार, १ डिसेंबर, २०२३

निभ्रांत





निभ्रांत
******

शोधावे कुणाला भेटावे कुणाला 
ठेवावे कुणाला हृदयात ॥१

भजावे कुणाला त्यजावे कुणाला 
म्हणावे कुणाला जिवलग ॥२

स्मरावे कुणाला नमावे कोणाला 
धरावे कुणाला अंतरात ॥३

ऐसीया प्रश्नात असता धावत 
जन्म हरवत जात उगा ॥४

तेधवा श्री दत्त प्रकटे मनात 
स्वामी समर्थ भगवंत ॥५

करुनी  निभ्रांत ठेवी भ्रूमध्यात 
आणून विक्रांत सहजीच ॥६

हरवले मन हरवले ध्यान 
जाणीव संपूर्ण पै शून्यात ॥७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

गुरुवार, ३० नोव्हेंबर, २०२३

साधु बैरागी


साधु बैरागी
*********
घरदार नसलेले संसार सोडलेले
तथाकथित 
आासक्ती पाशा पासून मुक्त झालेले
साधु बैरागी

अन्न वस्त्राची फिकर सोडलेले 
तरीही हातामध्ये घेऊन कटोरा 
भिक्षेसाठी थांबलेले
साधु बैरागी

निवाऱ्याची चिंता नसलेले 
तरीही निवारा घेत आणि शोधत असलेले
अन चिमूटभर गांजाला आसुसलेले
साधू बैरागी .

दिसत होते मला
काम क्रोधाचे न मिटणारे रंग 
कळत नकळत मनात बाळगत
साधुत्वाच्या अहंकारावर आरुढ झालेले 
साधू बैरागी ॥१

तर मग हा निसंगत्वाचा अर्विभाव 
देव शोधनासाठी आहे की 
काम चुकारपणा करता आहे
किंवा हा ऐदी जीवन जगण्याचा
राजमार्ग आहे मला कळत नव्हते

असे शेकडो हजारो लाखो साधु 
राजमार्गावर तीर्थस्थानावर 
झुंडी झुंडीने मठामधून
तटा तटावर घाटा घाटावर 
बसले आहेत ठाण मांडून .

आणि तरीही तरीही तरीही
एक अनामिक आकर्षण 
त्यांच्याविषयी 
त्यांच्या जगण्याविषयी 
येते मनात दाटून .

जमीन अंथरून आणि आकाश पांघरून 
घेण्याची ती उर्मी ती धाडस
पंचमहाभूतांशी एकरूप होण्याची 
ती शक्ती ती  वृती
नसलेपणात वावरण्याची ती हिंमत
त्याच्यासमोर नतमस्तक होते मन ॥२

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .




बुधवार, २९ नोव्हेंबर, २०२३

गिरनार गुरू शिखरावर


गिरनार गुरू शिखरावर 
***********

आनंदाचे फुल आले वेलीवर 
आनंदाची झुल पानापानावर . ॥

आनंदाची गाणी आनंदल्या मनी
आनंदे भरला देह सरोवर ॥

सोनिया उन्हात झळाले शिखर
पाहियले देव दत्त गुरूवर  ॥

काय किती वदू नवाई नित्याची 
अनिकेत खेळे  इथे घर घर ॥

इवल्या देहाच्या खोळीत विक्रांत
कवळे अथांग क्षितिज अपार ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

गिरनार परिक्रमा

गिरनार परिक्रमा
************

पुरविला देवे माझा खुळा हट्ट 
चालवलेली वाट गिरणार ॥१
नव्हतेच बळ देहात दुर्बळ 
कृपेचा सकळ कर्ता झाला ॥२
कष्ट तर होते झाली यातायात 
पाझर देहात फुटलेला ॥४
आधी चंद्रामृत पिठूर वाटेत
मग पावसात चिंब केले ॥५
आत एकतारी लागलेली धून 
असून नसून मीच होतो ॥६
काही ओरखडे देहाची लत्करे 
तयाची पर्वा रे कोणा असे ॥७
विक्रांत स्पर्शले लाखो कोटी कण
गिरणार स्पंदन तृप्त झालो ॥८

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

गुरुवार, २३ नोव्हेंबर, २०२३

पाहणे


पाहणे
*****

पाहणे मनाचे असते जगाचे 
रुळल्या पथाचे एकमार्गी ॥१
पाहत्या वाचून घडता पाहणे 
होतसे चालणे पुढे पुढे ॥२
अस्तित्व राखणे अस्तित्व वाहणे 
अस्तित्वा कारणे विश्व करे ॥३
जरी तो तटस्थ आत मध्ये दत्त 
असे सदोदित जागृतीत ॥४
विक्रांत मागतो दत्ताला पाहणे 
यथार्थ जाणणे असे जे ते ॥५
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

