गर्दी व एकाकीपण
**************
सोडुनिया घर येता पथावर फलाटांची गर्दी घेता अंगावर
भयान एकाकी असतो आपण
अस्तित्वाचा होत नगण्यसा कण
पदवी नसते प्रॉपर्टी नसते
असण्याची काही नशाही नसते
आपण गर्दीला नसतो बघत
गर्दी आपल्याला नसते बघत
एक धडपड कुठेतरी आत
एकटेपणाला राहते टाळत
असून मोबाईल सतत हातात
एकटेपण ते राहे रेंगाळत
ओळखी वाचून कुणाशी बोलत
आपण राहतो तयाला टाळत
स्मृतीच्या भिंतीत स्वतःला कोंडत
स्वप्नांचे इमले उंच वा रचत
तरी कासावीस खोलवर आत
सुरक्षा कवच असते तुटत
तेच भय मग आदीम जुनाट
राहते आपले अस्तित्व व्यापत
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘ 🕉️ .
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा