पडणाऱ्या झाडास
************
वेलीनी सोडले बंध सैल
आले घनघोर कुठले वादळ
उपटली मूळ अर्ध्यावर
कुठल्या सरीने देह कोसळेल
लढाई सरेल जीवनाची
कुठे वनदेव कुठे वनराणी
गेली विसरूनी आज तुला
अरे पण थांब फुलल्यावाचून
असा कोमेजून जावू नको
पडल्या वाचून थांब प्रिय वृक्षा
गिळूनिया वक्षा व्यथा तुझी
नाहीतर मग पाऊस थांबेन
करपून रान जाईन सारे
खुरटेल बीज होत तगमग
आकसेल जग वनाचे या
नको सांगू तुझे दुःख पावसाला
पुन्हा रुजायला लाग त्वरे
तुझी जिजीविषा दिसू दे जगाला
अन पावसाला पुनःपुन्हा
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘ 🕉️
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा