पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा

*********

पुन्हा एकदा आकाश

चांदण्यांनी भरून गेले 

पुन्हा अनाम सुखाने

मन बहरून गेले ॥

तेच स्थळ तीच भेट

देहातील आवेग थेट

पुन्हा एकदा उधाण 

जीवास उधळून गेले ॥

 हिंडलो मी रानमाळी 

गिरीशिखर धुंडाळले 

सौख्य त्या क्षणाचे मज 

आज इथे मिळून गेले ॥

नव्हतोच तेव्हा मी 

नव्हतेच जग राहिले 

अस्तित्व हे आणलेले

तुझ्यात हरवून गेले ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

गिरनार परिक्रमा

गिरनार परिक्रमा

***********

सरला प्रवास परी तुझा भास 

वेढून मनास आहे दत्ता ॥१

माझे पदरव मज ऐकू येती 

तरंग  गुंजती पाण्यावर ॥२

पान सळसळ आत की बाहेर

डोळ्यांची पाखर निळाईत ॥३

आशा निराशेचा सरलेला खेळ 

पाऊलात काळ थांबलेला ॥४

माझे कणपण मज कळू देते

सर्व व्यापी होते भान तुझे ॥५

मज न कळतो कुठला मी खरा 

अवघा पसारा तुच जाणे॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

ठसा

ठसा

****

जया प्रकाशाची हाव  

ज्याचे आकाशाचे गाव 

त्याचे दत्तात्रेय ठाव 

ठरलेले ॥१

जया कळते बंधन 

जरा जन्माचे कारण 

तया दत्ताचे स्मरण 

नित्य घडे ॥२

जग अंधार कोठडी 

नाना यंत्राने भरली 

सदा दुःखाने दाटली 

भयावह  ॥३

जन्ममरणा जो भ्याला 

घाव अंतरी लागला 

बोध सदना निघाला 

धुंडाळत ॥४

वाट तयाची श्रीदत्त 

वाट राखण श्रीदत्त 

ठाव मुक्काम श्री दत्त 

निसंशय ॥५

दृष्टी दिसल्या वाचून

दत्त विक्रांता भेटला

ठसा एकदा बसला 

पुसेनाचि ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

मिच्छामी दुक्कडम ( जरा अवेळी )

मिच्छामी दुक्कडम (जरा अवेळी )

******

वळवले दाम ठोठावले काम 

मिटे आश्वासन कुठे वर्धमान ॥

तुझाच भरोसा आता तीर्थंकरा

उणीव न यावी तुझिया नावाला ॥

दुक्कडम दुक्कडं कितीही करा 

हिशोबी तसाच का कागज कोरा ॥

पुण्याईचा जन्म होतो रे मनात 

नेतो रसतळा अन तळतळाट  ॥

शुभेच्छा वाचून उत्कर्ष तो नाही 

झाकले कान त्या कळणार नाही ॥

मिच्छामी खरेच प्रगट ती व्हावी 

देण्याऱ्याची झोळी भरूनिया जावी ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

कारणावाचून

कारणावाचून

*********

कुणीतरी आपल्यासाठी थांबावं 

आणि आपण कुणासाठी तरी थांबावं 

हा अट्टाहास म्हणजे

मूर्खपणाचे दुसरे नाव असते 

तसे तर थांबतात लोक 

आणि बोलतातही हसून 

पण ते थांबणे नसते 

कधीच कारणावाचून 

जर या जगात कोणाचेच 

काही कधीच अडले नसते 

दुसऱ्या वाचून

 तर जग किती सुंदर झाले असते 

तर मग घडले असते 

बोलणे बोलण्यासाठी 

थांबणे थांबण्यासाठी 

भेटणे भेटण्यासाठी 

जगणे जगण्यासाठी

अंतरीच्या तारा जुळून 

कदाचित शब्दा वाचून 

गरज मग ती असू दे कितीही सूक्ष्म 

आलेली अचेतन मनाच्या पडद्या मागून 

टाकते सारेच आकाश काळवंडून

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

ज्ञानदेव

ज्ञानदेव

******

ज्ञानदेव देही ज्ञानदेव मनी

स्मरणी चिंतनी ज्ञानदेव ॥

मूर्त सुकुमार शब्द सुकुमार 

बोध हळुवार रुजे आत ॥

चांदणे शिंपण पाहून सुंदर 

निवते अंतर आनंदाने ॥

कृपेचा निश्चळ डोह आरपार

तृषेला आवर नको वाटे ॥

वर्ष उलटली मन हे धाईना

नवाई  मिटेना शब्दातील ॥

तयाच्या शब्दात आता मी निजतो 

उठतो जगतो दिनरात ॥

नुठतो चित्तात मोक्षाचा विचार 

जन्म वारंवार यावा इथे ॥

अवघे सरावे अवघे तुटावे 

एकरूप व्हावे ज्ञानदेवे ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

भेद

भेद

*****

नर नारीत मांडला देह आकार वेगळा

तोच चैतन्य उत्सव भिन्न रूपात नटला ॥१

तिला ठेवले चुलीला तो गेला रे शिकारीला 

पेशी एक एक असे नियमात बांधलेला ॥२

त्याची वाढली ताकत तो रे झाला आक्रमक 

तिचे वाढले कौशल्य तिला सृजनी कौतुक ॥३

मग झाले अवघड मूळ पदाला ते येणे 

तिच्या माथी ये गुलामी तया स्वामीत्व जन्माने॥४

त्याला सापडेना मूळ तिला सापडेना कुळ 

शत सहस्त्र वर्षाचा मग चाले दुष्ट खेळ ॥५

रुप बंधन तिलाच योनी शुचिता वैभव

तो रे उधळे चौखूर नाही धरबंद ठाव ॥६

पाहू जाता पाहतांना ऐश्या निखळ चैतन्या 

दत्त हसला हृदयी शुभ्र मनात चांदण्या ॥७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

kavitesathikavita. .

