डॉ .हेमा साळवे ( निवृत्ती दिना निमित्त )

डॉ .हेमा साळवे ( निवृत्ती दिना निमित्त )

************

फार कमी लोक असतात 

ज्यांना ठाऊक असते कि

 त्यांना कसे जगायचे ते 

जीवनाच्या हिंदोळ्यावर होऊन स्वार 

येणाऱ्या सुखद वाऱ्याचा 

झोत झेलत चेहऱ्यावर 

पोटात उठणाऱ्या श्वास रोधक 

गोळ्याचा अनुभवत थरार 

कधी उंच उंच फांदीला स्पर्श करत 

कधी मातीवर पायाला हलकेच घासत 

तशी मला डॉक्टर हेमा साळवे वाटते

झोपाळ्यावर करावा लागतो बॅलन्स

सावरावा लागतो स्वतःचा 

अन झोपाळ्याचा तोल 

तसा संसार आणि नोकरीचा तोल सावरत 

सुख टीपत पाखरांना सांभाळत 

भिंतींना सावरत आकाशात भरारत

जगणाऱ्या मुंबईतील लाखो भगिनींचे

ती मूर्तीमंत प्रतीक आहे .

हे सारे जीवन तिने 

आनंदाने साजरे करत जगले 

येणाऱ्या साऱ्या प्रसंगांना 

डोळे उघडे ठेवून सामोरे जात पाहिले 

कदाचित ते तिला तिच्या स्वभावातील 

 संवेदनशीलता मोकळेपणा निर्भीडपणा स्पष्टवक्तेपणा त्यामुळे तिला सहज जमले 

दुःखाचे डोह शोधून 

त्यात मन गुंतवून बसणे 

अन गंभीरतेच्या अवकाशात 

जगण्याचे कारण शोधणे 

हे तिने कधी केले असेल 

असे मला वाटत नाही 

ती मैत्रीचे झरे जवळ करत 

खळखळणाऱ्या प्रवाहात 

स्वतःला झोकून देणारी

त्यात नर्तन करणारी 

निर्मळ प्रसन्न जलपरी आहे 

असेच मला सदैव वाटते .

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

कुंभमेळा व बळी

कुंभमेळा व  बळी

*****************

कुठलाही धर्म कुठलेही कर्मकांड 

जीवाहून मोठे नसते.

पण नीट पाहिले तर कळते 

प्रत्येक श्रध्दा ही अंध श्रद्धाच असते.

ज्याच्या त्याच्या कुवतीप्रमाणे 

संस्कारा प्रमाणे ती आकार घेते.

ज्या श्रध्देने देश धर्म समाज 

आणि व्यक्तीचे अहित होते 

ती त्यागणे श्रेयस्करच.

हे एक सत्य आहे की 

इथे व्यवस्थापन अपुरे पडले.

पण कोट्यवधी लोकांना सांभाळणे 

तेवढे सोपे नसते

प्रत्येक यात्रेत जत्रेत 

अफाट गर्दी होत असते

त्यात मध्ये चेंगराचेंगरी 

होण्याची शक्यता असते

जिवलग हरवण्याची शक्यता असते .

तरीसुद्धा या जत्रांची गर्दी कमी होत नाही 

याचे काय कारण एकच असते

देहामनापर नेणारे क्षितिज 

त्यांना तिथे खुणावत असते .

अस्तित्वाचे नग्न सत्य भूल घालत असते.

त्यांच्यासाठी ते स्वप्न 

जीवावर उदार व्हावे एवढे अफाट असते.

चेंगराचेंगरी मध्ये मरण तर कुठेही येत असते 

ते दादरच्या परळच्या पुलावर येत असते 

आणि कुंभमेळ्यातही येत असते 

पण ते शेवटी एका अपघाताचे फलित असते 

तिथे श्रद्धा अंधश्रद्धचे नाते नसते.

🌾🌾🌾

 डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

कारण

 कारण

*******

प्रीतीच्या कवणा प्रीतीचा अंकुर 

फुटल्या विना न येतो रे बहर ॥

अन्यथा विझतो हरेक निखारा 

राखेचा आणिक उरतो ढिगारा ॥

भक्तीच्या कवणा भावना तरंग 

मिळताच येती भक्तीला रे रंग ॥

अन्यथा पाखंड कोरडा वेदांत 

जीवना वाचून वठलेले झाड ॥

शौर्याच्या कवणा देशाभिमान 

यावच लागतो मनात दाटून ॥

अन्यथा निरस पगारी कविता 

जन्मास येते रे नसलेला आत्मा ॥

विक्रांत जगणे जीवना कारण 

कळल्या वाचून अवघे सरण ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

किती वेळा

किती वेळा

********

किती वेळा तुझ्या दारी पुन्हा पुन्हा मी रे यावे 

एकदाही तुज का रे न वाटे मज भेटावे ? ॥१

काय करू हृदय हे तुझ्या पदी अंथरले 

बजावते मन किती परी तया ठोकरले ॥२

याद तुझी आली नाही दिस असा गेला नाही 

मोह माझा घनीभूत तुला सोडवत नाही ॥३

सारे काही सोडूनिया जाईल मी देशोधडी 

तुझी स्मृती ठेवीन रे करूनिया खोल घडी ॥४

येऊ नये तुझ्याकडे पाहू नये तुझ्याकडे 

गोळा पुन्हा करू नये काळजाचे हे तुकडे ॥५

ठरविले लाख वेळा जमले न एक वेळा 

धाव घेती तुझ्याकडे प्राण डोळा होत गोळा ॥६

एक वेळ यावयाला तुज काय धाड पडे ?

जळतो मी अंतरात अन् तुझा खेळ घडे ॥७

जाळूनिया छळुनिया काय सुखी होशील तू 

दुर्लक्षून मज असे मजेत का राहशील तू ? ॥८

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ -

1. दादा गावंड यांची कविता (अनुवाद)

   

   
   

   दादा गावंड यांची कविता (अनुवाद) edited 

   *******************

   मन हे भटकते तया भटकू दे 

   राहुनिया शांत तया पाहून घे ॥१

   
   

   बाहेर धावून करी ते व्याकूळ   

   परी स्तब्ध रहा अंतरी निश्चळ ॥२

   
   

   राहू वाहू दे हे मन नि विचार 

   व्यस्त सदोदित आणीक अपार  ॥३

   
   

   जाणीव निश्चल अलिप्त नि शांत 

   आपुलिया आत सदा अखंडित ॥४

   
   

   सौर्य मंडलास सदैव भ्रमण 

   सूर्य  परी राही ढळल्या वाचून ॥५

   
   

   धावू दे इंद्रिय इंद्रियाच्या अर्थी 

   होवो कासावीस मन मेटाकुटी ॥६

   
   

   परंतु ती ऊर्जा असू दे अलिप्त 

   धावू देत मन निरखी त्या शांत ॥७

   
   

   फुटतात लाटा अनंत वरती 

   अंतरी सागरा गांभीर्य नि शांती ॥८

   
   

   भटकती मेघ सर्व जगतात 

   परी आकाश ते पवित्र निस्तब्ध ॥९

   
   

   घटती घटना घडो जीवनात 

   राही अंतरी तू सावध निवांत ॥१०

   
   

   बडबडे मन सदैव बेशिस्त 

   ठेव आकलन शांत मी दुरस्थ ॥११

   
   

   प्रखर प्रदग्ध पाहणे घडता  

   शांती व नम्रता उलगडे चित्ता ॥१२

   
   

   अरे तू आकाश असीम अनंत 

   नच पसरले मेघ अस्ताव्यस्त ॥१३

   
   

   सावध सुधीर संवेदनशील 

   आहेस तू साक्षी तुच जाणशील ॥१४

   
   

   क्षणिक स्मृती नि क्षणिक विचार 

   नाहीस रे तू जाण हे साचार ॥१५

   
   

   सखोल गंभीर प्रचंड सागर 

   तरंग ना तू जो दिसे वरवर ॥१६

   
   

   असेअविचल सूर्य तू महान 

   नच उपग्रह विचार भ्रमण ॥१७

   
   

   तूच तूच आत शाश्वत नि स्थिर 

   विनाशी ढसाळ दिसे जै बाहेर ॥१८

   
   

   अनंत अव्याप्त असा जो शाश्वत 

   अजन्मा प्राचीन असा तू रे फक्त ॥१९

   
   

   तत तत्व असी तूच असे तो रे 

   तत तत्व असी तूच असे तो रे ॥२०

   
   

   तुझ्यातील ते हे सदा तुझे व्हावे 

   जाणीवी जाणीव सारे उजळावे ॥२१

   
   

   कालाच्या अतीत दिव्य अनुभूती 

   अक्षय अवीट यावी तुझे हाती ॥२२

   
   

   मूल्यवान अशी घटिका ही आहे 

   मूल्यवान क्षण आताचाच आहे ॥२३

   
   

   करी हे चिंतन धरी रे तू ध्यान 

   घेई तू जाणून आपल्या आपण ॥२४

   
   

   दिव्य ते आपले अंतर जाणून 

   शाश्वत नित्य घे स्वरूप पाहून ॥२५

   
   

   🌾🌾🌾

   © डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

   https://kavitesathikavita.blogspot.com  
2. स्तब्ध रहा तू रे निष्चल 

असणे

असणे

*****

माझ्या असण्याचे गाणे 

जेव्हा होईल नसणे 

तेव्हा घडेल गवसणे

दत्तात्रेया  तुझे  ॥

जैसे सदा सर्वकाळ

व्यापुनिया आभाळ 

राहते ते सलील 

दिसल्याविना  ॥

सदा असून नसणे 

सदा नसून असणे 

अगा असे हे खेळणे 

तुझे कौतुकाचे ॥

हा असा नाहीपणा

'नाही  उर्मीच्या विना 

माझ्या उरावा अंगणा

जाणीवेच्या   ॥

गूढ जरी मी जाणतो

तव  वर्म समजतो

सारे तुच रे करतो

सर्वातीता ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ -

माझ्या अंगणात

अंगणात

********

माझ्या देवघरी सगुण खेळणी 

ठेवली मांडूनी एक एक ॥ १

लंगडा श्रीकृष्ण वाघावरी आईं 

उपदेश देई दत्तात्रेय ॥ २

गोड गणपती देव पशुपती 

देवी सरस्वती सुंदरशी ॥३

रामकृष्ण स्वामी ज्ञानदेव साई 

नर्मदा गंगाई श्रीनाथजी ॥ ४

राम पंचायन  ठेवले मांडून 

सवे .गजानन  शेगावीचा ॥ ५

खेळता खेळता भरले अंगण

भरेना ग मन काय करू ॥ ६

घराच्या आतून माय बोलावते 

जावे न वाटते परी आत ॥ ७

याद देई सांज सरू आला खेळ 

कुशीत त्या वेळ शिरण्याची । ८

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ -

वन डे

 

वन डे 

****

माफ करा मित्रांनो थोडा रसभंग होतोय 

एका दिवशीच्या मैफीलीचा रंग बिनसतोय

पण हे खरे आहे की 

एक दिवस जाग येते सर्वांना 

गणतंत्र दिवसाची स्वातंत्र्य दिवसाची

 देशावरच्या प्रेमाची 

मिरतात झेंडे मिरवतात बिल्ले

मिरवतात शुभ्र खादीचे परिधान

होतो जय जयकार वंदे मातरम 

लागतात गाणी 

सीमेवरच्या बलिदानाची 

सिनेमातील देशभक्तीची 

आणि कुठली कुठली 

जुन्या वहीत लहानपणी लिहलेली

पाठ्यपुस्तकात गर्वाने गाईलेली

पण दुसऱ्या दिवशी तीच हप्त्याची बोली  

अन जमणारी टक्केवारी 

अडलेल्या माणसांची लाचारी 

खुशी नाखुशीने होणारी पाकिट मारी

म्हणे जगण्यासाठी सारे करावेच लागते 

व्यवस्थेत राहण्यासाठी वहावेचे लागते

इथे दिसे एक अर्थव्यवस्था नांदती 

जी चालते ज्याच्या हाती ससा तो पारधी

 या एकाच सूत्रावरती 

तेव्हा बरबटलेल्या हातावर चढतात मोजे 

सुंदर मखमली तीन रंगाचे 

आणि समारंभ मिरवले जातात 

झेंडावंदनाचे भाषणाचे गौरवाचे 

आणि जे नाकारतात हे बरबटणे 

प्रवाह पतित होणे 

त्यांच्या माथी येते हद्दपार होणे 

कठड्यात उभा राहणे 

देश प्रेमाच्या गुन्हा साठी

बाकी साऱ्यांसाठी येणारच असतो 

पुन्हा एक वन डे मातरम् 

पुन्हा एक वंदे मातरम

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ -

छळ

छळ 

*****

माझ्यात उमटलेल्या 

तुझ्या अस्तित्व खूणा 

कधीच नाही मिटत   

ती आग तू लावलेली 

सारा आषाढ कोसळूनही 

कधीच नाही  विझत 

कधी वाटते मी माझ्यात 

वाहतोय ओझे जन्माचे 

मुळीच नाही जगत 

कर्ज तुझ्या प्रेमाचे 

व्याज एकेक दिवसाचे 

फिटता नाही फिटत 

थकलेत हे नेत्र आणि 

आकाशाचे चित्र तुझे 

कधीच झाले पुसट 

कळल्यावचून फलित

ध्वनी तुझ्या पदरवाचे 

राहती सदैव छळत

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ -

चांदणे

चांदणे 

****

भिरभिरणारे खुळे हरिणीचे काळे डोळे

डोकावता तयामध्ये मन झाले चिंब ओले ॥१

एक थवा पाखरांचा उंच मेघापार गेला 

अन शब्द हरवला मूक माझ्या ओठातला ॥२

 उतरले हसू मग जीवनीत थबकले 

खळाळला झरा अन नाद जळी तरंगले ॥३

असे कसे कुणासाठी भान उगा अडखळे 

मातीलाही वादळाचे स्वप्न पडे वाहुटले ॥४

तोच चंद्र तीच प्रभा ओंजळीत चांदणे ही 

मिटू जाता बोटे परी मुठीमध्ये येत नाही ॥५

अगा दिसे स्वप्न कसे जागेपणी डोळीयात 

क्षणभर भ्रम पडे कुठे रे मी जगण्यात ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ -

पाटी

पाटी

*****

तुझ्यासाठी लिहलेली दत्तात्रेया तुझी गाणी 

सांभाळली हरवली कुठे कधी नेली कुणी 

तुझ्यासाठी तुझे गाणे उतरले माझ्या मनी 

मोठेपण काय त्यात सारे गेलो विसरूनी

भक्ती माझी वाढली का जरी मज ठाव नाही 

कवितेत ओघळले  तेही माझे नाव नाही 

जयासाठी शब्द होते तया हृदयात गेले 

हेलकरी भारवाही चाकरीचे काम झाले 

शिजेल मी आणलेले येईल प्रसाद हाती

तोवरी रे माथ्यावरी सुखे वाहायची पाटी 

तुझे शब्द तुझ्यासाठी तुज भजण्याची युक्ती 

उतरून अलगद येऊ देत सदा ओठी

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ -

प्रवेश

प्रवेश

*****

माझिया माहेरा मज ना प्रवेश 

दारी गणवेश राजमान्य ॥

जारे जारे मागे कमानी दारात 

उभा राहा रांगेत गपचूप ॥

तिथे चढाओढ चाले रेटारेटी 

विसन्नेली भक्ती काठोकाठ ॥

दिसे व्हिडिओत एकेका गचांडी

भक्तही बापुडी आनंदात ॥

अगा ज्ञानदेवा भक्तीची ही रीती

 मज ना कळती काही केल्या ॥

नको रे कार्तिकी पुन्हा बोलावूस 

उगा सतावूस गर्दीमध्ये ॥

विक्रांत तुझ्यात राहू दे झिंगला 

वाट विसरला बाजाराची ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ -

ती वाट

ती वाट

*******

ती वाट तुझ्याकडे येणारी रोज खुणावते मला 

ते वळण जीवघेणे  रोज टाळावे लागते मला 

तुझ्या डोळ्यात स्वागत असेलच असे नाही 

माझे बोलणे  पूर्वी गत होईलच असे नाही 

सुखदुःखात आपण वाटेकरी ही होणार नाही 

मनी लाख ठरवून क्षितिज हाती लागणार नाही 

संकटात कुण्या एकमेकां आपण दिसणार नाही 

समांतर हे जग आपले भेट तशीही होणार नाही 

छाया टाळून  वृक्ष जातोच ना उन्हाच्या दिशेला 

जगणे वाढणे स्थिरावणे हेच तर हवे जीवनाला 

तरीही ते वळण वाकडे का पाऊलांना जड करते 

आणि ती वाट पाहून मन उगाचच कासावीस होते

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ -

कृपामेघ

कृपामेघ

*******

कधी बरसून माझिया मनात 

आषाढागत येशील दत्ता ॥

कृपेचे मेघुटे येई रे होऊन 

सावली घेऊन जीवनात ॥

अतृप्तीचा व्रण खोल रितेपण 

जावू दे भरून कृपा जले  ॥

एकाच थेंबाला तृषार्त चातक

पुरवी रे भाक दीनानाथ ॥ 

प्रार्थने वाचून काही न हातात

जाणतो विक्रांत शरणागत ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ -

भक्ती

भक्ती

*****

दत्तात्रेया माझा त्याग करू नकोस कधीही 

सोवळे न माने मी राग धरू नकोस तरीही ॥

दत्ता तुझ्या त्या चार रेषा नाही मला पटत 

अन स्त्रीधर्म प्रकरण नाहीच दयाळा पचत ॥

सारे जग हे आहे ना तुझीच प्रभू काया 

निराकारा मग कुणी भेदले सांग रे वाया ॥

भेदभाव व्यर्थ आहे  जाती जातीत पडले 

आत्मतत्व चोखट ते रे कणाकणात भरले ॥

या हवे तर जन्माला दावा अन नवी कथा 

वठल्या झाडा तोडुनी नवा धर्म द्या जगता ॥

जळू देत सारी व्यर्थ कर्मकांड अडगळ 

शुद्ध धर्म विज्ञानाचा इथे नांदू दे केवळ ॥

जाणण्याचे  वेड जयाला तोच असे रे भक्त 

मिटो भेदाभेद सारे दिसो माणसात भगवंत ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ -

निंदेचे पातक

निंदेचे पातक 

**

इथल्या वनात विष अमृताचे 

वृक्ष जीवनाचे जागोजाग .1

जया हवे जे ते मिळते त्वरित 

इथली रे रीत हीच आहे 2

काटे पाहणाऱ्या  मिळतात काटे 

आणि फळ गाठे फळकांक्षी .3

त्रिगुणी संसार सत्व रज तम 

गुणाचे हे काम कळो यावे .4

निंदेचे पातक नका घेवू माथी 

पुण्याची ती माती येणे गुणे 5

जाण रे सुजाना हित तू आपले 

धोंडे का फेकले मलमुत्री 6 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ -

संतांचे दर्शन

संतांचे दर्शन

**********

संतांचे दर्शन संताचीच कृपा 

बाकी अर्थ नसे काही खटाटोपा 

संत बोलावती तेव्हा घडे जाणे

अन्यथा घडते नित्याचे जगणे 

कुणा घडे रोज कुणाला क्वचित 

भाग्य वा प्रारब्ध तयात खचित 

आपल्या हातात असते भजने 

त्यांनी जे दिले ते तसे जगणे 

तया चैतन्याचा दिवा हृदयात 

विक्रांत निवांत ठेवतो तेवत

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ -

कुंभमेळा

कुंभमेळा

*******

भरत भुमीवरील श्रद्धेचे भक्तीचे अस्मितेचे 

अद्भुत दर्शन आहे कुंभमेळा 

येथे जमतात अलौकिक साधू संत महंत 

देवाला आयुष्य वाहिलेले कलंदर 

सत्याच्या शोधात सर्वस्वचा त्याग केलेले फकीर 

होय , बऱ्याचदा त्यांच्या बाह्य दर्शनाला

तुम्ही घाबराल दचकाल त्यांच्यापासून दूर सराल 

त्यांच्या धनलोभीपणा पाहून संशय ग्रस्त व्हाल

 किंवा मनातल्या मनात हसाल 

त्यांचे शक्तीप्रदर्शन वैभव पाहून थक्कीत व्हाल 

विरोधाभास पाहून मान खाली घालून हलवाल 

खरेच आपली तथाकथित सुसंस्कृतता 

तिथे थरारते भीतीने 

डोळ्यांना सवय नसलेली नग्नता बघून

नाक मुरडते सवयीने

त्या उग्र तामसी तापसी झुंडी पाहून 

आपल्यापासून सदैव दूर अलिप्त असलेला

तो अगम्य प्रवाह पाहून 

अन मग आपल्या रक्तातील अणूरेणूमधील 

ती विरागी गुणसूत्रे ही येतील वर उफाळून

तिथे आलेले सारेच नसतात आत्मज्ञानी 

वा  विचारापासून अन विकारापासून 

मुक्त झालेले योगी महात्मे स्वामी परमहंस

पण तो त्यांचा पथ अन ते त्यांचे जगणे 

स्तिमित करणारे असते सामान्य जनाला 

 त्या अफाट साधूंच्या मेळ्यात असतात 

अनेक सद्गुरु महागुरू श्री गुरु दडलेले 

घनदाट पानामधील सोनचाफ्याच्या फुलासारखे

ते त्यांचे अस्तित्व दिसत वा दिसतही नाही 

पण ते करत असतात 

अंतकरणशुद्धी देहशुद्धी लाखो भाविक जनाची

 ती गंगा ती यमुना ती अदृश्य भागीरथी 

हेच कुंभमेळ्याची खरे स्नान असते 

बाकी पाण्यात डुबकी मारणे वगैरे तर औपचारिकताच असते .

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ -

गोष्टी

गोष्टी

*****

देह पडणारा पडेल शेवटी 

सरतील यत्न साऱ्या आटाआटी

असून नसून उगा राहायचे 

कौशल्य युक्तीचे कुणा कळायचे 

अडकला देह अडकले मन 

जन्म जन्मातून जातसे फिरून 

नवी कथा असे नव्या पानावर 

अंतहीन रात्र  गोष्टी गोष्टीवर 

राजा राणी मंत्री आशा आस वैरी 

सुख सांडलेली  हळहळ उरी 

वाहतो विक्रांत वाहत्या पाण्यात 

दत्त दिगंबरा मागतोय हात

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ -

देव

.देव

***

नाना रुपी देव नाना ठाई वास 

परी साध्य होतो कळे गूज त्यास ॥

अवघा पसारा तयाच्या मायेचा 

असा बहुरूपी कोणा कळायचा ॥

करू जाता यत्न तया शोधण्याचे 

गुह्य होत जाते स्वरूप ज्ञानाचे ॥

सगुण निर्गुण वादाचे कारण 

किती एक मार्गी होते भटकणं ॥

सर्व काही तोच तयाला भजावे 

जाणतो विक्रांत हृदयी धरावे ॥

मूर्ती मूर्तीतून तोच प्रकाशतो 

येशु बुद्ध कृष्ण दत्त माझा होतो ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ -

गिरनार मित्र .

 

Girnari friends

***************

If you will go there 

again after few years 

you will find me there

Maybe in a cave 

maybe on summit 

maybe by the side of river 

Perhaps you will not recognise me 

Perhaps you will ignore me

I may be in different attire

Or I might be a stone 

I might be a tree 

but I will be there, sure

My heart always stay there 

Though my body is here 

Flowing around it like air 

His divine touch is yet

Far far away from me 

But I know he is my last shelter 

Perhaps this waiting halting 

Could be very very  long

Many lifes  one after another

But I  will be there 

Someday his love shower Upon me

And so called "I am "

different from him get over.

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

मैत्री पलीकडची मैत्री

मैत्री पलीकडची मैत्री

*****************

मैत्री पलीकडची मैत्री असते 

कधी कधी कुणाची 

त्या मैत्रीला खरंतर शब्द नसतात 

मैत्री शिवाय

म्हणूनच तिला म्हणावे लागते मैत्री 

व्यवहाराच्या कुठल्याही व्याख्येत 

न बसणारी ती मैत्री 

जगाला अन रूढीला सहजच 

मान्य नसणारी ती मैत्री 

स्त्री आणि पुरुषाची जीवश्च कंठश्च मैत्री 

त्यात देह सुखाची अभिलाषा नसते 

स्वामित्वाची अपेक्षा नसते

एकमेकांची मुले पती-पत्नीचा आदर करणारी

आपल्या भाव विश्वात सामावून घेणारी

सुखदुःख वाटणारी जिव्हाळा बाळगणारी 

अकृत्रिम असते ती मैत्री 

पण अशी मैत्री खुपु लागते जगाच्या डोळ्यात 

संशयाच्या शेकडो नजरा येऊन डसू लागतात 

मग उभे राहते भीतीचे सावट 

भीती घरटे मोडायची निरर्थक बदनामीची 

आणि मग ती मैत्री  

एक व्यवहारिक निर्णय घेते

अन एकमेकांना दूर सारते

हृदयात तीच आस्था व प्रेम बाळगचेही ठरवते

पण खरं तर ती मैत्री मग मैत्री उरत नाही 

कारण भीतीची लागण होताच 

असुरक्षितेची हवा लागतात 

ती मृत होते

कुणी म्हणेल हे तर प्रेमच आहे 

प्लुटोनिक प्रेम म्हणा हवे तर 

स्त्री पुरुषात दुसरे काय होते ?

पण सारेच खरेखुरे मित्र 

एकमेकांशी कशाने जोडलेले असतात ?

दारू मौज मस्ती गप्पा टप्पा

असतीलही मैत्रीच्या काही उथळ बाबी

 पण मैत्रीतील ही आत्मियता उत्कटता 

सुंदरता प्लुटोनिकच नसते का ?

प्लुटोची सौंदर्याची परिभाषा 

वेगळी काय आहे?

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ -

दत्त बोलावतो

दत्त बोलावतो

**********

दत्त बोलावतो 

पदावरी घेतो  

आशिष ही देतो 

स्व भक्ताला ॥

थोडीशी परीक्षा 

कसोटी ही घेतो 

सोने तापवितो 

मुशीमध्ये   ॥

लेकरू चुकते 

वाट हरवते 

माय त्या शोधते 

बरोबर  ॥

कडी कडी जोडे 

भक्त भक्ता भेटे 

तयासाठी पडे 

गाठी काही ॥

गूढ हे तयाचे

चालले खेळणे 

कश्याला कळणे 

हवे कुणा ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

बंधन

बंधन

****

शब्दाच्या वाटेनं शब्दातिताच्या अंगणात

जाणं तेवढे सोपे नसतं

कारण आपल्याला शब्दाचा हात नाही सोडवत 

दिसणारा प्रत्येक क्षण प्रत्येक घटना 

प्रत्येक प्रसंग आपण बांधून टाकतो शब्दात 

अन देतो  ठेवून त्यांना मेंदूच्या फडताळात 

अगदी ओझे होईपर्यंत 

त्याचा वापर पुनर्वापर याची पर्वा न करता 

उपयुक्तता  निरुपयोगिता न ठरवता

 हजारो स्मृतींच्या या अंधारात 

भर पडत असते सतत 

इच्छा आणि अनिच्छे वाचून 

 त्या ओझ्याखाली चिरडत असतं अस्तित्व 

आणि एक दिवस अचानक कुणीतरी 

आपल्याला शब्दांच्या चावीनेच 

शब्दांच्या कुलुपातून त्या साखरदंडातून 

अलगद सोडवत 

बंध सुटल्यासारखी वाटतात ओझं कमी होतं 

अन त्या सोडवणाऱ्या चावी बद्दल कृतज्ञता 

येते दाटून मनात 

पण मग ती चावीही टाकून द्यायची 

ही कल्पना नाही सहन होत 

अन आपण उभे राहतो शब्दाच्याच प्रांगणात 

चावीने स्वतःला बंदिस्त करत कुलूप नसूनही

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

बाजार

दत्ता .

