आठवण
********
तुटलेला धागा अजूनही जागा काळजात उगा हळहळ ॥
उगवतो दिन मावळतो दिन
निखारे अजून पायाखाली ॥
कारे कासावीस डोळ्यांची पाखरे
घरट्यांची दारे गच्च बंद ॥
मन झाले ओझे जगणे रोजचे
चालणे विश्वाचे अर्थहीन ॥
चढते खपली पडते खपली
जखम ती ओली भरते ना ॥
तुटूनिया फांदी वृक्ष जगतोच
नित्य फुलतोच ऋतू गात्री ॥
वठला विषण्ण परी रुते व्रण
रिते ते अजून अवकाश ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘ 🕉️ .
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा