अलख
******
जन्म असा ओढाओढ पायावरी आले फोड
तर मग काय झाले
दत्त वैद्य सवे गोड ॥१
मळलेल्या जीवनाचे
ओझे तेच वाहायचे
परी मनी घंटा वाजे
धूप गंध गाणं गाजे ॥२
प्रारब्धाची काठी पाठी
उकळते शब्द ओठी
परी मनी स्वप्न सजे
दत्त धन दिसे गाठी ॥३
कोण ओढे कुणास ते
चालणारा चाले वाटे
ज्योत निरंजन पुढे
अलख पुकार दाटे ॥४
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
kavitesathikavita.blogspot
☘☘☘☘ 🕉️ .
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा