माऊली
****
माझी आळंदीची माय आली कृपाळू होऊनी
घासातला घास मज दिला प्रेमे भरवूनी ॥१
दिशा हरवल्या साऱ्या विखुरलो कणोंकणी ॥२
सारे अतृप्तीचे मेघ गेले आकाशी विरूनी
घनगर्द तम अंध गेला प्रकाशी वाहूनी॥३
खोल रुतणारी कुठे व्यथा झाली दीनवाणी
आले सुखाचे तरंग सुख भरल्या जीवनी ॥४
वेचतांना शब्द शब्द गेलो अंगण होऊनी
नित्य नूतन वर्षाव चिंब काळीज भरुनी ॥५
दिसे मोटकी आकृती नाम रूपात विक्रांती
खेळविते माऊली ती सजवून भक्ती प्रीती ॥६
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com .
☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा