मंगळवार, ३ डिसेंबर, २०२४

ओंजळ

ओंजळ
*******
रात्र पांघरून साधू निजला 
जरा उजाडता निघून गेला

त्याने मोजली एकेक चांदणी 
प्रकाश लेवूनी गेली विरूनी ॥

गवत इवले किंचित दबले 
उभे राहिले दवात भिजले ॥

भल्या पहाटे  तेथे उठले 
तुफान नच कुणास दिसले ॥

मिटता आकार ध्वनि अनाहत
पडला नाही कुठल्या कानात ॥

कणोकणी त्या होते स्पंदन 
अवतरलेले जणू शून्यातून ॥

मग त्या रानी मौन दाटले 
अक्षय पूर्ण ओंजळ भरले ॥

मागीतल्याविन त्या हाती पडले
तेथे कुणी जे अवचित आले ॥

🌾🌾🌾 .
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .


कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

सूत्र

सूत्र ***** देऊन सूत्र जीवनाची सारी तुझ्या हातात  आता मी रे निवांत आहे वाहत श्वासात जगणे चालू आहे नि धावणेही चालू आहे यशापयश दोघ...