शनिवार, २१ डिसेंबर, २०२४

मागणे

मागणे
*****
आता माझे हे एकच मागणे
दत्तात्रयी राहणे घडो यावे ॥

हृदयी धडधड व्हावी दत्त दत्त 
स्पर्शात दृष्टीत भरावा तोच ॥

देहाची या माती पडो तया पदी
अन्य काही गती नको मुळी ॥

तयाच्या प्रीतीस व्हावे मी उत्तीर्ण 
सार्थक जीवन होऊनिया ॥

विक्रांत लाजतो देह हा वाहतो 
उदास जगतो दत्ता विन ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
 kavitesathikavita. .   
☘☘☘☘ 🕉️ 

शुक्रवार, २० डिसेंबर, २०२४

रंग

रंग
****
एक माझा रंग आहे 
रंग माझा मळलेला 
लाल माती चढलेला
भगव्यात गढलेला ॥

आत एक धिंगा चाले 
मन एकांतात रंगे
घरदार अवधूत 
स्वप्न झोळीतील जागे ॥

लाख लाटा प्रवाहात
कल्लोळ नि दाटलेला 
कणोकणी नाद तोच 
माझेपण मिटलेला ॥

तोच रंग तोच गंध 
दत्त सखा खेळे संग 
तन मन सुटलेले 
वाट पावुलात दंग ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

गुरुवार, १९ डिसेंबर, २०२४

मागत आहे

मागत आहे
**********
या माझ्या नीरस जगण्यात 
तुझे गीत मी गात आहे 
या माझ्या फुटक्या भांड्यात 
तुझे प्रेम मी भरत आहे १
कधी करशील कृपा तू 
नभ रिकामे दिसत आहे
पाश जाळती प्रारब्धाचे
तया  तप मी म्हणत आहे २
दयाळा तुजला प्रेमे 
माझा मी म्हणत आहे
सोडू नको कधी हात 
हेच तुला मी प्रार्थित आहे  ३
खूप चालून थकलोय 
आता उगा राहत आहे
येई मजला घेऊन जाई
अवघे तुला मी वाहत आहे  ४
कोण कुठला विक्रांत 
वाळूकण जगत आहे
स्पर्श पावूलांचा तुझा 
अन्य नच मी मागत आहे ५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

बुधवार, १८ डिसेंबर, २०२४

भार


भार 
****
एक एक दिवसांचा जिवा भार होत आहे 
भेटल्या वाचून तुला हा जन्म हरवत आहे 

असे भाग्य थोर माझे मजला जाळत आहे 
हळूहळू धूप निळा अस्तित्व हे होत आहे 

अंधाराची खंत आता मनाची विरत आहे 
हरवल्या सुखाला मी झटकून टाकत आहे 

दत्ता टाहो माझा आत काय व्यर्थ होत आहे 
बदलून कुस जाग नीज नाकारीत आहे

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

मंगळवार, १७ डिसेंबर, २०२४

साई कृपा

.
साई कृपा
*******
काय किती सांगू साईची करुणा
सांभळी या दीना सदोदीत ॥
काय माझे होते काय माझे झाले 
प्रारब्धच दिले बदलून ॥

भेटले वादळ आधार सरले
तेधवा धावले साईनाथ ॥
यत्नाला कृपेचा देवूनिया हात 
राहे मज साथ सर्वकाळ ॥

तयाने दिधले शक्तीच्या बाहेर 
सुखाचा सागर ओसंडला ॥
धरूनिया हात चालविले वाटे 
पायातले काटे काढूनिया ॥

झाली कृपा थोर लागलो पोटाला 
वाढवले नावाला काही एक ॥
तयाचा चाकर म्हणून राबतो 
तोच करवतो कामकाज ॥

नाही दिले अति उताया माताया 
पांढऱ्या पेश्या या राखीयले ॥
पराभव काही अतृप्ती टोचणी
बुद्ध्याचच मनी ठेवियली ॥

मग पायी दोर बांधीयला थोर
दत्त दरबार दावियला ॥
दिले धनमान लोभ हरवला
प्रिय माहेराला भेटविले ॥

दत्त कुळी केले मज ऐसा पैठा 
सुखाचा बोभाटा जन्म झाला ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

सोमवार, १६ डिसेंबर, २०२४

बळ

बळ
*****

इथे पाप वाहण्याचे काय कुणा बळ आहे 
सभोवती भक्त गोळा दक्षिणा बख्खळ आहे

घुमतात कोणी इथे पिसाटल्या झाडागत 
जिरवला घाम देही तेवढीच ओल आहे 

घडो पूजा अर्चा कुण्या सजविल्या मंदिरात 
अंतरात जाळ माझ्या प्रारब्ध कंगाल आहे 

म्हणोत विक्रांत कुणी वाया गेला पार आहे 
दत्ता तुझ्या पायाखाली माझे रे जिव्हार आहे

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

रविवार, १५ डिसेंबर, २०२४

सखा गिरनारी

सखा गिरनारी 
***********

माझा जिवलग सखा गिरनारी 
हृदया माझारी नित्य वसो ॥१

बहु भाग्यवान आलो तया दारी
पुन्हा या संसारी पडू नये ॥२

जगावया देह घडो काही काज  
कानी पडो गाज दिगंबर ॥३

मग मी दातारा उलट प्रवासी 
वाचून सायासी जाईल रे ॥४

विक्रांता जगती दत्त पायावरी
राहो जन्मभरी मागणे हे  ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, १४ डिसेंबर, २०२४

दत्ताने म्हटले

दत्ताने म्हटले 
*********
दत्ताने म्हटले माझा मज जेव्हा 
मिळवाया तेव्हा नुरे काही ॥१

उघडले डोळे सरला अंधार 
मनाची चुकार धाव कळे ॥२

तोच नाभिकर दाटे कणोकणी 
घडे क्षणोक्षणी याद त्याची ॥३

अहो स्वामी राय असे माझी माय
आता मागू काय कोणास मी ॥४

विक्रांत जगणे दत्ता विना उणे 
आले हातीवणे  चिद् रत्न ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, १३ डिसेंबर, २०२४

साधन

साधन
*****
श्वासाची या लय पाहू पाहू जाता 
बिघडतो सांधा त्याचा तोही ॥१

 मनाचा प्रवाह जुन्या बाजारात 
स्वप्नाच्या गावात उधळतो ॥२

नामाचे साधन शब्दाचा आधार 
यंत्र गरगर फिरतसे ॥३

शक्तीचा जागर गुरुचा आधार 
भाग्याचा प्रकार दिसतो ना ॥४

गूढ व्यवहार प्रकाश प्रवास 
ज्याचा असे त्यास चालण्याचा ॥५

कोणा काय भेटे ज्याचे त्यास ठाव 
दत्त असे भाव विक्रांतचा ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .
 

गुरुवार, १२ डिसेंबर, २०२४

लक्ष्मण रेखा

लक्ष्मण रेखा
**********
बरे झाले खेचली तू  एक रेखा लक्ष्मणाची
इथे कुणा ठाव दुनिया राम का रावणाची

तूच रेखा तूच सीता एकटीच या काननी 
स्मित सारे बोलावती संभावित चेहऱ्यांनी 

देह ओलांडून जाते मैत्र क्वचित लाभते 
असे दिसे जगतात सत्य आजही टोचते 

साधू कोण कोण लूच्चा काळ वेळ ठरवते 
मग परीक्षा का हवी अग्नी प्राशन व्यर्थ ते 

तुझी रेषा तुला ठाव दुनियेला नित्य दाव 
तुच तुझे शिवधनु उचलण्या न कुणा वाव

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

रविवार, ८ डिसेंबर, २०२४

दत्त कृपेनी

दत्त कृपेनी
********
माझ्या असण्याचे भान जगण्याचे 
सार जाणिवेचे दिसू दे रे ॥

संत वचनात सत्य निर्देशित 
उरात किंचित स्फुरु देरे ॥

मनास कळावे स्वरूप आपले 
धूके दाटलेले विरू दे रे ॥

ज्ञानी सदोहर भेटतात आप्त 
दावतात वाट कळू दे रे ॥

श्री दत्त दिसूनी हर्षित होवूनी
मजला कृपेनी भरू दे रे ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, ७ डिसेंबर, २०२४

स्वप्न चिंतन

स्वप्न चिंतन
*******
निजल्यावर
डोळ्यासमोर उमटणारी
कुठल्याही शेंडा बुडखा नसलेली 
 चित्र म्हणजे  स्वप्न नसतात
प्रसंग व्यक्ती विचार स्मृती
यांचा हा असंगत प्रवाह 
म्हणजे स्वप्न नसतात
तर खरी स्वप्न 
ही जागेपणीच पडतात.

अर्थात जागेपणी पाहिलेली 
 सारी स्वप्न काही पूरी होत नसतात 
जीवनाला जगण्याला सीमा असतात 
स्वप्नांना त्या कधीच नसतात.
कुणी या स्वप्नांना ध्येय म्हणतात 
कोणी या स्वप्नांना कर्तव्य म्हणतात 
कोणी या स्वप्नांना दिवास्वप्न ही म्हणतात

महापुरुषांची स्वप्न ही महान असतात अग्निदव्यातून जाणारी
तापून निवलेल्या सुवर्ण सारखी 
लखलखीत असतात

सामान्य माणसाची 
स्वप्नही सामान्यच असतात 
चार भिंतीत मावणारी
चार माणसांचे सुख पाहणारी
पण निर्मळ प्रेमळ असतात 

तशी स्वप्न तर मलाही पडतात 
कधी पूर्ण होतात कधी अपूर्ण राहतात 
पण माझे स्वप्न कधीच वाया जात नाहीत
कारण साऱ्याच माझ्या स्वप्नांच्या 
कविता होतात 

उतरताच स्वप्न सत्यात
साऱ्या सुख संवेदनांना टिपून 
अलगद कागदावर उमटवतात
कधी मनातले दुःख
ओघळत कागदावर 
आतल्या दुःखाचा निचरा करतात 
हलकेच गोंजारत मनाला 
शांत निवांत करतात 
तर कधी केव्हाही पूर्ण न होणारे 
स्वप्न शब्दात भोगवत 
विषादाची काहीली दूर करतात 

ही स्वप्न जागेपणातील 
कधी कधी जागेपणालाही भिववतात
उंच ताशीव कड्यावर आणून सोडतात 
कोणी कधी तिथून पडतात पाय घसरून 
तर कोणी कधी देतात तिथून स्वतःला झोकून

स्वप्न जगवतात स्वप्न मारतात 
स्वप्न हसवतात स्वप्न रडवतात 
पण तरीही सारे स्वप्न पाहतात 
स्वप्ना वाचून जगण्याला 
खरंच काहीच अर्थ नसतो

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे kavitesathikavita. .
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, ६ डिसेंबर, २०२४

कळू यावे


कळू यावे
*******
इथे तिथे कुठे शोधू शोधू जाता 
नच येतो हाता अर्थ काही ॥१

अंतरी बाहेरी कळू येते वार्ता 
घट असे रिता सर्वकाळ ॥२

देऊळी शोधतो तीर्थ धुंडाळतो 
परि ना दिसतो मार्ग काही ॥३

मिटूनिया डोळे ध्यानात नामात 
प्रभूला शब्दात आळवतो ॥४

जरा कळू यावे कुण्या पाऊलात 
अर्थ जगण्यात काय असे ॥५

देवा दत्तात्रेया ऐसे त्वा करावे
गिळूनिया घ्यावे अस्तित्व हे ॥६

भक्ती ज्ञानाविना जरी मी उंडारे 
बांधूनिया घे रे पदी नाथा ॥ ७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

गुरुवार, ५ डिसेंबर, २०२४

आठवण

आठवण
********
तुटलेला धागा अजूनही जागा 
काळजात उगा हळहळ ॥
उगवतो दिन मावळतो दिन 
निखारे अजून पायाखाली ॥
कारे कासावीस डोळ्यांची पाखरे
घरट्यांची दारे गच्च बंद ॥
मन झाले ओझे जगणे रोजचे 
चालणे विश्वाचे अर्थहीन ॥
चढते खपली पडते खपली 
जखम ती ओली भरते ना ॥
तुटूनिया फांदी वृक्ष जगतोच 
नित्य फुलतोच ऋतू गात्री ॥
वठला विषण्ण परी रुते व्रण 
रिते ते अजून अवकाश ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

मंगळवार, ३ डिसेंबर, २०२४

ओंजळ

ओंजळ
*******
रात्र पांघरून साधू निजला 
जरा उजाडता निघून गेला

त्याने मोजली एकेक चांदणी 
प्रकाश लेवूनी गेली विरूनी ॥

गवत इवले किंचित दबले 
उभे राहिले दवात भिजले ॥

भल्या पहाटे  तेथे उठले 
तुफान नच कुणास दिसले ॥

मिटता आकार ध्वनि अनाहत
पडला नाही कुठल्या कानात ॥

कणोकणी त्या होते स्पंदन 
अवतरलेले जणू शून्यातून ॥

मग त्या रानी मौन दाटले 
अक्षय पूर्ण ओंजळ भरले ॥

मागीतल्याविन त्या हाती पडले
तेथे कुणी जे अवचित आले ॥

🌾🌾🌾 .
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .


रविवार, १ डिसेंबर, २०२४

रमेश बद्रीके

रमेश बद्रिके एक लाडका बार्बर
*********
म्हटले तर तो बार्बर होता 
म्हटले तर तो ड्रेसरही होता 
सर्वांसाठी धावणारा 
माणुसकी जपणारा .
कर्तव्यात रमणारा 
महानगरपालिकेचा 
तो एक प्रामाणिक नोकर होता 
सावळा वर्ण घनदाट केस भरगच्च मिशा 
नाकावर सरकणारा मोठ्या फ्रेमचा चष्मा 
आणि गालावर आलेला तंबाखूचा उंचवटा 
कधीही हजर हाकेच्या अंतरावर 
किंबहुना हाक मारायची नसायची गरज 
त्याची नजर बसलेली 
प्रत्येक जखम जोखाणारी 
रुग्णाची मानसिकता 
अचूक हाताळणारी 
त्याचे असणे असायचे 
बोनस जणू ड्युटीवर 
एक निश्चिती प्रसन्नता 
पसरायची मनावर 
तसा तो झाला होता रिटायर 
आठ वर्ष गेलेले उलटून 
पण भेटायचा अधून मधून '
त्याचे तेच प्रसन्न असणे 
विनम्र बोलणे आपुलकीने वागणे 
द्यायचे मला तोच संतोष 
अन स्मरायचे ते कॅज्युल्टीचे दिवस 
आणि कळले अचानक 
गेला तो हार्ट अटॅक येऊन 
परवा तेरवाच गेलेला सर्वांना भेटून
अठ्ठावण अधिक आठ म्हणजे 
सहासष्ठ वर्ष तसे काही फार नाहीत 
आणि तेही आजारपण नसतांना 
छानपैकी हिंडताना फिरताना 
पण जीवनाचा हिशोब कळतो काय कुणा
एक प्रेमळ मित्र जाण्याचे दुःख झाले जीवाला 
जीवनातून आणखीन एक तारा निखळला

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, ३० नोव्हेंबर, २०२४

त्या रात्री


ती एक रात्र
****
ती एक रात्र चिंब भिजली 
धुंद रेशमी मजला भेटली ॥१
होता जरी तो पथ डांबरी 
प्रकाश धूसर रंग विजेरी ॥२
टपटपणारे थेंब बोचरे 
लिहीत होते गीत साजरे ॥३
सळसळणारी कुठली पाने 
म्हणत होते सुरेल गाणे ॥४
स्तब्ध निवांत गूढ एकांत 
श्वास गुंजत होते कानात ॥५
कालातीत त्या तिच्या मिठीत 
हरवलो मी शून्य गतीत ॥६
खोल खोल ती अथांग शांती 
मन डोळ्यांच्या मिटल्या पाती ॥७
कोण असे मी इथे कशाला 
नाही उरला प्रश्न कसला ॥८
अस्तित्वातून अस्तित्वाला 
अर्थ एक जणू नवा मिळाला ॥९

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, २९ नोव्हेंबर, २०२४

स्वप्न


स्वप्न
****
आता आठवांना गंध येत नाही 
पुष्प मिटलेली दुःख देत नाही 

चाळवते जाग सत्य कळू येते 
बदलते कुस स्वप्न विझू जाते 

पण जीवनाचे गूढ असे कोडे 
कळूनही कधी रडू कोसळते 

हरवणे खोटे रडणे ही खोटे 
मनी रचलेले राज्य असे खोटे 

बजावून पुन्हा निद्रा वेढू घेते
नव्या स्वप्नी परी मन धूंद होते

द्यावी म्हणते मी नदीत सोडून 
स्वप्न बेवारस डोळे चूकवून 

कवच कुंडले तयाची दिसती 
जाणे ठाकणार समोर ती कधी 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

बुधवार, २७ नोव्हेंबर, २०२४

गुरू

अध्यात्मामध्ये प्रत्येकाची वाट 
वेगळी असते युनिक असते. 
एकाने असं केले म्हणून जर 
दुसरा तसेच करायला गेला तर 
तसे कधी होत नाही .
ज्याप्रमाणे आपले गुणसूत्रे 
आपला चेहरा आणि हाताचे ठसे 
सदैव वेगळे असतात, 
तसेच हे मार्ग असतात.
एक सर्वसाधारण रुपरेषा
समान असू शकते जसे की, 
सूर्योदय पाहायला जायचे 
तर पूर्वेकडे जायचे 
उंचावर जायचे वगैरे वगैरे
तद्वत भगवंताजवळ पोहोचायचे 
तर सत्वगुण अंगी बाणून 
घ्यायचा प्रयत्न करणे .
स्वतःतील अवगुण जमेल 
तसे हळूहळू कमी करणे 
जमत नसेल तर प्रार्थना करणे,
 शरणागती पत्करणे .
नामस्मरण करणे. ध्यानाला बसणे.
एवढेच हाती असते 
अंती केवळ कृपाच काम करते.
 🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

आळंदी अशीही

दोन दिवसांपूर्वी आळंदीत होतो '
आळंदीत 
********
भयानक गर्दी , अत्यंत घाण .
प्रचंड बेशिस्तपणा 
ठरलेला बाजार होणारी लुटमार
पावला पावलावर धूर्त व्यवहार
पैशाची ओरबाड दर्शनाची धडपड
हाकलणाऱ्यांची गडबड

चपलांचे ठीग भिकाऱ्यांची रीघ
गलिच्छ इंद्रायणी गटाराचे ओघ 
भजनांचा गोंगाट 
कर्कश माइक भक्तीचे प्रदर्शन 
नाटकी अवडंबर पोलीसी दडपण 
अन्
निवांत निर्विकार  तोंडावर बोट
ठेवून बसलेले ज्ञानदेव भगवंत 

कुठल्याही भल्यानी उत्पत्ती एकादशी 
आसपास दिवशी नोलंडावी वेशी 
आळंदीची 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .








मंगळवार, २६ नोव्हेंबर, २०२४

धन

धन
****
अवघ्या दुःखाचे एकच कारण 
साठवले धन गाठी पोटी ॥१
धनाने दुश्मनी जगी जन्म घेते 
वधती एकाते एक इथे ॥२
धने भाऊ तुटे भगिनीस लोटे
वाटतात खोटे सोयरे ही ॥३
धन अभिमान जगा करी अंध 
जन्मोजन्मी बंध देत असे ॥४
जगण्या साधन जरी असे धन 
तया भगवान माने जन ॥५
तया साधनास जाणून साधन 
करावे साधन अंतरीचे ॥६
अन्यथा हे धन जन्म वेटाळून
श्रेय हरवून नेई दूर ॥७
कष्टाच्या धनाने विक्रांत तुष्टला 
कारणी लावला देह मग ॥८
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

मंगळवार, १९ नोव्हेंबर, २०२४

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा
*********
पुन्हा एकदा आकाश
चांदण्यांनी भरून गेले 
पुन्हा अनाम सुखाने
मन बहरून गेले ॥

तेच स्थळ तीच भेट
देहातील आवेग थेट
पुन्हा एकदा उधाण 
जीवास उधळून गेले ॥

 हिंडलो मी रानमाळी 
गिरीशिखर धुंडाळले 
सौख्य त्या क्षणाचे मज 
आज इथे मिळून गेले ॥

नव्हतोच तेव्हा मी 
नव्हतेच जग राहिले 
अस्तित्व हे आणलेले
तुझ्यात हरवून गेले ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .


रविवार, १७ नोव्हेंबर, २०२४

गिरनार परिक्रमा

गिरनार परिक्रमा
***********

सरला प्रवास परी तुझा भास 
वेढून मनास आहे दत्ता ॥१

माझे पदरव मज ऐकू येती 
तरंग  गुंजती पाण्यावर ॥२

पान सळसळ आत की बाहेर
डोळ्यांची पाखर निळाईत ॥३

आशा निराशेचा सरलेला खेळ 
पाऊलात काळ थांबलेला ॥४

माझे कणपण मज कळू देते
सर्व व्यापी होते भान तुझे ॥५

मज न कळतो कुठला मी खरा 
अवघा पसारा तुच जाणे॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, १५ नोव्हेंबर, २०२४

ठसा

ठसा
****
जया प्रकाशाची हाव  
ज्याचे आकाशाचे गाव 
त्याचे दत्तात्रेय ठाव 
ठरलेले ॥१
जया कळते बंधन 
जरा जन्माचे कारण 
तया दत्ताचे स्मरण 
नित्य घडे ॥२
जग अंधार कोठडी 
नाना यंत्राने भरली 
सदा दुःखाने दाटली 
भयावह  ॥३
जन्ममरणा जो भ्याला 
घाव अंतरी लागला 
बोध सदना निघाला 
धुंडाळत ॥४
वाट तयाची श्रीदत्त 
वाट राखण श्रीदत्त 
ठाव मुक्काम श्री दत्त 
निसंशय ॥५
दृष्टी दिसल्या वाचून
दत्त विक्रांता भेटला
ठसा एकदा बसला 
पुसेनाचि ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

बुधवार, ६ नोव्हेंबर, २०२४

मिच्छामी दुक्कडम ( जरा अवेळी )

मिच्छामी दुक्कडम (जरा अवेळी )
******
वळवले दाम ठोठावले काम 
मिटे आश्वासन कुठे वर्धमान ॥

तुझाच भरोसा आता तीर्थंकरा
उणीव न यावी तुझिया नावाला ॥

दुक्कडम दुक्कडं कितीही करा 
हिशोबी तसाच का कागज कोरा ॥

पुण्याईचा जन्म होतो रे मनात 
नेतो रसतळा अन तळतळाट  ॥

शुभेच्छा वाचून उत्कर्ष तो नाही 
झाकले कान त्या कळणार नाही ॥

मिच्छामी खरेच प्रगट ती व्हावी 
देण्याऱ्याची झोळी भरूनिया जावी ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

मंगळवार, ५ नोव्हेंबर, २०२४

कारणावाचून

कारणावाचून
*********
कुणीतरी आपल्यासाठी थांबावं 
आणि आपण कुणासाठी तरी थांबावं 
हा अट्टाहास म्हणजे
मूर्खपणाचे दुसरे नाव असते 
तसे तर थांबतात लोक 
आणि बोलतातही हसून 
पण ते थांबणे नसते 
कधीच कारणावाचून 
जर या जगात कोणाचेच 
काही कधीच अडले नसते 
दुसऱ्या वाचून
 तर जग किती सुंदर झाले असते 
तर मग घडले असते 
बोलणे बोलण्यासाठी 
थांबणे थांबण्यासाठी 
भेटणे भेटण्यासाठी 
जगणे जगण्यासाठी
अंतरीच्या तारा जुळून 
कदाचित शब्दा वाचून 
गरज मग ती असू दे कितीही सूक्ष्म 
आलेली अचेतन मनाच्या पडद्या मागून 
टाकते सारेच आकाश काळवंडून
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

रविवार, ३ नोव्हेंबर, २०२४

ज्ञानदेव



ज्ञानदेव
******
ज्ञानदेव देही ज्ञानदेव मनी
स्मरणी चिंतनी ज्ञानदेव ॥

मूर्त सुकुमार शब्द सुकुमार 
बोध हळुवार रुजे आत ॥

चांदणे शिंपण पाहून सुंदर 
निवते अंतर आनंदाने ॥

कृपेचा निश्चळ डोह आरपार
तृषेला आवर नको वाटे ॥

वर्ष उलटली मन हे धाईना
नवाई  मिटेना शब्दातील ॥

तयाच्या शब्दात आता मी निजतो 
उठतो जगतो दिनरात ॥

नुठतो चित्तात मोक्षाचा विचार 
जन्म वारंवार यावा इथे ॥

अवघे सरावे अवघे तुटावे 
एकरूप व्हावे ज्ञानदेवे ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, १ नोव्हेंबर, २०२४

भेद


भेद
*****
नर नारीत मांडला देह आकार वेगळा
तोच चैतन्य उत्सव भिन्न रूपात नटला ॥१

तिला ठेवले चुलीला तो गेला रे शिकारीला 
पेशी एक एक असे नियमात बांधलेला ॥२

त्याची वाढली ताकत तो रे झाला आक्रमक 
तिचे वाढले कौशल्य तिला सृजनी कौतुक ॥३

मग झाले अवघड मूळ पदाला ते येणे 
तिच्या माथी ये गुलामी तया स्वामीत्व जन्माने॥४

त्याला सापडेना मूळ तिला सापडेना कुळ 
शत सहस्त्र वर्षाचा मग चाले दुष्ट खेळ ॥५

रुप बंधन तिलाच योनी शुचिता वैभव
तो रे उधळे चौखूर नाही धरबंद ठाव ॥६

पाहू जाता पाहतांना ऐश्या निखळ चैतन्या 
दत्त हसला हृदयी शुभ्र मनात चांदण्या ॥७
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
kavitesathikavita. .
☘☘☘☘ 🕉️ .

दिवाळीचे लेणे

दिवाळीचे लेणे
************
दत्त प्रकाशाचे गाणे 
सण दिवाळीचे लेणे
खुले आकाशात तेज 
हे तो अवसेचे देणे ॥

दीप प्रत्येक दारात 
आहे चैतन्य खेळत 
त्याचे आशिष थोरले 
घरा घरात तेवत ॥

दत्त रोषणाई दिव्य 
डोळे मिटता दिसते 
कणकणात फटाके 
कोण कळेना लावते ॥

रूप मनात धरले 
किती अंगानी नटले 
स्वामी गजानन साई 
दीप आवडी सजले ॥

किती अद्भुत सुंदर 
किती नटला अपार 
दत्त व्यापूनिया जग
प्रभा निघोट निश्चळ ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

बुधवार, ३० ऑक्टोबर, २०२४

नाते


नाते
****
भुई खिळलेले डोळे 
भाव पुसलेले खुळे 
तरी गंध परिमळे 
भरुनिया नभ निळे ॥१

नको सखी बाई अशी 
उगाचच शेला ओढू 
पापण्यात अडलेले 
काजळ ते उगा काढू ॥२

भेट तर होणारच 
जग फार मोठे नाही 
कोण भेटे कोण घटे 
नदीला त्या ठाव नाही ॥३

मागील ते जाऊ दे गं
सूर्य उगवतो नवा 
नात्याविन नाते कुठे 
शब्द कशाला ग हवा ॥४

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

मंगळवार, २९ ऑक्टोबर, २०२४

शहर




शहर
*****
आता हे शहर खूप वेगळे असे वाटते 
आकाश इथले आता फाटलेले दिसते ॥१

माणसे आहेत खरी माणसासारखी जरी 
कोष कीटकांची जिंदगी हर दिनी वाढते ॥२

उजाडते कधी इथे कळेना मावळते कधी 
शुभ्र एलईडी प्रकाश घर अहो रात्र वाहते ॥३

आलो होतो इथे मी स्वप्न रेशीमसे पाहत 
कर्म जगण्याचे उरे स्वप्न गर्दीत फाटते  ॥४

सजण्याची स्पर्धा इथे कुणा मारते वाढवते
छाटण्याची भीती अन प्रत्येक फांदीस वाटते ॥५

क्रमप्राप्त आहे जगणे हा देहभार वाहणे
जग वेशी पलीकडचे परी आहे रे खुणावते ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

सोमवार, २८ ऑक्टोबर, २०२४

दत्त स्वप्न


दत्त स्वप्न
******
स्वप्नातला दत्त दिसावा सत्यात 
चिन्मय ते स्मित यावे हृदयात ॥

बालिश मागणे माझे विनविणे 
खरे व्हावे  देवा पाऊली पडणे ॥

सरो तन मन सारे धनमान 
भक्तीचेच देवा मज द्यावे दान ॥
  
अवधूत गाणे गुंजावे रे मनी
तयात सुखाने जावे मी रंगूनी ॥

विक्रांत इवले पाहतसे स्वप्न 
दत्ता तुच व्हावे जगणे जीवन ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, २५ ऑक्टोबर, २०२४

स्वामी राया

स्वामी राया
********
जन्म हा विकला तुज स्वामी राया 
तुझ्यावरी काया ओवाळली ॥१

किती सांभाळले आपदी रक्षिले 
येऊनी जपले कुण्या रुपी ॥२

दाखविला पथ यशही दाविले 
अपयशी दिले चटकेही ॥३

परी शिकविले जीवन दाविले 
धरून ठेविले दयाघना ॥४

आता करा देवा एक काम माझे 
दावी मज तुझे रुप डोळा ॥५

राहा निरंतर माझिया मनात 
चित्ती एकारत सर्वकाळ ॥६

विक्रांत जगाला स्वामी जगविला
स्वामीचाच झाला असे व्हावे ॥७
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

गुरुवार, २४ ऑक्टोबर, २०२४

स्वप्न


स्वप्न
*****

रे तू माझ्या मनात आहे
हे तुजला माहित आहे 
डोळ्यातील स्वप्न माझे
नित्य तुजला पाहत आहे 

स्वप्न परंतु स्वप्नच असते
मना मोहून हरवून जाते 
आणि प्रभाती उठल्यावर
 तेच जगणे उभे ठाकते  

जगता जगता त्या वाटेने
तुज वाचून काही न रुचते 
तीच निराशा मनी दाटून 
प्राक्तन माझे मजला हसते

काय करू मी तुज भेटले 
तरी अजूनही नच भेटले 
नयना मधील भावभावना 
तव पदी का सुमन न झाले

तू न घेशील मज उचलूनी
जगणे नेईल दूर ओढूनी
सांग परी का कधी जाशील 
या हृदयातून प्रिया निघूनी

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

बुधवार, २३ ऑक्टोबर, २०२४

नको मोक्ष

पाणी ओंजळीत
************
नको मज मोक्ष नसे स्वर्गी काज 
भक्तीचे ते व्याज सरू नये ॥१

सगुणी अखंड राहावा डुंबत 
दत्ताच्या रंगात रात्रंदिन ॥२

नको पैलतीर त्रासणे संसारी
सुखे ऐलतीरी जन्मा यावे ॥३

मागतो विक्रांत भाव सदोदित
पाणी ओंजळीत सागराचे ॥४

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

मंगळवार, २२ ऑक्टोबर, २०२४

लाचावली जिव्हा

लाचावली जिव्हा
************
अन्ना लाचावली जिव्हा 
गेली चवीच्या गावाला 
ताट मांडूनिया तेच 
भूक लागे नाचायला ॥१

मृत संस्कार जुनाट 
आले देहात जन्माला 
षडरसी त्या रंगला 
प्राण तृषार्थ जाहला ॥२

मन ओढतसे मागे 
जिभ परी पटाईत
व्रत मोडूनिया म्हणे 
हीच जगण्याची रीत ॥३

कशी दत्ताची परीक्षा 
प्रश्न कठीण मठ्ठाला 
गुरु दिधल्या वाचून 
बळे लावी अभ्यासाला ॥ ४

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

रविवार, २० ऑक्टोबर, २०२४

स्वामी राया

श्री स्वामी समर्थ
*************
स्वामी राया कीर्ती तुझी 
दुमदुमे साऱ्या जगी
घरोघरी सेवा तुझी
भक्त दंग नाम रंगी ॥१
अलोट तो भक्तीभाव 
तुझ्या दारी नित्य वारी 
तुझा भक्त मिरवे मी
नखाची त्या सर नाही ॥२
कृपाळा तू बोलविले 
घेतलेस पदावरी 
कसा होऊ उतराई 
तन मन तुझे करी ॥३
तुझ्या काजी देह पडो 
फक्त तुझे वेड लागो 
हृदयात निरंतर 
तुझ्यासाठी प्रेम जागो ॥४
रूप श्री स्वामी समर्थ 
शब्द श्री स्वामी समर्थ 
व्यापूनिया कणकण 
एकरूप करी चित्त ॥ .५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, १९ ऑक्टोबर, २०२४

मोठेपण

 
मोठेपण
*******
दिलेस दातारा कैसे मोठेपण 
जगणे कठीण वाटतसे ॥
आधीच होतो मी भाराने वाकला 
त्यावरी ठेवला हौदा थोर ॥
डोके काढे अहं मिळता कारण 
तयाला कोंडून ठेवू किती ॥
मोडूनिया पाय बांधुनिया हात 
ठेविले युद्धात जैसे काही ॥
जरी सरू आली एक चकमक 
नच की ठाऊक पुढे किती ॥
थकलो लढून बापा मी शरण 
पांढरे निशान घेत हाती ॥
तयाकडे तुझा का रे काना डोळा 
लावी वाहायला ओझे आन ॥
ठेवशील तैसा राहीन मी देवा .
परी सदा ठेवा डोई हात ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, १८ ऑक्टोबर, २०२४

ज्ञानदेव


ज्ञानदेव
******
अगा त्या शब्दात चालता फिरता 
धरूनिया हाता ज्ञानदेवा ॥

तेथे थांबे मन जगाचे चलन
अहंचे स्फुरण शून्य मात्र ॥

पाहे एकटक जाणिवेचा डोळा 
होऊनी आंधळा जगताला ॥

 दिसते जगणे प्रकाश उरले 
रंध्रात पेरले आत्मभान ॥

विक्रांत नमतो विक्रांता लवून 
विक्रांत भरून ज्ञानदेव ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

गुरुवार, १७ ऑक्टोबर, २०२४

महाकाळ

महाकाळ
********
कोण घालते जन्माला कोण मारते कशाला 
ढिग थडग्यांचा थोर गाव चितांनी भरला ॥

इथून तिथून सारी वाट अश्रुंनी भिजली 
कणाकणात आक्रोश माती खारट जाहली ॥ .

हवे पणाची आकांक्षा कुणा मिळवी मातीला 
हवे मिळविला तोही अंती मिसळे मातीला ॥

कधी कौरव पांडव ग्रीक येऊन लढले 
कोण आले रे कुठून कुठे वाहूनिया गेले ॥

जय काळाचा अंतिम हसे मरण ते गाली 
सृष्टी चालवती सत्ता मृत्यू रूपात नटली ॥

अगा महाकाळा तुला लाख लाखदा नमन 
तुझ्या कृपाळ कारणे सदा नूतन जीवन

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

बुधवार, १६ ऑक्टोबर, २०२४

कोजागीरी पौर्णीमा

कोजागीरी पौर्णीमा
***************
पौर्णिमेच्या चांदण्यात अवचित आलीस तू
घेऊनिया  गुढ रम्य लावण्याचा आभास तू ॥ १

चांदण्यात भिजलेली मुर्त मर्मरी होतीस तू
मोहाचा डोह गर्दसा मेघ घननीळ झालीस तू ॥२

भांबावलो न स्मरे आज काय ते बोललीस तू 
थांबलीस काळ काही क्षण ते कोरून गेलीस तू ॥

जातांना जरा वळून डोळ्यांत अवखळ हसून 
येत अचानक मिठीत आग युगाची झालीस तू ॥४

छातीवर डोके ठेवून गंध मोगरी प्राणात भरून
दोन निखारे ओठावरती पेरूनिया गेलीस तू ॥५

झालो धुंद असा की मी वेडेपणा प्राणात रुजून
कळल्या वाचून मजलाही गाणी मनी पेरलीस तू ॥

जन्म जरी गेला वाहून हात हातीचा आणि सुटून
गेलो वाहत काळौघी तरीही माझ्यात उरलीस तू ॥ ७
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

मंगळवार, १५ ऑक्टोबर, २०२४

उदे ग अंबे उदे ॥

उदे ग अंबे उदे ॥
***********
होऊ दे जागर आई प्राणात संचार
होऊ दे वावर आई हृदयात हुंकार
माझ्या अंबाबाईचा 
माझ्या दुर्गा माईचा
उदे ग अंबे उदे ॥

परज ग त्रिशूळ आई खड़ग तोमर 
मार ग रिपूकुळ आई निर्दाळ असूर
मार महिषासुर दुष्टाला 
या चंडमुंड यवनाला
उदे ग अंबे उदे ॥

धाव गं लवकर आई त्वरा त्वरा कर 
मी पसरतो हे कर आई घेई पायावर 
तुझ्या वेड्या  लेकराला
आई विक्रांत दासाला
उदे ग अंबे उदे ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

सोमवार, १४ ऑक्टोबर, २०२४

खेळ

खेळ
****
प्रश्न सारे फुटलेले उत्तरेही रुळलेली 
वाट जीवनाची रूढ आहे तशीच चालली ॥१

तेच कष्ट तेच त्राण देही व्रण पेटलेले 
तेज तर्रार गारदी वध होणार ठरले ॥२

वेड्या आठवांनी खुळे स्वप्न वाटेत सांडले 
मंद मंद प्रकाशात भ्रम कोवळे डसले ॥३

खेळ जीवनाचा असा पुष्प जळात सोडले 
भेट सागराची कुणा कपारीत कोण गेले ॥४

कसा म्हणू मी मलाच पथ हवे रे सजले 
अंश कोटी कोटी माझे दुःख उरात बांधले ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

रविवार, १३ ऑक्टोबर, २०२४

वात

वात
***
आकाराची वात चालली जळत 
प्रकाशाचे गाणे गात अंतरात

हरवत तम चार भिंतीतला 
बाहेर जरी का वारा वादळला

कुणा न मागणे कुणा न सांगणे 
स्निग्ध भिजलेले चैतन्य ते साने 

अंधाराचा राग ना रात्रीशी वैर 
उधळत तेज ज्योत राही स्थिर 

जन्म प्रकाशाचा धर्म चैतन्याचा 
नसे खेद श्लाघा तया जळण्याचा  

ऐसा जन्म देई मज प्रभू दत्ता
तुझ्या गाभाऱ्याचे भाग्य यावे माथा 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, १२ ऑक्टोबर, २०२४

