बुधवार, १० जानेवारी, २०२४

परांगदा

 परांगदा
********

होते परागंदा जीवनाची कथा 
खुळ्या हरणांचा विखुरतो जथा ॥१

जेव्हा बंद होतो मार्ग वाहणारा
अंधारत उडी घेई धावणारा ॥२

हरवला गाव अस्तित्व पुसले 
सैरभैर होती मागुती उरले ॥३

तयांच्या डोळ्यात प्रतिक्षा व्याकुळ 
जशी अवसेला चंद्राची चाहूल ॥४

मिरविते गौर भाळ चंद्रकोर 
रोज जाणवे का हाता थरथर ॥५

उलटती दिस मास संवत्सर 
वाहते जीवन अंतरी स्वीकार ॥६

परि मनी असे शल्य एक खोल 
बोलायचे होते फक्त एक वेळ ॥७
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

ठसा

ठसा **** जया प्रकाशाची हाव   ज्याचे आकाशाचे गाव  त्याचे दत्तात्रेय ठाव  ठरलेले ॥१ जया कळते बंधन  जरा जन्माचे कारण  तया दत्ताचे स...