तुज न ठाऊक


तुज न ठाऊक 
*********

असे माझ्या मनी 
क्वचित ते कुणी 
राहे रेंगाळूनी 
तुज सम  ॥

तुझे ते पाहणे 
चांदीचा पाझर 
चंद्र देहावर 
उतरणे ॥

तुझे ते बोलणे 
बासुरी गुंजन 
व्यापून जीवन 
माझे राही ॥

तुझे ते सांगणे 
मनाच्या आतून 
येतसे उमलून
फुल जैसे ॥

तुझे ते हसणे 
कलकल झऱ्याचे 
इवल्या बिंदूचे 
इंद्रधनु ॥

तुज न ठाऊक 
तुझिया नभात 
राहते उडत 
मन पाखरू ॥

किती तू जवळ 
अन किती दूर 
मीन की सागर 
जळी जैसा ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

मंगळवार, २१ नोव्हेंबर, २०२३

रंगले

रंगले
*******
जरी रंगले जीवन सारे 
परी काळीज नच रंगले 
भवताली फुलून वसंत
फूल अंतरी न उमलले ॥

काय कुणाची असेल चूक
कधी कुणाला नच कळते
कुंडीमधल्या मातीचे मग
सांभाळलेले त्राण सुटते ॥

असेल ओलही जीवनाची 
परी न पुरते जीवनाला 
अन लाखलाख योजनाही
उगाच जाती मग लयाला ॥

आता घेवून मांडीवरती
कुरवाळतो मी स्वप्न खुळे
तुकडेच ते अखेर सारे
जातात तसेच विखुरले ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

सोमवार, २० नोव्हेंबर, २०२३

या दत्ताने


या दत्ताने
********
या दत्ताने माझी पार वाट लावली 
पुरी वाट लावली ॥ धृ ॥

व्याधी लावली पोटी व्यथा घातली 
भयभीत करूनिया गाठ मारली ॥ या दत्ताने 

शांती लुटली माझी निद्रा चोरली 
जागताना त्याच्यासाठी ऊर्जा आटली ॥या दत्ताने 

मजा सरली माझी चैन संपली 
रंजनाची साधने ती सारी हरवली ॥ या दत्ताने 

बायको  रुसली अन् पोरे दूरावली
देवासाठी अंतरात आग लागली ॥ या दत्ताने 

दुनिया लूटली  सारी युद्धही हरली 
तहाची ती बात मागे नच उरली ॥या दत्ताने

करो हवे तो ते सारे  जीव घेवू दे रे
भाळी नावे त्याच्या मी चीरी लाविली ॥या दत्ताने

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .


रविवार, १९ नोव्हेंबर, २०२३

शब्द पांघरावे


शब्द पांघरावे
*****

शब्द कशाला कुटावे 
अर्थ कशाला लावावे 
उराउरी का फुटावे 
नियमांच्या ॥१

भाव ओळीत आणावे 
मन मनात मुरावे 
आत काळीज हलावे 
वाचतांना ॥२

कधी व्यथा जीवनाच्या 
कधी कथा विजयाच्या 
कधी बाता गर्विष्टाच्या 
उमटाव्या ॥३

जेव्हा वाटते लिहावे 
तेव्हा सहज लिहावे 
अन शब्द पांघरावे 
निज येता ॥४

कवी म्हणा म्हणू नका 
मोठेपणा घेऊ नका 
परी भाव सोडू नका 
दाटलेला ॥५
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

शनिवार, १८ नोव्हेंबर, २०२३

स्मृती


स्मृती
*****
विझली चांदणी डोळीयात पाणी 
कशाला लिहिली देवा ही कहाणी ॥१
कैसा हा आटला प्राणदायी झरा 
श्वास हा कोरडा गळ्यात दाटला ॥२
आता कुणा सांगू गुज ते मनीचे 
विरुनिया जाती भाव या जीवीचे ॥३
ठाई ठाई भास स्मृती घरभर
कोरलेले येते नाव ओठावर ॥४
खांद्यावर साथ तुझिया प्रेमाची 
वाट पाहे कान अन् वाहवे ची ॥५
अजुनिया गाली तुझा मंद श्वास 
व्यापूनी तनुला तुझा प्रेम स्पर्श ॥६
सरले प्रेमळ मायेचे आभाळ 
उरले जगणे व्यर्थ होरपळ ॥७
अदृष्टाची दृष्ट लागली सुखाला 
तुझी स्मृती फक्त आता जगण्याला ॥८

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

गुरुवार, १६ नोव्हेंबर, २०२३

स्व.लक्ष्मणराव गायकवाड (का कुणास ठावूक)

स्व.लक्ष्मणराव गायकवाड (का कुणास ठावूक)
*****************
माझ्या लहानपणीची अतिशय आवडती मावशी सती मावशी तिचा नवरा .
त्यांना देवाज्ञा झाली असे कळले .
अन जाणवले की 
अरे आपण गेली चाळीस वर्ष 
या माणसाला पाहिले नाही भेटलो नाही 
त्यांना नाही तर सती मावशीला ही
तिच्या मुलांनाही पाहिले आणि भेटलो नाही 
चाळीस वर्ष आपली मावस भाऊबहीण 
आपले कोणीच नाहीत
असे का झाले कुणास ठाऊक?

मी लक्ष्मणरावांना प्रथम पाहिले होते 
ते त्यांच्या लग्नातच घोड्यावर बसलेले 
डोक्याला बाशिंग बांधलेले 
मुंडावळ्या लवलेल्या रूपात
तो एकूणच रूबाबदार 
सरळ नाकाचा देखणा चेहरा असलेला 
लोभस माणूस होता 
तोंडात पान बहुदा कोरलेली मिशी 
एकदम तुळतुळीत दाढी 
कुठल्या राजपुत्र पेक्षा कमी दिसत नव्हता 
मला हा मावशीचा नवरा खूपच आवडला .
पण प्रत्यक्ष ओळख होणे बोलणे 
हे सर्व व्हायला किती जावे लागले 
पण खरी ओळख कधी झालीच नाही 
कारण कुणा न ठावूक ?

कुठे पुढे कळले 
ते त्यांना झालेले आजारपण 
त्यांच्यावर आजीने केलेला उपचारासाठी खर्च 
त्यांना मिळालेला पुनर्जन्म 
पुढे असेही कळले की 
ते मावशीला पाठवतच नाहीत माहेरी 
आम्हाला कुणालाच भेटायला  
का कुणास ठाऊक ?

मग मावशीही भेटायची खूप कमी होत गेली 
पुढे दूरवर लांबवर पुण्याच्या वेशीवर 
चंदन नगरला राहायला गेली 
तर मग हे काका कुठे भेटणार ?
पुढे काकानी टॅक्सी ड्रायव्हरचा पेशा स्वीकारला 
असे कळले ते पुणे मुंबई करायचे
आम्ही मुंबईला 35 वर्ष काढूनही 
क्वचितच ते आम्हाला भेटायला आले 
का कोणास ठाऊक?
.
पुढे आमची आई म्हणजे अक्का गेली 
तेव्हाही हे काका व सती मावशी 
कोणी सुद्धा भेटायला आले नाही 
किंवा कोणी सांत्वनाचे दोन शब्द पाठवले नाही पुढे आजीही गेली आजोबाही गेले 
नात्यातील मुख्य गाठीत सुटून गेल्या 

रस्ते वेगळे झाले होते 
राहुल राजश्री जयश्री गणेश यांचे 
लहानपणीची गोड चेहरे 
अजून आठवत आहेत मला 
ते जीवलग झाले असते पण तसे झाले नाहीत
का कोणास ठाऊक ?

झाडाच्या प्रत्येक फांदीचे 
एक वेगळे जग असते हेच खरे 
त्याची ती  पाने फुले फळे 
त्याच्या आधारावर  असतात
त्याच्या सत्तेतवर जगतात
आणि जर ती फांदी वेगळी पडली 
वेगळी झाली तर त्या फांदीवर 
फुललेली ती फळे फुले पाने 
ती ही वेगळी होतात दुरावतात .
तसेच काहीसे झाले होते 
लक्ष्मणराव गायकवाड अन् 
त्यांच्या कुटुंबीयांचे आमच्या सर्वांसोबत 
त्यांची  ती मुले कधी मोठी झाली 
त्यांची लग्न झाली त्यांची संसार फुलली
कळलेच नाही.
 
तशी मनात त्या मुलांची सती  मावशीची अस्पष्टशी स्मृती होती 
एक दोनदा भेटायचा प्रयत्न केला गेला 
पण तो सफल झाला नाही 
का कुणास ठाऊक 
काही नाती अशीच असतात 
जी  नियती कधीच जुळू देत नाही 
का कुणास ठाऊक?
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

बुधवार, १५ नोव्हेंबर, २०२३

माझी बहिण

माझी बहीण 
**********

लहानपणी मी तुला उल्लू बनवयचो 
आपला खाऊ भरकन खावून 
तुला लाडी गोडी लावायचो
अन् तुझ्या वाट्याच्या मिठाईवर
डल्ला मारायचो 
तेव्हा आपल्या हुषारीचा 
किती अभिमान वाटायचा मला
पण आता कळतेय 
तुला माझा आप्पलपोटी पणा 
माहित असूनही 
तो स्विकारून
तू द्यायचीय मला तुझा वाटा 
माझ्या हुशारीच्या अहंकाराला 
जरा ही न दुखवता 
किंबहुना त्याची दखल ही न घेता .

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

मंगळवार, १४ नोव्हेंबर, २०२३

तमाचे पथिक


तमाचे पथिक
**********
कुठे धन अर्जित कुठे धन अनार्जित
सुखाचे अर्थ इथे कुणा न कळतात ॥१
ते संगीतात बेहोश होवून जातात
परी टेबला खालून सहज पैसे घेतात ॥२
ते समाजाची रात्रंदिन सेवा करतात 
परी टक्केवारीत हाथ ना आखडतात ॥३
त्याचे तर नाव थोर तो कैवारी दिनाचा 
किती पण आग्रह तयाचा तो पावतीचा ॥४
तो भक्त महान टेबलावरती भगवान 
बुद्ध महावीर कृष्ण व्यर्थंची संविधान ॥५
नाही हात जळत त्याचे नाही पापे फळतम 
नाही मन तळमळत  कशासही घाबरत ॥६
जाऊनिया देवाला ते सहज टक्का देतात 
हुंडीमध्ये पापाचे परिमार्जनच करतात ॥७
घनघोर होवून पूजा तो देव जागत नाही 
खरंतर त्यांनाही काही फरक पडत नाही ॥८
दार बंद घट्ट मनाचे तिथे काज ना प्रकाशाचे
अंधारात येती जाती पथिक अभागी तमाचे ॥९

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .
 

भेट

भेट
*****
माझे शब्द तुला कळतीलच असे नाही 
माझे चित्र तुला उमजतीलच असे नाही 
त्यांनी फारसा फरक पडत नाही 
पण मग तेवढे एक काम कर 
स्वल्पविरामातील क्षणात 
दोन ओळी मधील अंतरात 
जरा वेळ थांब मला आठव 
अन् सापडलेला भाव मनात साठव 
दोन किनाऱ्यामधील सेतू 
तो कसलाही असू देत 
माती सिमेंट वाळू लाकूड लोखंड 
तो ओलांडणेच महत्त्वाचे असते 
किनारे मिळणे महत्त्वाचे नसते 
किनारी कधी मिळतच नसतात 
नाही का ?
पण सेतू ओलांडणे आपल्या हातात असते 
शब्द निरर्थ आहेत न कळू देत न वळू देत 
मी शब्दात असेलही वा नसेलही 
पण शब्द शून्यत्वाच्या अवकाशात 
नक्की भेटेल तुला
कारण तिथे तिसरे कोणीच असणार नाही
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

रविवार, १२ नोव्हेंबर, २०२३

दिवाळीच्या हार्दिक शुभेच्छा!





दिवाळीच्या हार्दिक शुभेच्छा!
*******************

सर्व मित्र-मैत्रिणींना ,आप्त, स्नेही, शुभचिंतकांना डॉ. विक्रांत प्रभाकर तिकोणे आणि परिवार यांच्या कडून दिवाळीच्या हार्दिक शुभेच्छा!

हा सुखाचा प्रवास 
राहो अविरत वाहत
आनंदाचे दीप उजळो 
सदैव तुमच्या हृदयात ॥१

स्वकर्माची वाट दिसो
तुम्हा सदैव प्रशस्त 
कर्तव्याच्या आकाशात 
रहा दृढ ध्रुवा गत ॥२

देव देश अन् धर्म 
हेच आपले रे इष्ट 
कवडी दमडीसाठी 
कुणी न व्हावे भ्रष्ट ॥३

देई शुभेच्छा विक्रांत 
नांदा सदैव सौख्यात 
दत्त दावो तुम्हा लागी
सदा प्रकाशाची वाट ॥

*****🪔
        ******🪔
                  ******🪔






शनिवार, ११ नोव्हेंबर, २०२३

व्यथा सांगताना


व्यथा सांगताना
************

एक एक मनाचा पट उलगडतांना 
तुला मी माझ्या व्यथा सांगताना ॥

वेदनेचा मोहर तुझ्यात डवरून 
बरसलीस तू जणू बकुळ होऊन ॥

मग ओंजळीत मी तया घेऊन 
चुंबले हलकेच श्वास माझा देऊन ॥

उतरलीस तू माझ्या कणाकणात 
बहरले दुःख माझे गंधित होऊन ॥

अन् रेशमी त्या तुझ्या सावलीत 
हरवत गेलो मी माझे अस्तित्व ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

शुक्रवार, १० नोव्हेंबर, २०२३

देई



देई
****

दारी आल्या भक्ता घेई पदरासी 
देई सुख त्यांसी 
दयाघना ॥१

रंजले गांजले कामना दाटले 
धुर्त कुणी भोळे 
तुझेच हे ॥२

असू देत कामी असू देत लोभी 
परी आले पदी 
शरण ते ॥३

देई घोटभर देई घासभर
द्वैत दूर कर 
सकलांचे ॥४

विक्रांत मनीचे पुसून मागणे 
मर्जीने जगणे
घडो तुझ्या ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

गुरुवार, ९ नोव्हेंबर, २०२३

मान्य आहे मला (गुरुद्वादशी)

मान्य आहे मला (गुरुद्वादशी)
***********

ठीक आहे महाराज 
माझे येणे आणि जाणे 
सारे तुझे ठरवणे 
मान्य आहे मला

तुझी कृष्णा तुझा घाट 
तुझ्या तीरावरील पहाट 
नाही माझ्या नशिबात 
मान्य आहे मला 

तुझी भूपाळी काकड आरती 
तुझी पालखी तुझी शेजारती  
नच पाहिल मी दृष्टी 
मान्य आहे मला 

तुझा जप करीत करीत 
चालणे प्रदक्षणा घालीत 
नाही होणार कदाचित 
मान्य आहे मला 

तुझे प्रिय भक्तगण
त्यांच्या सहवासाचे क्षण
नाही भेटणार भगवन
मान्य आहे मला 

कारण मी आहे जाणून 
नाही चुकणार तुझे नियोजन 
मी लक्ष्य योजना करून 
मान्य आहे मला

तुझी इच्छा असेल तेव्हा 
नेशील मजला ओढून 
किंवा देशील सोडून 
मान्य आहे मला

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

बुधवार, ८ नोव्हेंबर, २०२३

स्वप्न

स्वप्न
*****

हे तुझे भेटणे झाली एक गाणे 
मनी पाझरले शरद चांदणे ॥१

स्निग्ध मुग्ध मंद नित्य शितलसे 
तृष्णेला तृष्णेचे जिथे लागे पिसे ॥२

पुन्हा पुन्हा मन होवून चकित 
सांगते स्वतःला स्वप्न हे खचित ॥३

होते  भाग्य कधी असे मेहरबान 
पुण्य येथे फळाला लाभते वरदान ॥४

मागण्याचा माझ्या साऱ्या अंत झाला 
याहून मधू काही न भेटले जीवाला ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

मंगळवार, ७ नोव्हेंबर, २०२३

खेळ

खेळ
*****
बांधुनिया डोळा जन धावे सैरा 
मायेचा पसारा कळेचिना ॥१
जरी असे कारा कळेना गबाळा 
सुखाचा सोहळा समजती ॥२
जरी पदी बेडी मिरवती वेडी 
साज त्या मानती आनंदाने ॥३
अवघा वेड्यांचा जमला बाजार 
चाले व्यवहार अर्थशून्य ॥४
आणि कोणी तया सांगावया जाती 
दगड हाणती माथ्यावर ॥५
चालला निरर्थ खेळ हा सतत 
पाहतो विक्रांत अचंबित. ॥६
कळेना का दत्त हसतो गालात
मायेच्या खेळात रमवून ॥ ७
अगा बरे नाही ऐसे हे खेळणे 
उगा फसवणे लाडक्यांना ॥८

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ .

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा ********* पुन्हा एकदा आकाश चांदण्यांनी भरून गेले  पुन्हा अनाम सुखाने मन बहरून गेले ॥ तेच स्थळ तीच भेट देहातील आवेग थ...