गुपित

गुपित
*****

तशी गोष्ट नवी नाही जगाला अज्ञात नाही
वाळू वरच्या रेषांचे पाणी कधी होत नाही ॥१
 
म्हटलं तर गुपित म्हटलं तर ते नाही
तुटलेल्या पतंगाचा गोत सापडत नाही ॥ २

आयुष्याला गंध येतो क्षण क्षण भरू जातो 
वाटसरु वेडा खुळा तरी का थांबत नाही ॥३

मग रक्त तापलेले खुळे डोळे भिजलेले
घेवूनी पथी निघता दिशा सापडत नाही ॥४

त्याचे पाय फाटलेले माथी उन तापलेले 
काही केल्या मुक्कामाचे पेणे सापडत नाही ॥५

दत्ता तुझे जग वेडे पुढ्यात साखर पेढे 
परी मुखी घालू जाता हात पोहचत नाही ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .



दसरा शुभेच्छा

 

सोनियाच्या क्षणांनी जीवन जावे भरूनी
 एक एक पान यावे सुखाने बहरूनी 
दैन्य दुःख निराशा झणी जाव्यात हरवूनी
आनंदाची बाग यावी नित्य फुलून जीवनी
लाख लाख शुभेच्छा येतात मनी दाटुनी 
प्रियजनांनो घ्यावे हे शब्दस्वर्ण स्वीकारुनी

शुभ दसरा ! 
डॉ . विक्रांत प्रभाकर तिकोणे आणि कुटुंब

शुक्रवार, ११ ऑक्टोबर, २०२४

तुझे शब्द

तुझे शब्द 
********

तुझे शब्द माझ्यासाठी 
जरी कधी नसतात 
तुझे शब्द भोवताली 
गरगर फिरतात 

तोच अर्थ त्याच खुणा 
खुणावती सदोदित 
बोलाविल्या वाचूनही 
खोलवर घुसतात 

किती काळ खणखण 
अव्याहत पडे घण 
अजून का ओल नाही 
रुक्ष उडे धुळी कण 

कातळात खोलवर 
झरा वाहे झुळझुळ 
किती रुंद किती खोल 
बोथटले शब्द बोल 

युगे झाली पहाडाला 
युगे झाली कातळाला 
झरतात किती थेंब 
साद देत जीवनाला

प्रलयाचे स्वप्न कुण्या 
अजूनही पुराणाला
वटवृक्ष पानावर 
जाग यावी बालकाला 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
kavitesathikavita.
☘☘☘☘ 🕉️ .

गुरुवार, १० ऑक्टोबर, २०२४

बाजार

बाजार
******
आता मी जगतो नाटक कळून 
स्वतःला दावून सुखदुःख ॥१

आले गेले धन मान अपमान 
हिशोब पुसून साठवले ॥२

अगा माझे इथे मुळी काही नाही 
ध्यान नित्य राही चित्तात या ॥३

लेक आणि बाळ सांभाळले बरं 
शिक्षण संस्कार देऊनिया ॥४

परि ती पाखर जातील उडून 
चित्तास म्हणून दार नाही ॥५

मित्रगोत्र सारे घडीचे पाहुणे 
आपले वाढणे पाही मन ॥६

विक्रांत निघाला दत्ताच्या गावाला 
सोडून भरला बाजार हा ॥७

 🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

बुधवार, ९ ऑक्टोबर, २०२४

निरुपाय

निरुपाय
*****
फोफावतो निरुपाय सुटूनिया स्वप्न गाव 
ओठावरी मिटू जाते एक हृदयस्थ नाव 

कुठे देव सुटतात कधी व्रत मोडतात 
मांडलेली पूजा भिते दीप विझु लागतात 

तेच गीत कानी येते ठेक्यावरी मन गाते 
ठेच लागे उंबऱ्यात आणि दूध उतू जाते 

बांधलेल्या दिशा साऱ्या पायवाटा बंदीशाळा  स्वतःवर सक्ती स्वतः चाकोरीत चालण्याला .

चंद्रही दिसत नाही मोकळे आकाश कधी 
एक गाठ मारलेली रुततच जाते हृदी

दत्ता तुझे चालवणे आहे किती अवघड 
स्वप्न ओझे जन्मावरी मन होत आहे जड

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

मंगळवार, ८ ऑक्टोबर, २०२४

मरणा

हे मरणा 
*******
मला घाबरवून रडवून नको घेऊस बोलावून 
मला छळून त्रास देऊन नको नेऊस पिटाळून 
मी येईन स्वतःहून या देहाचे गाठोडे घेऊन 
अन देईन टाकून तुझ्या दारात तुला सांगून
 बागुलबुवा आहेस तू आहे मी जाणून
श्वासाच्या शेवटचा मुक्काम तू आहे मी समजून    
तुला थांबण्याची उशिरा येण्याची 
ती भीक तर मी कधीच नाही मागणार 
मुका बहिरा आंधळा तू तुला काय कळणार
ते सोंगही असेल घेतलेले तू ओढून 
तरी मला  फरक नाही पडणार
 तू कुठे कचरलास 
राम कृष्ण बुद्ध यांना भेटायला
 तू कुठे थांबलास 
तुकाराम रामदास नानक कबीर यांना न्यायला 
तुझी असणे हा नसण्याचा जन्म आहे 
आधी जे होते ते 
जे नव्हते होते , नसणे होते
त्यात प्रवेशणे त्याला ना कसली

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

मागणे

मागणे ***** आता माझे हे एकच मागणे दत्तात्रयी राहणे घडो यावे ॥ हृदयी धडधड व्हावी दत्त दत्त  स्पर्शात दृष्टीत भरावा तो...