****

कसे आळवू तुला मी

या संसार कबाड्यात 

कसे शोधू तुला मी

या रोजच्या बाजारात ।

इथले हिशोब तेच जुनाट 

चालतात दिनरात

तीच बोली तोच भाव 

तोच रडेल चिडेल डाव ।

कधी खाली कधी वर 

आकडे हलत राहतात

खाली कुणाचे खिसे तर 

कुणाचे  तुडुंब भरतात

गुंजु दे रे तुझे नाव 

अखंड या गात्रात 

वाहू दे रे तुझे चरित्र

सदैव कणकणात 

कधीही न पडो वाटे

विसर तुझ्या प्रीतीचा

पण घोंगावतो भोवती

कल्लोळ स्वार्थी जगाचा

या दोघांचा मेळ देवा

मी रे कसा घालणार 

सभोवतालचा बाजार

हा तुच आता आवर

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

तुज स्मरता

तुज स्मरता

*******

तुज स्मरता स्मरता माझा सरला एकांत 

स्मृती एकेक लाघवी आली फुलून मनात 

झाले आकाश कुसुंबी रूप भरले दिशात 

किती न्याहाळू कुणाला मन विखुरे कणात 

तूच चंद्र सूर्य तारे तूच तेज गंध वारे 

स्पर्श रोमरोमी निळे माझे अस्तित्व थरारे 

शुभ्र पुनवेची रात्र कृष्ण झावळ्या नाचऱ्या 

पाना पानावर किती तुझ्या मोहक सावल्या 

लाटा मंथर पाण्यात रव इवला खळाळ

ओली पाऊले वाळूत आणि थांबलेला काळ 

नुरे अस्तित्व हे माझे गेले विरून तुझ्यात 

गूढ तृप्तीचा हुंकार माझ्या उतरे देहात

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

दार

दार

****

माझ्या मना बंद कर 

दार खिडक्या हजार 

लाख दृश्य जगताची 

किती फसशील बरं ॥१

दिसण्याला अंत नाही 

प्रकाशाची येरझार

 बघ निहाळून नीट 

कोण धावतो चौखुर ॥२

सारा कोंडलेला आत 

तोच जगाचा बाजार 

धूळ बसू देत खाली 

मग दिसेल आकार ॥३

दत्त करुणा अगाध 

मिटू लागताच दार 

वृक्ष चैतन्याचा आत 

दिसे कोंदाटे अपार ॥४

नीट पाहता शोधून

काही आत ना बाहेर 

दृष्टी असून नसली 

जाते हरवून द्वार ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

लायक

लायक

******

जाणतो मी माझे मन काळे दत्ता 

स्तुती आइकता खंत वाटे ॥१

तेच दाटलेले मोहाचे आभाळ 

डोळ्यात काजळ अनुरागी ॥२

तीच ती आसक्ती सदा भुलविते 

वाट चुकविते वारंवार ॥३

चाले पथावर तुझ्या हेच सुख 

चालती अनेक भाग्यवंत ॥४

त्यात मी एक जाणतो पतित

पथ आक्रमित वाटसरू ॥५

येथ चालण्याला करी रे लायक 

भेटीचा चातक चित्त शुद्ध ॥६

विक्रांत पेटारा काम क्रोध भोगी

रिता कर वेगी दत्तात्रेया ॥७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

निरोप

निरोप

*****

अटळ असतात निरोप काही 

जीवन वाहत असता प्रवाही 

कधी सुटतात सखे जिवलग 

कधी तुटतात प्रिय नातलग 

नसूनही इच्छा देण्यास निरोप 

दुरावले जाती पथ आपोआप 

किती खेळगडी किती सवंगडी 

निरोप घेऊन सुटू जाते गाडी 

असंख्य निरोप खोल अंतरात 

वियोगाचे अश्रू राहती ढाळत

पुन्हा पुन्हा स्मृती मनी उजळत

स्वप्न भेटण्याची राहते पाहत

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

खेडेकर सिस्टर

खेडेकर सिस्टर

***********

कधी चालतांना एखादा खळाळता निर्झर  

 यावा डोळ्यासमोर अन प्रसन्न व्हावे अंतर 

तसे होते जेव्हा भेटतात कधी खेडेकर सिस्टर 

आपल्या निर्मळ हास्याचे विखुरत तुषार 

अन लाघवी बोलल्याने मिळवत प्रेमादर 

त्या होत्या वावरत एक अख्याईका होऊन 

आपल्या सोबत 

कुणाचे शत्रुत्व न घेता कुणाचे वैर न पत्करता

येते जगता शांतपणे आपल्या चाकोरीत  

याचा एक वस्तूपाठ होत्या खेडेकर सिस्टर 

कर्तव्यात कसूर नव्हती घरी आणि दारी 

म्हणून घरच्या तीनही वेली गेल्या गगनावेरी 

खरंतर जग जिंकणं सोपं असतं पण 

मन जिंकणे अतिशय खडतर 

जग जिंकायला करावे लागतात युद्ध 

पण मनं न लढताच जिंकावी लागतात

समोर ठाकलेली अंगावर आलेली युद्ध 

सीकारून त्यांना देणे कलाटणी मैत्रीची स्नेहाची 

हे कसब सहजच साधले होते त्यांना

त्यामुळे अजातशत्रूचा किताब 

सहजच शोभून दिसतो त्यांना

लहान सहान वाद मतभेद

कर्तव्यातील नियमात परखड बोलणे 

घडत असेलही कधीकाळी

 पण त्यात वैयक्तिक स्वार्थ नसल्याने 

वाद वितळायचे  शरदातील मेघासारखे 

अन उरायचे नितांत निळे मोकळे निर्मळआकाश 

सारे व्हायचे कुठल्याही अट्टाहासाविन अनायासे

 म्हणूनच हे वेगळेपण हि निर्मळता 

उमटते त्यांच्या  हास्यात मोगऱ्याच्या फुलागत 

सारे वातावरण मधुर करून टाकत 

आता हा स्मितांचा काफिला होत आहे निवृत्त 

दूर जात आहे आपल्यापासून 

त्यांना ही सदिच्छा की

तुम्ही रहा अशाच झऱ्यागत लहरत 

सुमनागत जगाला आनंद आमोद देत

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

गुजगोष्टी

गुजगोष्टी

*******

कुणा फळले जन्म इथले 

जगून मेले जग सरले १

तरीही स्वप्ने जगती त्यांची 

काही उद्याची काही कालची २

रे भानावर ये लवकर 

काही खरे ना मुक्कामावर  ३

हित तुझे रे तुझ्याच हाती 

तुटू सुटू दे आतील गाठी .४

फक्त कळावे याच कारणे 

जन्म जीवन व्हावे वाहणे ५

शब्द भरणी गातोय काही 

गळाखरड ही फुकट नाही ६

 जळे काहूर आत अपार 

खरेच बाता नाहीत यार ७

कळो तुजला खुणा त्यातल्या 

 गुजगोष्टी ज्या हृदयी लिहिल्या ८

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ 

डॉ संजय चोगले

डॉक्टर संजय चोगले

****************

जीवनात अनेक मित्र भेटतात 

काही टिकतात काही हरवतात .

काही विसरले जातात 

काळोखात अन काळाच्या ओघात 

खरच मैत्री रुजवणे जोपासणे टिकवणे

हे तेवढे सोपे नसते 

त्या पाठीमागे लागते उदार मन 

मोकळेपण आत्मीयता प्रेम आणि हळुवारपण 

दुसऱ्यासाठी कष्ट उचलण्याची तयारी 

आणि उणीवा पोटात घेण्याची वृत्ती 

हे सगळे डॉक्टर संजय चोगले यांच्यात आहे 

म्हणून तो मैत्रीचा महामेरू आहे 

असे नाही की त्याच्या आयुष्यात 

सारे काही आलबेल होते 

दारात प्राजक्ताचे सडे पडत होते 

आणि छतावर मोर नाचत होते 

संकटे दुःख यातना त्याच्याही वाट्याला आल्या 

इतर कुणापेक्षा काकणवर जास्त आल्या 

पण त्यामुळे आली नाही त्याच्या जीवनात 

कुठलीही कटूता उद्दीग्नता निराशा  

 सदैव चैतन्याचे उत्साहाचे आशेने 

भरलेला तो अश्वस्थ वृक्ष आहे ..

ज्याचे अस्तित्व असते 

जीवनाच्या प्रत्येक झुळकीला प्रतिसाद देत 

लहान सहान आनंदाने डोलत 

मॅगीच्या डिश पासून मेडिसिनच्या पुस्तकापर्यंत 

गप्पांच्या फडापासून कोरकाच्या संगीतापर्यंत 

जीवनाच्या प्रत्येक गोष्टीत त्यांनी आनंद शोधला 

रुग्ण आणि रुग्णसेवा हा त्याचा 

सर्वात आवडता छंद सर्वात आवडती गोष्ट 

प्रत्येक रुग्णासाठी धावून जाणे 

त्याला मदत करणे आणि त्याला बरे करणे 

यात जे सुख असते 

ते खऱ्याखुऱ्या डॉक्टरलाच कळते 

त्या अर्थाने तो परिपूर्ण डॉक्टर आहे 

आपल्याला काय आवडते हे समजणे 

आणि त्याप्रमाणे वागायचे ठरवणे

त्यासाठी प्रचंड ऊर्जा आणि दूरदृष्टी लागते म्हणूनच आलेले प्रमोशन नाकारून 

डीएचएची पदविका घेऊन ही 

येणाऱ्या अधिकारी खुर्चीला दूर ठेवून 

तो राहीला मस्त  त्याच्या जगातच 

त्याचा तो निर्णय किती अचूक आहे 

हे कळते आम्हाला स्वीकारून प्रमोशन 

करताना ऍडमिनिस्ट्रेशन ..

कर्म हा संजयचा धर्म आहे आणि 

सत्कर्म करणे हा त्याचा पिंड आहे

चांगल्याची आवड प्रेम आत्मीयता त्याला आहे 

त्यामुळे त्याच्या कळत नकळतही 

तो गुणराशी झाला आहे 

सेवा हा त्याचा स्वभाव आहे 

त्यामुळे तो तपो राशी झाला आहे 

असे मित्र भाग्यानेच मिळतात 

आणि मला तो भेटला आहे 

हे माझे अहोभाग्य !

निवृत्ती दिनानिमित्त त्याला आभाळभर शुभेच्छा !

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️