बुधवार, १० जानेवारी, २०२४

परांगदा

 परांगदा
********

होते परागंदा जीवनाची कथा 
खुळ्या हरणांचा विखुरतो जथा ॥१

जेव्हा बंद होतो मार्ग वाहणारा
अंधारत उडी घेई धावणारा ॥२

हरवला गाव अस्तित्व पुसले 
सैरभैर होती मागुती उरले ॥३

तयांच्या डोळ्यात प्रतिक्षा व्याकुळ 
जशी अवसेला चंद्राची चाहूल ॥४

मिरविते गौर भाळ चंद्रकोर 
रोज जाणवे का हाता थरथर ॥५

उलटती दिस मास संवत्सर 
वाहते जीवन अंतरी स्वीकार ॥६

परि मनी असे शल्य एक खोल 
बोलायचे होते फक्त एक वेळ ॥७
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

मेघ सावळी

मेघ सावळी ******** मेघ सावळे व्याकुळ ओले जेव्हा  निळ्या नभात जमले हर्षनाद तो गंभीर गहीरा ऐकून वेडे मन बावरले शामल रूप लोभसवाने  ...