गुरुवार, ३१ जुलै, २०२५

साधने

साधन 
******
भजता भजता भजन हरावे 
स्पंदन उरावे भजनाचे ॥१
स्मरता स्मरता स्मरण नुरावे 
एकटे उरावे शून्यामाजी ॥२
नाचता नाचता नर्तन ठाकावे 
तद्रूपची व्हावे झंकाराशी ॥३
लिहता लिहता लिहणे थांबावे 
अर्थ उमटावे कैवल्याचे ॥४
गाता गातांना रे गायन थांबावे 
श्वासात उरावे सूर फक्त ॥५
ऐसिया अवघ्या कृतींचा शेवट 
ईश्वरा निकट थबकावा ॥६
तर ती साधने प्रीतीची भक्तीची 
देवाच्या प्राप्तीची खरोखर ॥७
अन्यथा बाजारी मिळतेच मोल 
परी ते रे फोल सर्वार्थाने ॥८

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

बुधवार, ३० जुलै, २०२५

दत्त भेटी लागी

दत्त भेटी लागी
************
दत्त भेटी लागी दत्त होणे पडे 
मोडूनिया वेढे कामनांचे ॥

आम्हा हवा दत्त कामात भोगात 
धनसंपत्तीत जगतांना ॥

तर मग दत्त होय दिवा स्वप्न 
लोभी मरे मन लोभातच ॥

सरावे म्हणून लोभ न सरती 
काम क्रोध घेती वेटाळून ॥

वैराग्यावाचून घडेना साधन 
विवेकावाचून मार्ग नाही ॥ 

म्हणूनिया आधी मागावे ते दान 
भक्तीला जोडून दयाघना ॥

तरीच ती काही इथे असे आशा
अंतरीची दिशा पाहण्याची ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

मंगळवार, २९ जुलै, २०२५

मन आवरेना


मन आवरेना
**********
विचाराचे मन मनची विचार
सातत्य आधार मागतसे ॥१
गुंतवते मन हरेक वस्तूत 
सुखात दु:खात सदोदित ॥२
मन पाहू जाता हाती न लागते 
गुंडाळून घेते पाहणाऱ्या ॥३
मनापलीकडे सत्य दडलेले 
शब्दी कळू आले तरी काय ॥४
मनाची पकड मुळी न सुटते 
चक्र हे फिरते गतिमान ॥५
मन रामनामी संत समागमी
स्वरूपाचे धामी रमेचिना ॥६
मनाला रंजन हाच एक ध्यास 
विवेकाची कास धरवेना ॥७
बापा अवधुता मन आवरेना 
संसार सुटेना म्हणून हा ॥८
तुझाची आधार मजला केवळ 
धरून सरळ नेई पदा ॥९

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

सोमवार, २८ जुलै, २०२५

गाठ

गाठ
*****
दत्त राम कृष्ण एकच चैतन्य 
नाव आन आन जरी त्यांची ॥

शारदा कालिका लक्ष्मी रूप छान 
पदी होता लीन शांती लाभ ॥

परि देव देवी वरती भक्ताला 
लावती भक्तीला निज ठाई ॥

जयाचे आराध्य तया तेथे गती 
अन्यथा पडती येरझारी ॥

म्हणूनिया मना स्मर त्या रूपाला 
ठेवी हृदयाला तेच एक ॥

कळता कळते खूण ही मिळते 
मनात बसते गाठ घट्ट ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

रविवार, २७ जुलै, २०२५

चाकरमानी

चाकरमानी
********
पोटाला पाठीला 
पिशव्या बांधुनी
कामाला निघती
हे चाकरमानी ॥

चाकरमान्याच्या 
डोळ्यात घड्याळ
देहा चिकटली 
लोकलची वेळ ॥

चाकरमान्याचे 
दिवस सातच 
वर्षाचा हिशोब 
नसतो कुठेच ॥

उजाडे दिवस 
मावळे दिवस
कळल्या वाचून 
सरतो दिवस ॥

बाकीच्या कामात
सरे रविवार
सरता सरता 
येई सोमवार ॥

परत पिशव्या 
डबे ते तयात 
पायाची भिंगरी 
धावते फलाट ॥

अन् कधीतरी 
थांब सांगे वय 
काय करू आता 
तया वाटे भय ॥

धावलो आपण 
जगलो आपण 
आयुष्य गर्दीत 
हरवले पण . ॥

चालले हे यंत्र 
थांबले हे यंत्र 
कळल्या वाचून
जगण्याचे तंत्र ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

शनिवार, २६ जुलै, २०२५

श्रावण २ विरह

श्रावणा २ (विरह)
*******
कशाला श्रावणा येशी माझ्या दारा 
घेऊनीया धुंद ऊन पाणी वारा 
तुजला पाहता आठवते कुणी 
 एकटे पणाची खंत ये दाटूनी
तेच अवखळ सरी सम येणे 
सोनेरी उन्हाचे मोहक हसणे 
कधी बोलावणे कधी पिटाळणे 
हिरव्या स्पर्शाने मन मोहवणे 
घडे लपंडाव ऊन सावलीचा 
विकल मनात  पुराण स्मृतींचा 
होतो मंत्रमुग्ध तुज पाहतांना 
परी भंगे तंद्रा हा एकटेपणा
येईन का कधी वाट ती शोधत 
ओढाळ पायांनी ओढच ती होत 
काय बहरेन पुन्हा तो प्राजक्त 
वेचता येईन सुमन एकेक 
तर मी श्रावणा तुजलागी मिठी 
देवुनिया घट्ट ठेवीन रे दिठी

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

श्रावण१ (प्रेमकविता)

 
 
 
श्रावण १( प्रेमकविता)
*******
येई रे श्रावणा येई माझ्या दारा 
घेऊनिया धुंद ऊन पाणी वारा 
तुजला पाहता आठवते कुणी 
इंद्रधनु पुन्हा उमटते मनी 
तेच अवखळ सरी सम येणे 
सोनेरी उन्हाचे मोहक हसणे 
कधी बोलावणे कधी पिटाळणे 
हिरव्या स्पर्शाने मन मोहवणे 
घडे लपंडाव ऊन सावलीचा 
हर्षित मनात स्मृती लाघवाचा 
होतो मंत्रमुग्ध तुज पाहतांना 
स्वप्न जागेपणी दिसते डोळ्यांना 
येईन वाटते मज ती शोधत 
ओढाळ पायांनी निर्झरची होत 
मग बहरेन पुन्हा तो प्राजक्त 
वेचून घेईन सुमन एकेक 
देईन श्रावणा तुजलागी मिठी 
भिजुनिया चिंब ठेवीन रे दिठी
*****
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

शुक्रवार, २५ जुलै, २०२५

रिक्तत्ता



रिक्तत्ता
*******
क्षणा क्षणाने कळल्या वाचूनी
आयुष्य येते ऋतू घेवूनी 
हसवून रडवून चोरपावलांनी
रंग खेळूनी जाते उलटुनी 

काय कमावले आजवर
अन् काय गमावले कुठवर
अजून कळेना मना वळेना
दुनियेचे या हिशोब करुनी

ते क्षितिज दूरच्या डोंगरावरचे 
ते पाणी निळ्या निळ्या वळणाचे 
ते वन हिरव्या हिरव्या झाडीचे 
साद घालते पुन्हापुन्हा आतूनी 

जगणे म्हणजे भास होता जगण्याचा 
न कळे कुणा हवा होता शोध सुखाचा 
धावधावुनी का अंत घडेना धावण्याचा 
अंतरातील रिक्तत्ता जाईना मिटुनी

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️

मंगळवार, २२ जुलै, २०२५

न्याय

न्याय
******
तीच न्याय संस्था फाशी सुनावते 
तीच न्याय संस्था निर्दोषही ठरवते 
व्यक्ती तीच असते 
आरोपही तेच असतात 
सुनावनी तशीच होते
पेपरही तेच वाचले जातात 
तरी थोडेफार बदलूही शकते 
असे सामान्य लोकांना वाटते
पण काळ्याचे पूर्ण पांढरे  झाले की 
मन हवालदिलं होते

म्हणजे निव्वळ संस्था अन् कायदा
सारे काही ठरवत नसतात 
आधीचा न्याय खरा 
का नंतरचा न्याय खरा 
सारेच निकाल गोंधळात पाडतात 
सामान्यांना काय कळते 

तेच कायदे तीच कलमे 
तीच काथ्याकुट तीच चर्चा 
तेच बुद्धिवान प्रगल्भ न्यायाधीश 
तर मग नेमके पाणी कुठे मुरते
सामान्य लोकांचे डोके चक्रावते 

मग न्याय ठरवणारे 
ते अनाकलिन तत्व 
नेमके काय असते ?

किंवा जरी न्यायबुद्धी 
प्रत्येकाची वेगळी असते 
जी पेपराच्या अन् दबावाच्या 
पलीकडली असते
तिची सामान्यजना तर धास्तीच वाटते

खरतर कुठेतरी वाचले होते
न्याय तर दिला गेलाच पाहिजे
एवढेच नव्हे 
तर न्याय दिला गेला हे 
दिसायलाही हवे असते 
अन् तसे होत नसेल तर  
सामान्यांना सगळेच खोटे वाटते

कोण चुकले कुठे चुकले 
तपासात वा काही राहिले
निरपराधी उगा भरडले गेले 
खरे अपराधी पळून गेले 
प्रश्न प्रचंड उभे राहतात 
सामान्यांचे डोके भणाणते

पण ज्याच्या घरातील माणूस मेले 
कर्ते सवरते खांब पडले 
न्यायाच्या प्रतीक्षेत 
ज्यांनी वर्षानुवर्षे काढले 
त्यांच्या पदरात न्याय पडावा
तो झालेला दिसावा
सामान्यांना एवढीच अपेक्षा असते.

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 




सोमवार, २१ जुलै, २०२५

पाहिली पंढरी


पाहिली पंढरी
***********
पाहिले सुंदर रूप विठोबाचे 
दिठी अमृताचे पान केले ॥१

पाहिली पंढरी भक्त मांदियाळी 
जीवाला भेटली जिवलग ॥२

रम्य चंद्रभागा पाहिली मी अगा 
हृदय तरंगा उधाण ये ॥३

पायरी नाम्याची स्मृती चोखोबाची 
मूर्त पुंडलिकाची पाहियली ॥४

पाहिला अपार भावाचा सागर 
जल कणभर झालो तिथे ॥५

काय सांगू मात तया दर्शनाची 
तृप्ती या मनाची नच होई ॥६

आगा विठुराया वाटे तुझ्या पाया 
विक्रांत ही काया सरो जावी ॥७
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

रविवार, २० जुलै, २०२५

गर्दी व एकाकीपण


गर्दी व एकाकीपण
**************
सोडुनिया घर येता पथावर 
फलाटांची गर्दी घेता अंगावर 
भयान एकाकी असतो आपण 
अस्तित्वाचा होत नगण्यसा कण 

पदवी नसते प्रॉपर्टी नसते 
असण्याची काही नशाही नसते 
आपण गर्दीला नसतो बघत 
गर्दी आपल्याला नसते बघत 

एक धडपड कुठेतरी आत 
एकटेपणाला राहते टाळत 
असून मोबाईल सतत हातात 
एकटेपण ते राहे रेंगाळत 

ओळखी वाचून कुणाशी बोलत 
आपण राहतो तयाला टाळत 
स्मृतीच्या भिंतीत स्वतःला कोंडत 
स्वप्नांचे इमले उंच वा रचत 

तरी कासावीस खोलवर आत 
सुरक्षा कवच असते तुटत
तेच भय मग आदीम जुनाट
राहते आपले अस्तित्व व्यापत

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, १९ जुलै, २०२५

साद

साद
*****

माझ्या मनातील माती मज आभाळ मागते
ती दलदल रोजची थोडी कोरड मागते

लाखो पाऊले मनात नीट मोजता ना येते 
पाणी भरले खळगे कुणी ओळखू ना येते 

कुणी नाचले खेळले कुणी सहजची आले 
कुणी कोरूनी बोटांनी चित्र काही रेखाटले

खेळ चिखलाचा परी किती किती खेळायचा 
ऋतू बदलून जाता पुन्हा फुफाटा व्हायचा 
 
जरी मागतो आकाश तरी जाणे तोही खेळ
वीज  पाऊस आभाळ गती नेसलेला काळ 

त्याची अलिप्तता पण मना भुरळ घालते 
वाट नसलेली वाट साद जीवनास देते 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

शुक्रवार, १८ जुलै, २०२५

तुकडा काळाचा

तुकडा काळाचा
************
एक तुकडा काळाचा तोंडावर फेकलेला 
जीवन असते आपले काही वेळ जगायला