☘☘☘☘ 🕉️ .

दिवाळीचे लेणे

दिवाळीचे लेणे

************

दत्त प्रकाशाचे गाणे 

सण दिवाळीचे लेणे

खुले आकाशात तेज 

हे तो अवसेचे देणे ॥

दीप प्रत्येक दारात 

आहे चैतन्य खेळत 

त्याचे आशिष थोरले 

घरा घरात तेवत ॥

दत्त रोषणाई दिव्य 

डोळे मिटता दिसते 

कणकणात फटाके 

कोण कळेना लावते ॥

रूप मनात धरले 

किती अंगानी नटले 

स्वामी गजानन साई 

दीप आवडी सजले ॥

किती अद्भुत सुंदर 

किती नटला अपार 

दत्त व्यापूनिया जग

प्रभा निघोट निश्चळ ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

नाते

नाते

****

भुई खिळलेले डोळे 

भाव पुसलेले खुळे 

तरी गंध परिमळे 

भरुनिया नभ निळे ॥१

नको सखी बाई अशी 

उगाचच शेला ओढू 

पापण्यात अडलेले 

काजळ ते उगा काढू ॥२

भेट तर होणारच 

जग फार मोठे नाही 

कोण भेटे कोण घटे 

नदीला त्या ठाव नाही ॥३

मागील ते जाऊ दे गं

सूर्य उगवतो नवा 

नात्याविन नाते कुठे 

शब्द कशाला ग हवा ॥४

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

शहर

शहर

*****

आता हे शहर खूप वेगळे असे वाटते 

आकाश इथले आता फाटलेले दिसते ॥१

माणसे आहेत खरी माणसासारखी जरी 

कोष कीटकांची जिंदगी हर दिनी वाढते ॥२

उजाडते कधी इथे कळेना मावळते कधी 

शुभ्र एलईडी प्रकाश घर अहो रात्र वाहते ॥३

आलो होतो इथे मी स्वप्न रेशीमसे पाहत 

कर्म जगण्याचे उरे स्वप्न गर्दीत फाटते  ॥४

सजण्याची स्पर्धा इथे कुणा मारते वाढवते

छाटण्याची भीती अन प्रत्येक फांदीस वाटते ॥५

क्रमप्राप्त आहे जगणे हा देहभार वाहणे

जग वेशी पलीकडचे परी आहे रे खुणावते ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

दत्त स्वप्न

दत्त स्वप्न

******

स्वप्नातला दत्त दिसावा सत्यात 

चिन्मय ते स्मित यावे हृदयात ॥

बालिश मागणे माझे विनविणे 

खरे व्हावे  देवा पाऊली पडणे ॥

सरो तन मन सारे धनमान 

भक्तीचेच देवा मज द्यावे दान ॥

  

अवधूत गाणे गुंजावे रे मनी

तयात सुखाने जावे मी रंगूनी ॥

विक्रांत इवले पाहतसे स्वप्न 

दत्ता तुच व्हावे जगणे जीवन ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

स्वामी राया

स्वामी राया

********

जन्म हा विकला तुज स्वामी राया 

तुझ्यावरी काया ओवाळली ॥१

किती सांभाळले आपदी रक्षिले 

येऊनी जपले कुण्या रुपी ॥२

दाखविला पथ यशही दाविले 

अपयशी दिले चटकेही ॥३

परी शिकविले जीवन दाविले 

धरून ठेविले दयाघना ॥४

आता करा देवा एक काम माझे 

दावी मज तुझे रुप डोळा ॥५

राहा निरंतर माझिया मनात 

चित्ती एकारत सर्वकाळ ॥६

विक्रांत जगाला स्वामी जगविला

स्वामीचाच झाला असे व्हावे ॥७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

स्वप्न

स्वप्न

*****

रे तू माझ्या मनात आहे

हे तुजला माहित आहे 

डोळ्यातील स्वप्न माझे

नित्य तुजला पाहत आहे 

स्वप्न परंतु स्वप्नच असते

मना मोहून हरवून जाते 

आणि प्रभाती उठल्यावर

 तेच जगणे उभे ठाकते  

जगता जगता त्या वाटेने

तुज वाचून काही न रुचते 

तीच निराशा मनी दाटून 

प्राक्तन माझे मजला हसते

काय करू मी तुज भेटले 

तरी अजूनही नच भेटले 

नयना मधील भावभावना 

तव पदी का सुमन न झाले

तू न घेशील मज उचलूनी

जगणे नेईल दूर ओढूनी

सांग परी का कधी जाशील 

या हृदयातून प्रिया निघूनी

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

नको मोक्ष

पाणी ओंजळीत

************

नको मज मोक्ष नसे स्वर्गी काज 

भक्तीचे ते व्याज सरू नये ॥१

सगुणी अखंड राहावा डुंबत 

दत्ताच्या रंगात रात्रंदिन ॥२

नको पैलतीर त्रासणे संसारी

सुखे ऐलतीरी जन्मा यावे ॥३

मागतो विक्रांत भाव सदोदित

पाणी ओंजळीत सागराचे ॥४

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

लाचावली जिव्हा

लाचावली जिव्हा

************

अन्ना लाचावली जिव्हा 

गेली चवीच्या गावाला 

ताट मांडूनिया तेच 

भूक लागे नाचायला ॥१

मृत संस्कार जुनाट 

आले देहात जन्माला 

षडरसी त्या रंगला 

प्राण तृषार्थ जाहला ॥२

मन ओढतसे मागे 

जिभ परी पटाईत

व्रत मोडूनिया म्हणे 

हीच जगण्याची रीत ॥३

कशी दत्ताची परीक्षा 

प्रश्न कठीण मठ्ठाला 

गुरु दिधल्या वाचून 

बळे लावी अभ्यासाला ॥ ४

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

स्वामी राया

श्री स्वामी समर्थ

*************

स्वामी राया कीर्ती तुझी 

दुमदुमे साऱ्या जगी

घरोघरी सेवा तुझी

भक्त दंग नाम रंगी ॥१

अलोट तो भक्तीभाव 

तुझ्या दारी नित्य वारी 

तुझा भक्त मिरवे मी

नखाची त्या सर नाही ॥२

कृपाळा तू बोलविले 

घेतलेस पदावरी 

कसा होऊ उतराई 

तन मन तुझे करी ॥३

तुझ्या काजी देह पडो 

फक्त तुझे वेड लागो 

हृदयात निरंतर 

तुझ्यासाठी प्रेम जागो ॥४

रूप श्री स्वामी समर्थ 

शब्द श्री स्वामी समर्थ 

व्यापूनिया कणकण 

एकरूप करी चित्त ॥ .५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

मोठेपण

 

मोठेपण

*******

दिलेस दातारा कैसे मोठेपण 

जगणे कठीण वाटतसे ॥

आधीच होतो मी भाराने वाकला 

त्यावरी ठेवला हौदा थोर ॥

डोके काढे अहं मिळता कारण 

तयाला कोंडून ठेवू किती ॥

मोडूनिया पाय बांधुनिया हात 

ठेविले युद्धात जैसे काही ॥

जरी सरू आली एक चकमक 

नच की ठाऊक पुढे किती ॥

थकलो लढून बापा मी शरण 

पांढरे निशान घेत हाती ॥

तयाकडे तुझा का रे काना डोळा 

लावी वाहायला ओझे आन ॥

ठेवशील तैसा राहीन मी देवा .

परी सदा ठेवा डोई हात ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

ज्ञानदेव

ज्ञानदेव

******

अगा त्या शब्दात चालता फिरता 

धरूनिया हाता ज्ञानदेवा ॥

तेथे थांबे मन जगाचे चलन

अहंचे स्फुरण शून्य मात्र ॥

पाहे एकटक जाणिवेचा डोळा 

होऊनी आंधळा जगताला ॥

 दिसते जगणे प्रकाश उरले 

रंध्रात पेरले आत्मभान ॥

विक्रांत नमतो विक्रांता लवून 

विक्रांत भरून ज्ञानदेव ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

महाकाळ

महाकाळ

********

कोण घालते जन्माला कोण मारते कशाला 

ढिग थडग्यांचा थोर गाव चितांनी भरला ॥

इथून तिथून सारी वाट अश्रुंनी भिजली 

कणाकणात आक्रोश माती खारट जाहली ॥ .

हवे पणाची आकांक्षा कुणा मिळवी मातीला 

हवे मिळविला तोही अंती मिसळे मातीला ॥

कधी कौरव पांडव ग्रीक येऊन लढले 

कोण आले रे कुठून कुठे वाहूनिया गेले ॥

जय काळाचा अंतिम हसे मरण ते गाली 

सृष्टी चालवती सत्ता मृत्यू रूपात नटली ॥

अगा महाकाळा तुला लाख लाखदा नमन 

तुझ्या कृपाळ कारणे सदा नूतन जीवन

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

कोजागीरी पौर्णीमा

कोजागीरी पौर्णीमा

***************

पौर्णिमेच्या चांदण्यात अवचित आलीस तू

घेऊनिया  गुढ रम्य लावण्याचा आभास तू ॥ १

चांदण्यात भिजलेली मुर्त मर्मरी होतीस तू

मोहाचा डोह गर्दसा मेघ घननीळ झालीस तू ॥२

भांबावलो न स्मरे आज काय ते बोललीस तू 

थांबलीस काळ काही क्षण ते कोरून गेलीस तू ॥

जातांना जरा वळून डोळ्यांत अवखळ हसून 

येत अचानक मिठीत आग युगाची झालीस तू ॥४

छातीवर डोके ठेवून गंध मोगरी प्राणात भरून

दोन निखारे ओठावरती पेरूनिया गेलीस तू ॥५

झालो धुंद असा की मी वेडेपणा प्राणात रुजून

कळल्या वाचून मजलाही गाणी मनी पेरलीस तू ॥

जन्म जरी गेला वाहून हात हातीचा आणि सुटून

गेलो वाहत काळौघी तरीही माझ्यात उरलीस तू ॥ ७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

उदे ग अंबे उदे ॥

उदे ग अंबे उदे ॥

***********

होऊ दे जागर आई प्राणात संचार

होऊ दे वावर आई हृदयात हुंकार

माझ्या अंबाबाईचा 

माझ्या दुर्गा माईचा

उदे ग अंबे उदे ॥

परज ग त्रिशूळ आई खड़ग तोमर 

मार ग रिपूकुळ आई निर्दाळ असूर

मार महिषासुर दुष्टाला 

या चंडमुंड यवनाला

उदे ग अंबे उदे ॥

धाव गं लवकर आई त्वरा त्वरा कर 

मी पसरतो हे कर आई घेई पायावर 

तुझ्या वेड्या  लेकराला

आई विक्रांत दासाला

उदे ग अंबे उदे ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

खेळ

खेळ

****

प्रश्न सारे फुटलेले उत्तरेही रुळलेली 

वाट जीवनाची रूढ आहे तशीच चालली ॥१

तेच कष्ट तेच त्राण देही व्रण पेटलेले 

तेज तर्रार गारदी वध होणार ठरले ॥२

वेड्या आठवांनी खुळे स्वप्न वाटेत सांडले 

मंद मंद प्रकाशात भ्रम कोवळे डसले ॥३

खेळ जीवनाचा असा पुष्प जळात सोडले 

भेट सागराची कुणा कपारीत कोण गेले ॥४

कसा म्हणू मी मलाच पथ हवे रे सजले 

अंश कोटी कोटी माझे दुःख उरात बांधले ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

वात

वात

***

आकाराची वात चालली जळत 

प्रकाशाचे गाणे गात अंतरात

हरवत तम चार भिंतीतला 

बाहेर जरी का वारा वादळला

कुणा न मागणे कुणा न सांगणे 

स्निग्ध भिजलेले चैतन्य ते साने 

अंधाराचा राग ना रात्रीशी वैर 

उधळत तेज ज्योत राही स्थिर 

जन्म प्रकाशाचा धर्म चैतन्याचा 

नसे खेद श्लाघा तया जळण्याचा  

ऐसा जन्म देई मज प्रभू दत्ता

तुझ्या गाभाऱ्याचे भाग्य यावे माथा 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

गुपित

गुपित

*****

तशी गोष्ट नवी नाही जगाला अज्ञात नाही

वाळू वरच्या रेषांचे पाणी कधी होत नाही ॥१

 

म्हटलं तर गुपित म्हटलं तर ते नाही

तुटलेल्या पतंगाचा गोत सापडत नाही ॥ २

आयुष्याला गंध येतो क्षण क्षण भरू जातो 

वाटसरु वेडा खुळा तरी का थांबत नाही ॥३

मग रक्त तापलेले खुळे डोळे भिजलेले

घेवूनी पथी निघता दिशा सापडत नाही ॥४

त्याचे पाय फाटलेले माथी उन तापलेले 

काही केल्या मुक्कामाचे पेणे सापडत नाही ॥५

दत्ता तुझे जग वेडे पुढ्यात साखर पेढे 

परी मुखी घालू जाता हात पोहचत नाही ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

दसरा शुभेच्छा

 

सोनियाच्या क्षणांनी जीवन जावे भरूनी

 एक एक पान यावे सुखाने बहरूनी 

दैन्य दुःख निराशा झणी जाव्यात हरवूनी

आनंदाची बाग यावी नित्य फुलून जीवनी

लाख लाख शुभेच्छा येतात मनी दाटुनी 

प्रियजनांनो घ्यावे हे शब्दस्वर्ण स्वीकारुनी

शुभ दसरा ! 

डॉ . विक्रांत प्रभाकर तिकोणे आणि कुटुंब

तुझे शब्द

तुझे शब्द 

********

तुझे शब्द माझ्यासाठी 

जरी कधी नसतात 

तुझे शब्द भोवताली 

गरगर फिरतात 

तोच अर्थ त्याच खुणा 

खुणावती सदोदित 

बोलाविल्या वाचूनही 

खोलवर घुसतात 

किती काळ खणखण 

अव्याहत पडे घण 

अजून का ओल नाही 

रुक्ष उडे धुळी कण 

कातळात खोलवर 

झरा वाहे झुळझुळ 

किती रुंद किती खोल 

बोथटले शब्द बोल 

युगे झाली पहाडाला 

युगे झाली कातळाला 

झरतात किती थेंब 

साद देत जीवनाला

प्रलयाचे स्वप्न कुण्या 

अजूनही पुराणाला

वटवृक्ष पानावर 

जाग यावी बालकाला 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

kavitesathikavita.

☘☘☘☘ 🕉️ .

बाजार

बाजार

******

आता मी जगतो नाटक कळून 

स्वतःला दावून सुखदुःख ॥१

आले गेले धन मान अपमान 

हिशोब पुसून साठवले ॥२

अगा माझे इथे मुळी काही नाही 

ध्यान नित्य राही चित्तात या ॥३

लेक आणि बाळ सांभाळले बरं 

शिक्षण संस्कार देऊनिया ॥४

परि ती पाखर जातील उडून 

चित्तास म्हणून दार नाही ॥५

मित्रगोत्र सारे घडीचे पाहुणे 

आपले वाढणे पाही मन ॥६

विक्रांत निघाला दत्ताच्या गावाला 

सोडून भरला बाजार हा ॥७

 🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

निरुपाय

निरुपाय

*****

फोफावतो निरुपाय सुटूनिया स्वप्न गाव 

ओठावरी मिटू जाते एक हृदयस्थ नाव 

कुठे देव सुटतात कधी व्रत मोडतात 

मांडलेली पूजा भिते दीप विझु लागतात 

तेच गीत कानी येते ठेक्यावरी मन गाते 

ठेच लागे उंबऱ्यात आणि दूध उतू जाते 

बांधलेल्या दिशा साऱ्या पायवाटा बंदीशाळा  स्वतःवर सक्ती स्वतः चाकोरीत चालण्याला .

चंद्रही दिसत नाही मोकळे आकाश कधी 

एक गाठ मारलेली रुततच जाते हृदी

दत्ता तुझे चालवणे आहे किती अवघड 

स्वप्न ओझे जन्मावरी मन होत आहे जड

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

मरणा

हे मरणा 

*******

मला घाबरवून रडवून नको घेऊस बोलावून 

मला छळून त्रास देऊन नको नेऊस पिटाळून 

मी येईन स्वतःहून या देहाचे गाठोडे घेऊन 

अन देईन टाकून तुझ्या दारात तुला सांगून

 बागुलबुवा आहेस तू आहे मी जाणून

श्वासाच्या शेवटचा मुक्काम तू आहे मी समजून    

तुला थांबण्याची उशिरा येण्याची 

ती भीक तर मी कधीच नाही मागणार 

मुका बहिरा आंधळा तू तुला काय कळणार

ते सोंगही असेल घेतलेले तू ओढून 

तरी मला  फरक नाही पडणार

 तू कुठे कचरलास 

राम कृष्ण बुद्ध यांना भेटायला

 तू कुठे थांबलास 

तुकाराम रामदास नानक कबीर यांना न्यायला 

तुझी असणे हा नसण्याचा जन्म आहे 

आधी जे होते ते 

जे नव्हते होते , नसणे होते

त्यात प्रवेशणे त्याला ना कसली

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

तुझे गाणे

तुझे गाणे

*****

तुझे गाणे तूच दिले 

तुझे गाणे तूच  नेले

कुणाचे ग काय गेले 

नभ सदा गर्द निळे 

तुझे रूप गुण गाता 

मन तुझे गाणे झाले

वाऱ्यावर हरवता

डोळा का ग पाणी आले 

ओठ जुळे ओठावर 

शीळ उठे रानभर 

थरारते वेळू रान 

व्रण कुण्या मनावर 

अजूनही  झिनझिन 

मिरवते पान पान 

ओघळून दव वेडे 

जन्म टाके ओवाळून 

मागते का गाणे कधी 

मोबदला परतीचा 

श्रुतीवर मोहरला 

अगा जन्म धन्य त्याचा 

 

विखुरले इंद्रधनु

रंग सारे उधळून 

हाती कुण्या नच आले 

नयनात तरंगुन 

तेही तुझे गाणे होते 

सप्त रंगी सुरावले 

तयातून तुच मज

जणू स्वप्न रूप दिले 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

 kavitesathikavita. ..

☘☘☘☘ 🕉️ .

दास

दास

****

हीन दीन दत्ता तुझा मी रे दास 

घेई हृदयास मजलागी ॥

नाही पुण्य गाठी नाही सेवा काही 

तूच तुझा देई बोध मज ॥

 जाणतो अजून बहु चालायचे 

तुज भेटायचे तप थोर ॥

चालतो पांगळा पाहतो आंधळा 

येता तुझ्या दारा दया घना ॥

म्हणुनिया माझ्या मनी काही धीर 

होऊ दे उशीर मर्जी तुझी ॥

तुझ्या पालखीचा असे मी रे भोई 

करूनिया घेई सेवा रुजू ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

मृगजळ

मृगजळ

*****

मृगजळा मागे धावणारे मन 

असते कारण मरणाला ॥१

असून बरड दृश्य भासमान 

थांबते न मन काही केल्या ॥२

आशेची सावली सुखाची तहान 

वाहते जीवन रात्रंदिन ॥३

वळो कृपाकर मेघ दिनावर 

तृष्णेची लहर मिटावया ॥४

एकला हा जीव अथांग हे रण 

दत्ता आठवण ठेव माझी ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

डॉ.बावा

डॉक्टर बावा 

*********

जगातील सर्व टेन्शन 

ज्याच्याकडे यायला टाळत असतात

अन टरकत असतात

अशी व्यक्ती म्हणजे डॉक्टर बावा

 कसे जगावे आनंदाने 

कसे राहावे शांतपणे 

अंतरामधील घोर बाहेर 

न दाखवता बिनघोरपणे 

आणि वेळ येताच भिडावे 

प्रसंगाला संकटाला  

त्याची पूर्ण टेहळणी करून  

हे युद्ध तंत्र त्याच्यात जन्मजात असावे

अन  कामाला म्हणावे तर

ते त्या कामाचे मूल्यमापन 

त्यांच्या दृष्टीने करून 

त्याला किती महत्व द्यायचे 

कुठे किती  करायचे हे ठरवत

आणि मग ठरवल्यावर

न कंटाळता  लाज न बाळगता

आपले 100% त्याला  देऊन 

ते काम ते फत्ते करीत *

किंवा सरळ त्याला 

डस्टबिन दाखवत असत .

"कुछ नही होता सर 

टेन्शन मत ले लो "

हे त्यांचे परवलीचे शब्द असत

म्हणून काम कसे करावे 

हे शिकावे बावा सरांकडून 

हा माणूस जगत मित्र 

म्हणून जन्माला आला 

असे मला नेहमी वाटते 

फक्त तुम्ही त्याच्यासारखे 

मनमोकळे स्पष्ट असायला हवे 

कद्रूपणा शूद्रपणा राजकारणीपणा

यांचा त्यांना अतिशय तिटकारा 

भांडण तंट्या पासून सदैव दूर जाणारा 

निसर्ग दत्त  सौम्यत्व असणारा 

त्यांचा स्वभाव !

डॉक्टर बावा एकदा मित्र झाला की 

आयुष्यभर मैत्री निभावणारा 

दिलदार सरळ सरदार माणूस

माणसे कशी जमवावीत 

कमवावीत आणि जवळ करावीत

हे ही त्यांच्याकडून शिकावे

तरीही व्यवहार ज्ञान हे त्यांच्यात

पूर्णपणे भरलेले आहे

त्यांना कोणीही असेच उल्लू 

बनवू शकत नव्हता 

कधी कधी मात्र ते 

आपण उल्लू बनलो 

असे सोंग घ्यायचे ते ही 

त्यांच्या फायद्याचेच असायचे

फाळणीनंतर पाकिस्तानातील 

पंजाबमधून आलेले 

बावा सरांचे वडील

त्यांचा धोरणीपणा लढाऊपणा

जिद्द मित्रता दूरदृष्टी

हे हे गुण बावा नेहमी वाखाणत

त्याचवेळी  बावामध्ये ही 

ते गुण मला दिसत

असा हा भला माणूस 

चांगला मित्र चांगला डॉक्टर 

आज निवृत होत आहे 

त्यांच्या सेवापूर्ती दिना निमित्त 

त्यांना खूप खूप शुभेच्छा !

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

अभाव

अभाव

****

तिमिराची डोळे तेजाने फुटले 

म्हणता जाहले व्यर्थ शब्द ॥१

तेजाचा अभाव तिमिराचे गाव 

कळू येते राव मित्र येता ॥२

तैसे मज देवे दावीला संसार 

रोहिणीचे जळ भासमान ॥३

आता मी उगाच नांदतो सुखात 

अंतरी पहात घनशून्य ॥४

इथल्या जगाची कळे धावाधाव 

विक्रांता अभाव काठोकाठ ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

दोन जग

दोन जग

*******

कॉलेजमध्ये गेल्यावर 

मी पाहू लागलो होतो 

इंग्रजी सिनेमे मोठ्या कुतूहलाने 

न्याहाळू लागलो होतो

त्यातील पाश्चिमात्य संस्कृती 

त्यांचे मुक्त वागणे मुक्त जगणे

 मनस्वी प्रेम करणे उधळून देणे स्वतःला

सहज ओलांडत देहाची बंधने 

तसेच त्यांचा तो बेदरकारपणा 

कसलीही तमा न बाळगणे 

साऱ्या जगण्याला व्यापून राहिलेली 

एक नशा सुखाची अधिक सुखाची 

एक उर्मी भोगाची अधिक भोगाची 

ती त्यांची सुंदर शहरे ते सुंदर चेहरे 

वाटायचे स्वर्ग हाच असावा 

पण मग हळूहळू कळू लागले 

तिथल्या कथा आणि व्यथा 

भोगाच्या मागे दडलेली निराशा 

अभिलाषे मागील भिती 

रिक्तता भग्नता व्यर्थता 

जी दुःखे येथे आहेत ती तिथेही आहेत 

ती दुःख दारिद्र्यात लपेटलेली 

भुकेत अडकलेली स्वार्थात पेरलेली 

भ्रष्टाचारात गुंतलेली दुनिया

इथल्यासारखेच तिथेही आहेत 

कोपऱ्या कोपऱ्यात बसलेले 

रक्त शोषण करणारे धुर्त व्यापारी 

संधी साधू राजकारणी आणि 

रगेल घट्ट चामडीची नोकरशाही

अन काम चुकार मनोवृत्ती ही

तिथेही आहेत देवाच्या नावावर 

चालणारे व्यापार 

मजा करणारे डोनेशनच्या नावावर 

इथे फक्त दिसतो तो फक्त

अशिक्षितपणा अस्वच्छपणा 

नियम माहित असूनही भिंतीवर 

थुंकणारी बेपर्वावृत्ती 

पण माणूस तोच आहे मन तेच आहे 

देशांच्या सीमा पार करत 

सात समुद्र ओलांडून पसरलेला 

हा एक प्रचंड तुरुंग मनाचा 

तो तसाच आहे 

बदललेत ते फक्त रंग 

गजाचे भिंतीचे आणि कुलपाचे

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

प्रवास

प्रवास

******

सारा प्रवास जीवाचा चाले त्याच चाकोरीत 

जन्मोजन्मी तीच रीत प्रत्येकाची तीच गत॥ १

सखेसंबंधी नातीगोती साऱ्यांनाच असतात

पण सारेच चेहरे रंगा खाली लपतात ॥२

सगळ्यांची सुख दुःख ती तशीच असतात 

वेगळाली नाव त्यांना भोग तेच असतात 

प्रेम द्वेष वैर मैत्री आल्याविना न राहते

कुणा कमी काहीतरी कुणा अधिक मिळते ॥४

चालता चालता वाटा अरुंद होत जातात 

हळू हळू जीवलग संवादही तुटतात

कधी धरलेले हात हातातील सुटतात 

येतात जातात ऋतू पहावेच लागतात ॥६

उगाच कधी कुणाशी सलगीची उर्मी होते 

प्रतिसादा वाचून ती पुन्हा तशीच निमते 

खरोखर की सारे हे खुळे भास आहेत ते 

प्रयत्न कर करूनी मुळी कळत नसते ॥८

जेव्हा आपला मुक्काम जवळ येवू लागतो

जमवल्या सामानाचा या शीण होवू लागतो

एका झटक्यात सारी ओझी टाकून द्यावीत 

 गाणी गात शून्यातली स्वप्न मिठीत घ्यावीत ॥१०

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

 कवितेसाठी कविता .

☘☘☘☘ 🕉️ .

उरणे

उरणे 

*****

या मातीच्या मंदिरात देव उतरत नाही 

वासनांचा गंध दर्प मिटता मिटत नाही ॥१

मंदिर हा शब्द फुका मनाला शोभत नाही 

खूप कमी वेळ आणि काम उरकत नाही ॥२

ध्वस्त आता करावी ही इमारत रास्त नाही 

हरवावे अवकाशी अन्य दुजी गत नाही ॥३

म्हणू देत कुणी भक्त उरला विक्रांत नाही 

उरणे नकोच आता उरण्यात दत्त नाही ॥४

घे पांघरून जाळ हा पाचोळ्यात अर्थ नाही

उब उकरडी असे आग पण त्यात नाही ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

आदीशक्ती

आदिशक्ती

********

चित्ताची जाणीव चैतन्य राणीव 

जीवाचा या जीव आदिशक्ती ॥

खेळे महाभूती माय कुंडलीनी 

रूप रस गुणी साकारूनी ॥

प्राणाची वाहणी करे माऊली ती 

निरपेक्ष रीती भूतमात्री ॥

मन पवनाचाच्या राहूनिया संधी 

पांघरूनी गुंथी अज्ञानाची ॥

माय मी आंधळा आलो तुझ्या दारा 

डोळीयाचा सारा दूर करी ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

काळकुट

 

काळकुट

*********

थांबलेले काळकुट ते पुन्हा वाहू लागले 

नसानसात पुन्हा का रे द्वेष जळू लागले ॥

कुणी किती थांबायचे हे भान गळू लागले 

मिठीतील मित्र उरी खंजीर मारू लागले ॥

झाकली जखम होती आत रक्त कुजलेले 

मनोमनी कोंडलेले ते साप पळू लागले ॥

गाव बदलून कोणी घर छान सजवले 

हक्कदार मानलेले ते भिंती पाडू लागले ॥

काहीतरी हवे होते ठिणगी निमित्त झाले 

भरलेली दारू आत विस्फोट घडू लागले ॥

मरणाचे भय देही वेदनांचे ओझे उरी 

जगतांना तेच जुने का स्वप्न सलू लागले ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

आकाश

आकाश

*********

कधी पाहतो आकाश मी

माझ्यात सांडलेले 

हरवून  साऱ्या दिशा

अनंत जाहलेले 

तुटतात बंध खुळे 

देहात भरलेले 

एक विमुक्त गाणे 

उरते नभातले 

तू कोण कुठून आला 

हे प्रश्न मुळातले 

नुरतात अंश त्यांचे 

जणू बाष्प ऊन्हातले

ते नसतेच मागणे रे  

तेव्हा मागीतले 

ते असते रिक्त क्षणाने

सर्वस्व ओतलेले

ते येते असे उगाच 

वाटते मनास आले 

कळते इथेच होते 

पेशीत साठलेले .

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ .

सरताच डाव

सरताच डाव

*********

सारे कालचे बहाणे झालेच आहेत जुने 

प्रत्येक मैफीलीचे रे असते तेच ते गाणे 

हा हट्ट कालचा का येतसे पुन्हा नव्याने 

उलटून जाता ऋतू मान टाकली उन्हाने 

जग खुळे भोवताली शोधे अजून चुकणे 

वाटा न राहिल्या रे आहे तयास सांगणे 

ना मिळणार कुणाही ते मनातील मागणे 

का लोभ हा उद्याचा वांच्छी जुनेच जगणे  

बघ राहू दे फुलांना अन्यथा मातीत जाणे 

ती स्मृतीच सुगंधाची अंती मनात स्मरणे 

रे विक्रांत कळे काय सरले तुझे खेळणे

सरताच डाव उरे मग कुणा देणे घेणे

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ 

तेजोनिधी

तेजोनिधी

********

कशाला रे देसी फुका मानपान 

रूते तनमन संसारात ॥

सुखाची भोंगळ दुःखमयी काया 

मिरवतो माया डोईवर ॥

पुरे झाले देवा गळा लागे फास

 झाला कासावीस प्राण माझा ॥

कृपेचा दयाळू उभा दीनासाठी 

असे काय खोटी कीर्ती तुझी ॥

देई विलक्षण तुझा एक क्षण 

करी पेटवण ठिणगीने ॥

अवघे अंधारी जगताचे गाडे 

करी उजियडे तेजोनिधी ॥

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ 

ओझे

ओझे

*****

नको व्यवहार वाटे हा संसार 

परी खांद्यावर भार आहे ॥

का नच कळे हा जन्म चाललेला 

अर्थ हरवला असा तसा . ॥

हातात येऊन जाते हरवून .

सुख वेडावून पुन्हा पुन्हा ॥

अन उरलेले बळ हे जन्माचे 

वदे करुणेचे शब्द तेच ॥

त्राही त्राही मज जड झाले ओझे

व्यर्थ जीवनाचे भक्तीहीन ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ 

विश्वास

विश्वास

*******

घुसू दे पायात लाख काटेकुटे

दत्ता तुझ्या वाटे मुकु नये ॥

चालतो मी वाट दिशा धरुनिया

नच जावी वाया धडपड ॥

दिशा हरवता तम काजळता 

हात देई हाता प्रेमाचा रे ॥

दिवा विझताना यत्न सरतांना 

विश्वास या मना राहू दे रे ॥

सरता विश्वास अर्थ ना कशाला 

विक्रांत काळाला प्राप्त होवो ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ 

उसना

उसना

******

मी कुठे मागतो मोक्ष या जन्मात 

प्रवेश  शून्यात क्षण मात्रे ॥

देई रे पावुले ठेवण्यास माथा 

दत्त अवधूता कृपावंता ॥ 

सरो धावाधाव पडो मी निवांत 

तुझिया दारात एकवार ॥ 

तुझिया प्रेमात आकंठ बुडावे 

साधन घडावे असे काही ॥

सरो माझेपण तुच यावे मना 

विक्रांत उसना  देह व्हावा. ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ 

विसर्जन

 विसर्जन

********

भर मध्यरात्री साडेबारा वाजता 

ढोल ताशांच्या आवाजात 

देव आणणे किंवा विसर्जन करणे

हि काही भूषणास्पद आणि

तर्क शुद्ध गोष्ट नाही कुणासाठी 

पूर्वी विसर्जनाच्या वेळचे ध्वनी प्रदूषण

अभिशाप म्हणून स्वीकारायचो आम्ही 

पण आता आगमनाच्या वेळी ही ....?

हि आपली संस्कृती नाही 

हा गुन्हा आहे हा उन्माद आहे.

जमवलेल्या पैशाचा जमावाचा

सत्तेचा आणि मग्रुरीचा 

लोकांची पर्वा न करणाऱ्या बेमुर्वत 

झुंडशाहीचा गुंडशाहींचा

हा गणपती कुणाला वरदान देईल 

याची मुळीच शक्यता नाही 

कदाचित त्यांना त्याची पर्वाही नाही 

श्रींच्या विशाल कानात ढोल ताशांचे 

कानठळ्या बसणारे आवाज घुसळून 

नाचणारे तथाकथित भक्त  

बीभत्सपणें मिरवत असतात स्वतःला 

कोणास ठाऊक  कुठल्या नशेत

 साऱ्या जगाची झोप मोड करत 

झोपलेल्यांना जागे करत ताटकळत ठेवत आकाशात फटाक्याचा उजेड पाडत 

प्रचंड मोठे आवाज करत

निशब्दतेच्या सौंदर्यावर ओरखडे ओढत

लहान मुलांची रुग्णांची म्हातार्‍यांची 

पक्ष्यांची प्राण्यांची फिकीर न करता

ते असतात वाजत गाजत नाचत

प्रचंड ढोल ताशांचे ध्वनी उधळत

ते बाप्पाचे कधीच नसतात

ते  असतात फक्त स्वतःचे 

अप्पल पोटी दिखाव्याचे  

शत्रू समाजाचे निसर्गाचे आणि

इथल्या समृद्ध सखोल धर्माचे

पण त्यांच्याविरुद्ध बोलून 

चालणार नाही तुम्हाला 

तसे बोलला तर तुम्ही ठरता धर्मद्रोही

आणि देशद्रोही ही.

तुमच्या वक्तव्याची अन इथल्या गजराची

तुलना केली जाते पहाटेच्या भोंग्याशी

मग तर पुढचे बोलणेच खुंटते 

सौंदर्याला अभिजाताचे भावनेला भक्तीचे 

उधाणाला आनंदाचे सुराला मांगल्याचे 

रूप खरेच का देता येणार नाही?

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ 

जीवन

जीवन

*******

नभा मधले जीवन भिजले 

मातीमध्ये अलगद पडले 

पोर इवले अंगणा मधले 

रडे विसरून हसू लागले 

त्या हसण्याच्या कवडश्यातून

झाड उगवले नभात घुसले 

शाळा हिरवी अंगण हिरवी 

पाटी पुस्तक हिरवे झाले

पाहता पाहता हिरवाईस त्या

सुंदर सुरेख फळ लागले 

फळात होते शून्यच भरले

ज्याला दिसले त्याला दिसले

अक्षर जीवन अनंत स्वप्ने 

अक्षरात क्षर हरवून गेले 

आणि कुणास किती सांगावे 

आरसा तैसे चित्र उमटले

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️ 

मोल

मोल

*****

 शब्द सजलेले सारे 

आज मिटले विरले 

काल पेटलेले दिवे 

कुण्या अंधारी बुडाले 

कोण लिहितो कशाला

मन कुणाला सांगाया 

अर्थ सुटती सरती 

भाव जाताच विलया 

सारे आधार जगण्या 

मी तो आहे रे सांगण्या 

चार पदांचा प्रवास 

कोण उरतो पाहण्या 

किती ओंजळी भरल्या

कुठे किती उधळल्या 

मोल थेंबुट्याचे काय 

असे सागरा भरल्या

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

 kavitesathikavita. 

☘☘☘☘ 🕉️ 

साधन

साधन

******

तुझ्या नामाविन अन्य ते साधन 

मज दयाघन घडले ना ॥१

पूजन अर्चन ध्यान संकीर्तन

व्रत उद्यापन काही नाही ॥२

फुल पाने माळा झाली नाही गोळा 

घडला सोहळा कुठला ना ॥३

नाही कसे म्हणू यत्न तो ही केला 

खटाटोप भला जमला ना ॥४

ज्याचे बापजादे जैसे रे असती 

तैसे ते मिळती वारसांना ॥५

असून दैवाचा धनी भाग्यवान 

केली वण वण उगाच मी ॥६

आता मी निवांत राहतो पडून 

व्याज व्याजातून मिळवतो ॥ ७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

 kavitesathikavita

☘☘☘☘ 🕉️ 

गूढ वाट

गूढ वाट 

*******

उत्कट इच्छेने कधी पावले निघतात 

वाटा तुडवत जंगले ओलांडत

सत्याला शोधत गुरूला हुडकत 

जो नेऊन सोडेल तया ध्येयापर्यंत 

पण साऱ्यांच्या वाटा नाही पोहोचत 

साद देणाऱ्या हिमालया पर्यंत

काही अडकतात देवळात मठात 

संघात आखाड्यात चालणे विसरत

काही मिळालेल्या इवल्या कवड्यात 

सुख मानतात आणि पुन्हा निजतात 

त्यांचे बाहेर पडणेही खरेच असते श्रेष्ठ

क्षणिक जागे होणेही असते कौतुकास्पद

पण ज्यांच्या वाटा उमटतात डोळ्यात

तरंगतात मनात आणि उभ्या राहतात 

होणाऱ्या आरंभाशी झुगारून भीतीला

मिठी मारुनी स्वत:ला घनदाट एकांतात

अन् मग ती अडलेली कुठे बांधलेली 

अडखळून राहिलेली उगाच थांबलेली 

वाट उतरते खोलवर मेंदूच्या जंगलात 

जाते हृदयाच्या दरीत फिरते वादळागत 

साऱ्या अस्तित्वाचा पाचोळा करत 

जागृत जाणिवेच्या आरंभबिंदूपर्यंत 

शून्याच्या पोकळीत खोलवर घुसत 

सुरक्षिततेच्या साऱ्या कल्पना जाळत 

ती यात्रा अंतरयात्रा ते स्नान महास्नान

 ते दर्शन आत्मदर्शन येथे मग घडूनी

ती वाट पाहवी ज्यांची त्यांनीच डोळ्यांनी 

हे वाट ऐकावी ज्यांची त्यांनीच कांनानी

शोधणाऱ्याला ती वाट जातेच घेऊनी 

कधी भूल घालूनी कधी बळे ओढूनी 

म्हणून सांगतो त्या वाटेला कधी कुणी 

जाऊ नये कधी उगाचच कुतूहलानी 

गेल्यावर तिथून न घडते येणे परतूनी

आलच तर येणारा होतो दुसराच कुणी

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

kavitesathikavita.

☘☘☘☘ 🕉️