निरोप

निरोप

******

नसूनही इथे माझे 

खरेच असणे होते 

वाचूनी वदल्या काही 

हितगुज होत होते ॥१

तसे मित्र भेटती नि 

दुरावती जगतात 

परि मैत्र सदैव ते 

उरते खोल उरात ॥२

तशीही गरज काही 

नव्हतीच भेटण्याची 

मने उघडीच होती 

सदैव तुझी नि माझी ॥३

भेटू बघ कधीतरी 

माय रेवेच्या किनारी 

मुक्कामी कुठल्या किंवा 

चालताना तीरावरी ॥४

शक्य आहे ओळखू ना 

जरी कधीच आपण 

तार नर्मदेची उरी 

जाईल ती झंकारून ॥५

बस हेच प्रयोजन 

असेल या ही भेटीचे 

ओठावरती सदैव

यावे नाव नर्मदेचे ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ ,🕉️

विसावणी

विसावणी

********

तुझिया पायीचा लेप चंदनाचा 

माझिया भाळाचा लेख झाला ॥१

सारे मिटू गेले मागे लिहलेले 

पुढे ठरवले स्पर्शे तुझ्या ॥२

उमटला ठसा तुझा अवधूता 

जन्मोजन्मी माथा मिरविला  ॥३ .

ठरविले नाव तूच घर गाव 

तुझ्या पदी जीव रुजू झाला ॥४

विक्रांत वाहणी सरली कहाणी 

होय विसावणी दारी तुझ्या ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ ,🕉️

प्रथमेश

प्रथमेश

******

निर्गुणी उदेला देव प्रथमेश 

रुप हे विशेष घेऊनिया ॥ १

पंचतत्व मेळा जाहला रे गोळा 

जणू आले खेळा शून्यातून ॥ २

उमटला शब्द निर्वाती प्रणव 

जाहला प्रसव जगताचा ॥ ३

रूप रस गंध ठाकले सकळ

जाहवे सफळ जन्मा येणे ॥४

महासुखा आले दोंद आनंदाचे 

नाव ते नाहीचे उमटेना ॥५

पाहुनिया मूर्त कल्पना अतित 

विक्रांत चकित वेडावला ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ ,🕉️

घरकुल

घरकुल

******

एक एक काडी आणूनी मांडला 

संसार रचला त्याने तिने ॥

होता तो करत रात्रंदिन कष्ट 

घरासाठी फक्त प्रिय त्याच्या ॥

आणि ती ठेवत हिशोब खर्चाचा 

एक एक पैशाचा नीटपणे ॥

हट्टा वाचून उडणारी पिले 

पोट जे भरले पुरे तया ॥

भरडे नेसली ठिगळ लावले 

अंग जे झाकले चिंता नाही ॥

चालले जीवन मायेच्या उबेत

सुखाच्या छायेत छान पैकी ॥

छोटेसे असते महा सुख किती 

कळे त्याची मिती आज मना ॥

अहा ते भाग्याचे रानच्या वाटेचे 

बोरी बाभळीचे धन्य झाले ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ ,🕉️

पालघर

पालघर 

******

तीच पाच बत्ती अन्

तीच मनीषा डेअरी 

परी किती वेगळी रे

दिसे दुनिया ही सारी 

ती घरे चिमुकली 

कुठे कशी हरवली

अन् घनगर्द झाडी ही 

कुणी गिळून टाकली  

तेच वसतिगृह जुने

तेच रुग्णालय पुराणे 

त्याच भिंती तेच जीने

स्नेहाचे परी मधु तराणे 

 रम्य त्या स्मृतीच्या 

खळाळत्या प्रवाहात 

अजूनही मन वाहते

नादवल्या यौवनात 

हळू हळू जग बदलते 

जुने जाते नवे येते 

नव्याखाली जुन्याचे पण

एक जिवंत गाणे असते

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ ,🕉️

तुझा स्वर

तुझा स्वर

*******

पुन्हा पुन्हा कानात मी 

साठवते तुझा स्वर 

भाळते त्या वेळूवर 

वेळू वेड्या ओठावर ॥

पुन्हा पुन्हा ऐकूनही 

अतृप्तीच मनावर 

अविरत झरो गमे 

अमृताची ती धार ॥

काय तुला ठाव असे 

किती बोल ते मधुर 

अनभिज्ञ चंद्र जणू 

चांदणे किती टिपूर ॥

उंचावून मान वर 

जसा नाचतो चकोर 

तशी काही गत माझी 

होते श्रुती अनावर ॥

अन तुझे मौन जेव्हा 

घनावते दुरावून 

शोधते मी पडसाद

त्या स्मृतीच्या दरीतून ॥

तेव्हाही तेच गुंजन 

होते कणाकणातून

 तू तुझ्या वेळूसकट 

जात आहे मी होऊन ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ ,🕉️

कारण

कारण

******

पुन्हा जगण्याला 

मिळाले कारण 

उदयाचली त्या

दिसला किरण ॥१

होती घनदाट 

दाटलेली निशा

पुन्हा प्रकाशल्या

आता दाही दिशा ॥२

पुन्हा उमटला 

खग रव कानी 

डोळा तरळले 

हलकेच पाणी ॥३

गंध प्राजक्ताचा 

भिजल्या पानाचा 

जहाला तनुला 

स्पर्श जीवनाचा ॥४

भेटे जिवलग .

सोयरा जीवाचा 

होतो मी एकटा 

जाहलो जगाचा ।५

विक्रांत आता रे.

भय सरू गेले 

आनंदाचे मूळ 

कुळ सापडले ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ ,🕉️

घडो स्मित

घडो स्मित

********

तुझा राम तुझ्यासाठी राहू दे समर्थ ओठी

जाणतो स्मरण अन्य तुझ्यासाठी आडकाठी ॥१

अगा कोडे जीवनाचे कोणा कसे उलगडे 

परी खरे वाटते हे कुण्या जन्मी होते नाते ॥२

तत्व किती पुरातन वाहते हे जन्मातून 

भेटूनिया पुन्हा पुन्हा जाते पुन्हा हरवून ॥३

एक पुन्हा ताटातूट जरी दिसे डोळियांना 

साद घाली कोणीतरी अनादी या प्रेरणांना ॥४

ओंजळीत कधी वाटे तुझे तप्त दुःख घ्यावे 

परी तुझे निग्रहाचे हात कैसे उघडावे ॥५

अन् भिती मनी एक नको पुन्हा दुरावणे

उभा तुझ्या अंगणात घडो स्मित देणे घेणे ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ ,🕉️

देणे

देणे

****

देणे असतो कुणाचे आपण काहीतरी 

म्हणूनच तर जमतात सभोवती कोणीतरी 

तुम्हाला त्रास देणारे अथवा प्रेम करणारे 

कारण नसतांना कारण असताना

तुमच्या मनात बसणारे स्मृतीत ठसणारे 

जीवनात लुडबुडणारे तुम्हाला ओढून घेणारे 

जिथेजिथे मन चिकटते जेव्हाजेव्हा मन अडकते 

तेव्हा ते बंध ते भेटणे हे एक देणेच असते 

देणे सदैव पैशाचेच असते असे नाही तर 

ते देणे शब्दांचे भावनांचे मैत्रीचे वैराचे 

नजरेचे स्पर्शाचे रुचणारे टोचणारे 

भावणारे अथवा उबग आणणारे 

विविध रूपात समोर ठाकते 

प्रत्येकाच्या जीवनात कमी अधिक प्रमाणात 

ते देणे भाग असते 

आणि देण्यातून सुटका होणे हे

देताना होणाऱ्या स्थितीवर अवलंबून असते 

अन्यथा देणेकरी वाढत जातात 

लाटा मागून लाटा येतच राहतात 

अर्थात कधीकधी ते देणेही हातातून निसटते 

आणि चिखलात खेळून येणाऱ्या मुलागत समोर उभे ठाकते 

पण मग त्याला साफ करणे आंघोळ घालणे क्रमपात्र असते आणि साधन त्यासाठीच असते

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ ,🕉️

सर्वत्र राम आहे

.आज राम सर्वत्र आहे २२/१/२४ 

*******

आज प्रत्येकाच्या प्राणात राम आहे 

आज प्रत्येकाच्या मनात राम आहे 

आज इथल्या कणाकणात राम आहे 

आज  साऱ्या त्रिभुवनात राम आहे

आज राम सर्वत्र आहे 

प्रेम करणाऱ्या भक्ताच्या डोळ्यात राम आहे 

नाम घेणाऱ्या साधकाच्या ओठात राम आहे

संसार मग्न माणसाच्या स्मरणात राम आहे 

आणि द्वेष करणाऱ्या चित्तातही राम आहे 

आज राम सर्वत्र आहे 

आज राम रांगोळी सजल्या अंगणात आहे 

आज राम दारा दारातील तोरणात आहे 

आज राम घराघरातील देवघरात आहे 

आज राम गगनाला भिडणाऱ्या नादात आहे 

आज राम सर्व व्यापी आहे

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

मानव्य

मानव्य

*******

अवघे जरी की एकाच भूमीचे 

एकाच जलाचे वृक्ष थोर  ॥१

तू झाला हिरवा हा झाला पांढरा 

आणिक तो निळा ऋतूमाने ॥२

एक एका वैरी एक एका भारी 

होत दांडयापरी कुऱ्हाडीच्या ॥३

पाहता पेशीत एक गुणसूत्र 

पूर्वजांचे चित्र एकच ते ॥४

कोणी कोणा शस्त्रे असे बाटवले 

कोणी पळविले धन बळे ॥५

भरला मेंदूत तोच धर्म तुझा 

दुश्मन तो दुजा वाटे मग ॥६

काय पुन्हा एक होईल मानव 

धर्म जात शीव ओलांडून ॥७

सुटल्या वाचूनी हा प्रश्न अनुत्तरीत

थांबवितो हात लिहितांना ॥८

नकाराच्या लाटा कानी घोंगावती

सज्ज हो म्हणती रक्षणाला ॥९

स्वजन आघवे पाहून मना ते

भय बहू दाटे पुनरपी ॥१०

काळाचा हा प्रश्न सोडविल काळ 

दयाळा सांभाळ मानव्याला ॥१२

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

निरोप

निरोप

*****

एक निरोप सुंदर असा

देता यावा जीवनाला 

हलकेच आपण प्रवाहात 

जसे सोडतो दिव्याला  ॥१

देह सुटावा मन सुटावे 

रंग सुटावा एकेक लागला 

उठल्यावाचून ओरखडा

देठ सुटावा फांदीत गुंतला ॥२

सुंदरशा या जीवनाला 

गालबोट का लावावे

सुकल्या वाचून सुमन 

हळुवार भूमीस मिळावे ॥३

अवघा गंध आकाशात 

मंद धुंद भरून राहावा

आणि हरेक अंकुराला 

निर्माल्याचा हेवा वाटावा ॥४

कधी उमटली अन हरवली

ठाव लहरींचा नाही सलीली

तद्वत आली आणिक गेली 

गोष्ट घडावी क्षणात सजली ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

ते डोळे

ते डोळे

******

ते डोळे विलक्षण 

भरलेले तेजाने 

शांत नि शीतल 

पाझरती करूणेने ॥

त्या डोळी बालपण 

आलेले उफाळून 

धुव्वाधारि रेवेने द्यावे 

जसे अंग सोडून ॥

त्या डोळ्यात आकाश 

शून्यामध्ये हरवले 

कुण्या आर्त टाहोने 

जगामध्ये परतले ॥

ते डोळे बेदखल 

आत्मरंगी रंगलेले 

पाहूनीया अमानुषता 

आक्रंदत रडलेले ॥

ते डोळे बुडालेल्या 

पुण्यदायी तीर्थाचे 

ते डोळे उद्याच्या 

मंगलमय आशेचे ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

निरोपाचे गाणे

निरोपाचे गाणे

***********

घेताना निरोप सुटतात हात 

ओढ विलक्षण जागे अंतरात ॥

सुटता सुटता दृढ होते गाठ 

उसळते लाट पुन्हा हृदयात ॥

पुन्हा गळा भेट मिठी होते घट्ट 

पुन्हा कढ येतो डोळीयात दाट ॥

श्वासात वादळ पुन्हा उसळते 

उरी धडाडणे कानावर येते ॥

नको ना जावूस बोलतात डोळे 

परी रीवाजात उगा हात हाले ॥

ऐसे निरोपात जन्मा येते गाणे 

अन् खोल होते प्रेमाचे रुजणे ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

तुझ्यात जगणं

तुझ्यात जगणं

***********

जावोत तुटून अवघीच दारं 

आणि अडसर  दत्तात्रेया ॥१

भिंती पडू देत छत उडू देत 

मज येऊ देत तुझ्याकडे ॥२

प्रश्न भरले जे कधी न सुटले 

मनात दाटले कोंदाटून ॥३

जावोत सुटून ठिकऱ्या होऊन 

तुजला भेटून दत्तनाथा ॥४

रात्रंदिन मग तुझ्यात जगणं 

यावे रे घडून अवधुता ॥५

नकोच काही मजला अजून 

तुझिया वाचून या जगाती ॥६

माझ्या स्वप्नात जाग सुषुप्तीत 

रहा उमटत  तूच फक्त ॥७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

क्रियमानी गाठ

गाठ  क्रियमानी

**************

कळतात मला तुझे डोळे 

कळतात अन भाव खुळे 

माहीत नसेल तुला सखे

तूच स्वप्न  माझ्या मनातले ॥

प्रत्येक हसू तुझ्या ओठातले 

बघ या मनी मी जपून ठेवले 

आणि तुझे ते प्रत्येक पाहणे 

धुंदी जगण्याची देऊन गेले ॥

तसा फारसा हा मोठा नाही 

प्रवास तुझा नि माझा बाई 

करी बांधाबांध मी सामानाची 

मधुर हासून तू निरोप देई ॥

आहे क्रमप्राप्त तुज भेटणेही 

परी कधी कुठे ते ठाऊक नाही 

कुणा कुणाला कळल्या वाचून 

गाठ बांधली क्रियमानी मी ही ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

नरहरी गुज

नरहरी गुज

*********

अवघे चरित्र गुरूंच्या लीलेचे 

लिहिले सिद्धाने प्रेमची जीवीचे ॥१

स्मरण्या गुरुला नमिण्या गुरूला 

मिळाले साधन शरणागताला ॥२

पाहता परी त्या दिसती लहरी 

अथांग अफाट भरल्या सागरी ॥३

सोडून तयाला खोल उतरावे 

सागर हृदयी तळाशी भिडावे ॥४

मोक्षाची शिंपले सोडून देऊन 

भक्तीचे मोती ते घ्यावेत शोधून ॥५

मग तो अवघ्या गुणाचा सागर 

करितो कल्याण भक्ताचे साचार ॥६

नरहरी गुज विक्रांता कळले 

तया पदी दृढ चित्त हे धरले ॥७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

झिला

झिला

*****

फेंदारून मिशा बोले वसा वसा 

जणू काही त्याच्या घरचाच पैसा ॥ १

खरे काय खोटे त्याला न कळते 

पैसा द्या म्हणता डोकंच फिरते ॥ २

तया मिळे बहू सरे ना पगार 

परी जगू दे रे लोका हातावर ॥ ३

तया हाती शिक्का पेन धारधार 

म्हणून करे तो साळसुद वार ॥ ४

देताना चोरांना होतसे उदार 

उपाशी मारतो आणि हक्कदार ॥५

नाव गोड परी तोंड कडवट 

कोयनेल स्त्रवे जणू की मुखात ॥ ६

देई रवळनाथा थोडी बुद्धी याला 

तुझ्याच गावचो असो ना हा झिला ॥ ७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

स्वामी विवेकानंद

स्वामी विवेकानंद

**************

तुम्ही जर मला भेटला नसता 

तर हा मार्ग आतला 

मला कधीच कळला नसता 

ती तुमची भेट होती ठरलेली 

की होती आकस्मिक मजला न माहित 

या मार्गावरून चालताना 

भेटले बरेच काही कळले बरेच काही 

मुक्कामाचे पेणे अजून ही दिसत नाही

तरीही काही हरकत नाही

हे चालणेही खूप सुंदर आहे 

तुम्ही दाखवलेली ही वाट 

खरंतर राजमार्ग नाही 

आपणच आपल्या पावलांनी 

पाडत जायची आहे ही वाट 

आपली स्वनिर्मित पाऊलवाट 

म्हटलं तर मी एकटा आहे 

म्हटलं तर हरघडी तुमची सोबत आहे 

जरी वृक्ष कुठेतरी कुणाच्याही 

अंगणात रुजला वाढला 

आपल्याच धुंदीत बहरला 

तरी त्या लावणाऱ्या हाताचे ऋण !

ते तर प्रत्येक पानावर असते 

तसेच तुमचे ऋण आहे माझ्यावर

स्वामी विवेकानंद !

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

तुझिया डोळ्यात

तुझिया डोळ्यात

************

तुझिया डोळ्यात दिसे मज गीत 

सुरावते मग माझिया मनात ॥१

शब्द हरवला भाव मनोहर 

ऐकू येतो मग कानी हळुवार ॥२

किंचित लाजरा जरा संकोचला 

स्पर्श अधीरसा होतो सुखावला ॥३

अमूर्त कविता माझी मी बघता 

विसरतो कसा वाहवा म्हणता ॥४

स्तिमित होऊन जग विसरून 

गीत पूर्ण होते तिथे हरवून ॥५

कविता जगणे लिहिल्या वाचून 

असे काही मग येतसे घडून  ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

निळी जाहले

निळी जाहले

**********

प्राण प्राणातले निळे 

खोल जळात सांडले 

होत उर्मी जगण्याची 

निळे कमळ फुलले १

लाख मयुरांच्या केका 

चित्त बधिर जाहले 

एक रव मुरलीचा 

शांत करूनिया गेले  २

मौन निरोपाचे गूढ 

कसे वादळी वाजले 

आणाभाकाचे कुणाचे

 चित्र चौमेरी सांडले ३

सारे विभ्रम लेवून

कोण जगात सजले

रंग हजार नभात 

मूळ रंगात लोपले ४

मग गळली बंधने 

मनी शब्दावीन गाणे 

निळा पाझर आभाळा

निळी जाहली साजणे ५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

परांगदा

 परांगदा

********

होते परागंदा जीवनाची कथा 

खुळ्या हरणांचा विखुरतो जथा ॥१

जेव्हा बंद होतो मार्ग वाहणारा

अंधारत उडी घेई धावणारा ॥२

हरवला गाव अस्तित्व पुसले 

सैरभैर होती मागुती उरले ॥३

तयांच्या डोळ्यात प्रतिक्षा व्याकुळ 

जशी अवसेला चंद्राची चाहूल ॥४

मिरविते गौर भाळ चंद्रकोर 

रोज जाणवे का हाता थरथर ॥५

उलटती दिस मास संवत्सर 

वाहते जीवन अंतरी स्वीकार ॥६

परि मनी असे शल्य एक खोल 

बोलायचे होते फक्त एक वेळ ॥७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

माऊली

माऊली

****

माझी आळंदीची माय आली कृपाळू होऊनी

घासातला घास मज दिला प्रेमे भरवूनी ॥१

गेलो भारावून तिच्या प्रेममय करूणेनी

दिशा हरवल्या साऱ्या विखुरलो कणोंकणी ॥२

सारे अतृप्तीचे मेघ गेले आकाशी विरूनी

घनगर्द  तम अंध गेला प्रकाशी वाहूनी॥३

खोल रुतणारी कुठे व्यथा झाली दीनवाणी

आले सुखाचे तरंग सुख भरल्या जीवनी ॥४

वेचतांना शब्द शब्द गेलो अंगण होऊनी 

नित्य नूतन वर्षाव चिंब काळीज भरुनी  ॥५

दिसे मोटकी आकृती नाम रूपात विक्रांती 

खेळविते माऊली ती सजवून भक्ती प्रीती  ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

मोहर

मोहर

*****

उठावी मोहर माझिया मनात

घट्ट खुणगाठ 

बांधुनिया ॥१

याहून काही ते नको मज आता 

उचलूनी हाता

घेई बाबा ॥२

उधळते कधी कळपीचे खोंड 

जाते हुंदडत

दूरवर ॥३

परी तो जाणतो गुराखीच खरा 

आपल्या वासरा

हरवल्या ॥ ४

घेई ओळखून घेई रे ओढून 

आहे ते अजून 

मूढ किती ॥५

पुन्हा हरवता पुन्हा दुरावता 

भेटीची ती वार्ता

केवि घडे ॥६

विक्रांत दाव्याला सदा कंटाळला

राहू दे रे मोकळा 

अंगणात ॥७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

भेट

भेट

****

भेटीवीन भेट 

जीव मिळे जीवा काळजात दिवा 

स्नेहमय ll१

शब्दाविण शब्द 

उधळती मुक्त जीवनाचे सूक्त 

सुखावले ॥२

फुले अंतरात 

आनंद मोहर धुंदी वृक्षावर 

विलक्षण ॥३

तुझ्या प्रेमाला

ऐसा मी विकलो महाग झालो 

स्वतःलाही ॥४

कळली प्रेमाची 

किंचितसी रीत स्वानंदाचे गीत 

जन्मा आले ॥५

श्वासात यमुना 

देही वृंदावन शब्दांचे चंदन 

सर्वांगाला ॥६

जहाले जगणे 

कृपेचे अंगण सुखे तन मन 

स्तब्ध झाले ॥७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

सांभाळ

सांभाळ

*******

जन्म तुजलागी दिला ज्ञानराया  

अन्य कुण्या पाया 

पडू आता ॥१

जिथे जातो तिथे देवा तुझे पाय 

कानी गुरु माय 

मंत्र तुझा ॥२

राम कृष्ण हरी हात खांद्यावरी 

चालवले तरी 

कळेचिना ॥३

संत मुखातून येत असे कानी 

रम्य तुझी वाणी 

अविरत ॥४

किती करीसी रे माझ्यासाठी कष्ट

देऊनिया साथ 

पदोपदी ॥५

विक्रांत चाकर तुझा सर्वकाळ 

देवून सांभाळ 

सेवा तुझी ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

मैत्रीत

मैत्रीत

******

मैत्रीत नसतो कधी मानापमान 

मैत्रीत नसते कधी असूया वगैरे 

मैत्रीचे मंत्र असतात अरे वा, छान रे 

क्या बात है, बढीया शाबास रे ॥१

मैत्रीचे पाहणे असते आनंदाने 

जसे पाहतो आपण नदीचे वाहणे

पुनवेला पडलेले शुभ्र चांदणे 

निर्व्याज विमुक्त झऱ्याचे खळाळणे ॥२

अन्यथा जगण्यात काय असते 

पोटासाठी धावणे व कुटुंब जगवणे 

परंतु  स्वतःसाठी घडते जगणे 

जेव्हा होते प्रिय मित्रास भेटणे ॥३ .

देवाणघेवाण होते खोल गुपितांची

सांत्वन होतें  कोसळल्या दुःखाचे 

कधी शब्दावीन कधी शब्द त्याचे

करती विसर्जित  क्षोभ या मनाचे ॥४

मैत्री सारखे वरदान या जगात

क्वचितच असेल कुठले दुसरे

क्षीरसागरी घोर योगनिद्रेत 

प्रभूस पडलेले स्वप्न वा साजरे ॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

समर्पण surrender

 samarpan

***********

Oh sage of Himalaya !

In the shower of your love 

The unconditional love .

My thirst of years is over. 

The unbreakable chain,

 of birth and death is shattered.

Like a feather I am flying ,

in my consciousness ,

with minute trace of me.

My existence is not but 

Millions & millions Golden particles

Emitting light   

Pulsating with energy 

of unknown source.

my breath is not there 

I am not aware of my heart beats 

my sensations are dimmed .

And I realise it is not me 

not only me but  it is us ... we !

who formed a shape of you

it is not my will 

it is not our will 

but it's all your will .

Which exists, surrounding us.

The only and last flower 

of my wishdom ,

my devotion 

is in my hand , i

n our hand ,

we call it surrender 

the samrpan (समर्पण) .

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

मंगल गाणे

मंगल गाणे

**********

स्वास्थ्य बिघडले उच्च रवाने 

कुणी नाचले होत दिवाणे 

कथा कुणाची व्यथा कुणाला 

कुठे आनंद हरवून गेला

जर का जीव होईल हैराण

कसे उमटतीलआशीर्वचन 

वाजो सनई झडो नौबत

मांगल्यच की यावे मिरवत

 

फुले सजावी गंध भारली 

सवे तोरण हिरव्या केळी 

वाढून आनंद आनंदाने 

मैत्र घडावे सौजन्याने 

शीण ना व्हावा कधी कुणाला 

आनंद हवा का दाखवयाला

प्रसन्न मन प्रसन्न जगणे 

अवघे व्हावे मंगल गाणे

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

वाट पाहणे

वाट पाहणे 

**********

वाट तीच आहे वाट पाहणे ही तेच आहे 

पण डोळ्यातील दीप आता मंद होत आहे 

आणि  रूप रस गंध पाहून उसळणाऱ्या 

बेभान प्रतिक्रिया संथ होत आहे

जणू त्यावर शेवाळ ही जमत आहे.

वाट पाहण्याचे शल्य तसे नाही 

तू न भेटण्याची व्यथा ही नाही 

कदाचित माझ्या प्राणातील पुकार 

माझ्या हृदयातील हाक 

तुझ्यापर्यंत पोचली नसावी 

कदाचित ती आर्तता 

माझ्या मागण्यात उमटली नसावी 

एवढीच खंत आहे.

पण माझ्या शब्दातील भाव 

निखालस खरे होते 

खरंच सांगतो 

तरीही तुझी वाट पाहण्यात 

गेलेले आयुष्य ही सुंदर होते 

कारण त्या कारणाने तू 

तुझे अस्तित्व तरी माझ्या मनात होते 

कदाचित तू नसशीलही मी चिंतले तशी 

त्या रूपगुणाहून वेगळी

भासमन गूढ स्वप्नातील पुतळी

तरी हरकत नाही 

पण तुझी वाट पाहण्याची पार्श्वभूमी 

माझ्या जीवनाला एक अर्थ प्रदान करून गेली 

हेही काही कमी नाही

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 

आश्चर्यवत

 

आश्चर्यवत

**********

एक गीत माझ्यातून

हळू आहे झंकारत 

ढोल ताशे झांजा वीणा 

जात आहे मंदावत

किती शब्द किती ओळी 

मनी आहे रेंगाळत 

तुझ्यामुळे जीवनाला 

धुमारे आहे फुटत 

शाखाशाखी  फुले आता 

देह जणू पारिजात

बहरला जन्म सारा 

गंध धुंद अंतरात  

मिटलेली स्वप्न सारी 

डोळे तृप्त चांदण्यात 

हरवली तृषा सारी 

जीव झाला हा निवांत 

जाणवले स्वप्न कुणी

उभे घेऊनी हातात 

खरे न वाटून सारे 

मी स्तब्ध आश्चर्यवत 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