एक कागद तेलकट सुखदुःख गुंडाळला  
धर्मजात देशवेश दोरा वर बांधलेला

पडताच हातामध्ये क्षीण क्षीण होऊ लागतो
जो तो इथे हक्काने ओरबाडून घेऊ लागतो

फेकून देता येत नाही वाटून टाकता येत नाही
जपून ठेवावे तर मुळी सांभाळता येत नाही

कुणासाठी कागदात मिठाईचा ठेवा असतो
कुणासाठी दाहकसा मिरचीचा ठेचा असतो

असे का तसे का हे सांगण्यास कोणी नसते
सरताचं वाटा सोबत हरवून जाणे असते

मिळणार वाटा नवा किंवा मिळणार नाही
उरणार बोळा फक्त नवे वा घडणार काही 

गृहीतके बहुत इथे नक्की कुणा ठाव नसे
सर सरून वाटे इथे जीवनाला अंत नसे

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

गुरुवार, १७ जुलै, २०२५

पदस्पर्श

पदस्पर्श
*******
तुझ्या पायावरी ठेवीला मी माथा 
अजूनही खरे न वाटते या चित्ता

रुजुनिया स्पर्श हुळहुळे भाल
 स्तब्ध झाले मन यंत्रवत चाल 

अगा त्या पदात स्पर्श ज्ञानदेव 
 तुकाराम एकनाथ नामदेव 

आणिक कित्येक संत भागवत 
अनंत भाविक कोटी कोटी भक्त

जुळलो तयांशी एकतान होत
सुख दाटूनिया आले अंतरात

साऱ्या पंढरीत झालो भाग्यवंत
 लोटली रे युगे एका त्या क्षणात

विक्रांत कृतार्थ भेटली पावुले 
पंढरीचे सुख मज कळू आले

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

बुधवार, १६ जुलै, २०२५

वारी

वारी
*****
येताच आषाढी निघाले भाविक 
बांधून पडशी जग हे मायीक ॥१
लोट लोटावरी धावती प्रेमाचे 
जणू अनिवार जल उधाणाचे ॥२
तयांची ती चिंता अवघी देवाला
सांभाळी चालवी धरून हाताला ॥३
चालतो कुणी घेऊन शिदोरी 
कुणी तो दुसरा मागतो भाकरी ॥४
वाहतो पाण्यात थोडासा कचरा 
पण निर्मळता नच सुटे जरा ॥५
धन्य पायपीट चालते सुखात 
देवाच्या कृपेची खूण पाऊलात ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

मंगळवार, १५ जुलै, २०२५

पडणाऱ्या झाडास

पडणाऱ्या झाडास
************

झाड पडू आले झाडा कळू आले 
वेलीनी सोडले बंध सैल

आले घनघोर कुठले वादळ   
उपटली मूळ अर्ध्यावर 

कुठल्या सरीने देह कोसळेल 
लढाई सरेल जीवनाची 

कुठे वनदेव कुठे वनराणी 
गेली विसरूनी आज तुला

अरे पण थांब फुलल्यावाचून 
असा कोमेजून जावू नको

पडल्या वाचून थांब प्रिय वृक्षा 
गिळूनिया वक्षा व्यथा तुझी 

नाहीतर मग पाऊस थांबेन 
करपून रान जाईन सारे

खुरटेल बीज होत तगमग
आकसेल जग वनाचे या

नको सांगू तुझे दुःख पावसाला
पुन्हा रुजायला लाग त्वरे 

तुझी जिजीविषा दिसू दे जगाला
अन पावसाला पुनःपुन्हा 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 





रविवार, १३ जुलै, २०२५

ज्ञानदेवी .

ज्ञानदेवी
*******
शब्द सोनियाचे अर्थ मोतीयाचे 
भाव अमृताचे काठोकाठ ॥१

स्वप्न भाविकांचे गीत साधकांचे 
गुज योगियांचे अद्भुत हे ॥२

सूर भिजलेले अक्षर मवाळ 
हरपला जाळ अंतरीचा ॥३

वाहे अविरत गंगौघ निर्मळ 
हरपला मळ चित्तातला ॥४

यारे सखायांनो सुख घ्या झेलून 
नाही रे याहून गोड काही ॥५

मज ज्ञानदेवी - हून अन्य पाही 
अगा प्रिय नाही ग्रंथ जगी ॥६

विक्रांता कृपेचा लाभुनिया कण 
कृतार्थ जीवन जाहले रे ॥७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

शनिवार, १२ जुलै, २०२५

रुतलेली आठवण

रुतलेली आठवण
**************
मला घेरून राहिलेले
हे एकाकी एकटेपण
सवे माझी फुटकी नाव 
अन निरर्थक वल्ह्वणे

तरीही होतेच माझे हाक मारणे
गळा सुकवणे
सारे काही दिसत असूनही
कोणी येण्याची शक्यता नसूनही
डोळ्यात धुक दाटणे

अन दिसते अचानक 
एका उंच लाटेचे उठणे
नखशिखात भिजायचे ठरवूनही
उरते माझे कोरडे ठणठणीत राहणे

मग मीच होतो
ती नाव बुडू पाहणारी
पण ती रुतलेली आठवण
मला बुडू देत नाही ठेवते तरंगत
नव्या लाटेची प्रतीक्षा करण्यासाठी

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com/

गुरुवार, १० जुलै, २०२५

गुरुदेव

गुरुदेव
*****
एक वारी दक्षिणेला एक जाय उत्तरेला 
तोच शोध अंतरात फक्त दिशा बदलला ॥

एक वारी गुरुपदी एक वारी देवपदी 
तोच ओघ सनातन धावत असे मूळपदी ॥

गुरु देव दाखवतो देव गुरु भेटवतो 
तेच शब्द बदलून मायाधीश खेळवतो ॥

तोच देव तोच गुरु असे देह देहातीत 
नभी चंद्र सूर्य तारे पाऊले ती प्रकाशात ॥

कुठे कृष्ण डोळीयात कुठे दत्त अंतरात 
स्वामी साई गजानन एकरूप विठ्ठलात ॥

बहुरूपी बहुवेशी खेळ खेळतो अनंत
साऱ्या दिशा मनाच्याच आकलना असे अंत ॥

धरुनिया दिशा एक मनाच्या या गावा जावे 
भेटेन ते श्रेय मग जयासाठी जग धावे ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 
 

बुधवार, ९ जुलै, २०२५

दर्शन हेळा मात्रे

दर्शन हेळा मात्रे
************
पायावरी माथा होता
माथेकरी कुठे होता 
क्षण काळ हरवला 
क्षण सर्वव्यापी होता ॥
युगे युगे म्हणतात 
हरवले ते क्षणात 
ओळख की अनोळख 
विचारता कुठे होता ॥
मनपण हरवले 
देहाचेही भान गेले 
जणू शून्य साठवले 
जरी पाठी धक्का होता ॥
सावळीच मूर्ती परी 
कोंदाटली आभा होती 
कुणा ठाव काय इथे 
स्पर्श परिसाचा होता ॥
काही देही कोसळले 
काही चित्ती उमटले 
एक मिती उघडून 
कुणी तो हसत होता ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 

मंगळवार, १ जुलै, २०२५

सूत्र

सूत्र
*****
देऊन सूत्र जीवनाची सारी तुझ्या हातात 
आता मी रे निवांत आहे वाहत श्वासात

जगणे चालू आहे नि धावणेही चालू आहे
यशापयश दोघांचा सहज स्वीकार आहे

सुख पांघरून झाले दुःख टाळून भोगले 
मार्ग मज जीवनाचे सारे कळून चुकले 

सिंधूसंगम येताच प्रवाह ही संथ होतो 
धावण्या वाहवण्याचा आवेग ही ओसरतो

आहे त्याच्या सोबत एक  होणे सागरात 
शरणागती सहज ही येते कणाकणात 

तुझी लाट भरतीची धाडेन मला उलट  
ओढ ओहोटीची किंवा नेईल खोल खेचत

मला कुठे पर्वा त्याची मी तुझ्यामध्ये नांदत
क्षण क्षण कण कण आहे केवळ जगत 

मीपण कुठले आता तुच तुझ्यात खेळत
सुखाची जगावरती सतत वर्षा करत 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ . 


आजी (श्रद्धांजली)

खेडेकर आजी (श्रद्धांजली) ********************* एक प्रश्न लांबलेला  उत्तरात सामावला  घरा दारास वाहिला  एक दीप शांत झाला ॥ खुणा ति...