रविवार, ३० जानेवारी, २०२२

जोवर

जोवर
******

जोवर माझा श्वास 
तोवर तुझा ध्यास 
देई रे हृदयास 
प्रेम तुझे ॥

जोवर माझी दृष्टी 
राहो तुज पाहती 
मनात साठवती 
रात्रंदिवस ॥

जोवर माझे हात 
राहोत जोडत 
पूजा तव करत 
अवधूता ॥

जोवर माझी वाणी 
म्हणोत तुझी गाणी 
तल्लीन होत भजनी 
तुझं आळवत ॥

जोवर माझी श्रुती 
ऐकोत तुझी कीर्ती 
भक्तांची तव महती 
कानी पडो ॥

जोवर ही चरण 
करोत परिक्रमण 
येऊ देत धावून 
तुझ्या ठायी ॥

विक्रांतची ही काया 
राहु दे तुझ्या पाया 
जाऊ देत लया 
तुझ्यासाठीच ॥
🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘२४४

शनिवार, २९ जानेवारी, २०२२

तोरण


तोरण
*****
प्राणातील सरले त्राण आवेग व्यथांचा आहे
दारावर बांधून तोरण मी उभा कधीचा आहे  ॥१

चेहऱ्यात शोधतो तुजला खुळाच हा छंद आहे 
तू ये ना जीवलगा प्रतिक्षा छळ जीवाचा आहे ॥२

हलता सावली धाव घेतो सदैव तुझा भास आहे
अधीर मनाचा यत्न खरा तर विलोपनाचा आहे ॥३
 
हा डोह वेदनांचा का साथी माझ्या जीवनाचा आहे
देहात खोल भिनला रेशमी मग स्पर्श कुणाचा आहे.॥४

उतरली सांज डोळ्यात कैफ किरणांचा आहे 
उतरेल का झिंग कधी तो हक्क तमाचा आहे॥५

डोळ्यातील विझली स्वप्ने शोध डोळ्यातच आहे
ती घडो सावळी बाधा जन्म उधळायचा आहे ॥७


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘

चंद्र शोध


चंद्र शोध 
*********

पथ सारे सुटलेले
नुरे पावुलांच्या खुणा 
ओढ कसली कुणाची
मागे खेचते जीवना ॥१

कधी सांडले सुखाचे 
मीच नावडून घट 
कुण्या स्वप्नाची तरीही
मन पाहतसे वाट ॥२

जरी जाणतो विभ्रम 
इंद्रधनुचे नभात 
हाव डोळ्यात जागते
तया घेण्यास कवेत.॥३

पट तुटले दिशांचे
धुके विरळ संदिग्ध
हात सुटती धरले
स्पर्श परके विदग्ध ॥४

काही मागताच कुणा 
चोरी वाटते जगाला
फुले वेचता पडली 
सजा करती जीवाला ॥५

कोण खेळणार कसा 
डाव मोडलेला असा 
दत्त दूर डोंगरात 
नच ओळखत जसा ॥६

हाय विक्रांत अजून 
भिरभिरतो नभात 
नाही दोर अन दिशा 
चंद्र शोधतो मनात ॥७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘

शुक्रवार, २८ जानेवारी, २०२२

स्वामी दरबारी

स्वामी दरबारी
**********

स्वामी दरबारी 
व्हावे सेवेकरी 
देह पायावरी 
वाहुनिया ॥

स्वामी स्वामी स्वामी 
म्हणावे मुखाने 
पहावी डोळ्यांने
रूप तेची ॥

स्वामींच्या लीलांचे 
करावे चिंतन 
मनाने रंगून 
त्यात जावे ॥

स्वामी पूर्णब्रह्म 
दत्त अवतार 
मुखी जयकार 
सदा त्यांचा॥

विक्रांत स्वामीचा 
चाकर जन्माचा 
पातलो कृपेचा 
प्रसाद हा ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘२७३

गुरुवार, २७ जानेवारी, २०२२

शब्द वांझोटे


शब्द वांझोटे
***********

शब्द असती वांझोटे 
बळे होतात सांगते 
परी होतात रुजते 
गुरु मुखी च्या अमृते 

जरी वाचली हजार 
ग्रंथ आणून साचार 
होतो व्यर्थची तो भार 
काळ अपव्यय फार

ज्ञान निर्मळ शब्दात 
तत्त्वमसीच्या अर्थात
जया पडते कानात
त्याची सरे यातायात 

ज्ञान इथेच संपते 
यात्रा शब्दाची सरते 
शब्द परंतु ते जिते
व्हावे मनी विरूढते 

नाथा घराची हि खूण 
शोधे विक्रांत अजून
संत सज्जना भेटून
पायी तयांच्या पडून

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘

सावळ्याची सखी

सावळ्याची सखी
**************

सावळ्याची सखी 
असे तू सावळी 
घन ओघळली 
रेशमी सावली 

घनगर्द बटा 
आकाश वादळी 
चिंब निरागस 
जलभार डोळी 

शब्द किती तव
अडलेले ओठी 
आणिक गुपिते 
दडलेली पोटी 

कोणास सांगावे 
तुज न कळते 
आकाश दाटले 
शिखर शोधते 

नकोच शोधूस
तो मुग्ध सावळा 
बघता अंतरी
दिसेल तुजला 

शब्दातील अर्थ
शब्दात राहू दे
मौनातच बोल
तव मावळू दे
 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘

वीज

वीज
***:
लोभस लाजरी 
तेजस साजरी 
वीज जरतारी 
नभाचे नगरी 

चपळ मासोळी 
लखलखे जळी 
टपोऱल्या डोळी 
आव्हान कट्यारी 

मोकळा संभार 
मेघ भाळावर 
तेजाळ तर्रार 
नयनाचे तीर 

सवे अवखळ 
बाल्यही खट्याळ 
करी कलकल 
झराची चंचल 

झेलावी ही सर 
वाटे क्षणभर 
होय थरथर 
वृक्ष पानावर 

घनघोर वारा 
पळ खिळलेला 
अंतरी बाहेरी 
प्रकाश कोवळा

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘

बुधवार, २६ जानेवारी, २०२२

रंगणे


रंगणे
*****

मागणे ते काही 
तुज आता नाही 
ठेव तुझ्यापायी 
सदोदित ॥

भेट किंवा भेटू -
नकोस तु देवा 
सगुणाचा ठेवा
तुझी मर्जी ॥

तुज शोधतांना 
जग हे कळले 
जगणे वळले 
बरे काही ॥

कळू आले माझे
इवलेसे पण 
मन बुद्धी मन 
अहंकार ॥

दिसले जगत 
मायेच्या सकट 
राहूनिया आत 
तिच्यात ते ॥

वाहते हे जग 
पाहतो हे जग 
मनाचे ते वेग 
वेगळा मी ॥

दिले दत्तात्रेया 
देखणे दिसणे 
वेगळे नेसणे 
नेसणारा॥

विक्रांत वेढले
रूपा नाम ज्याने 
तयात रंगणे 
निराळे रे

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘

मंगळवार, २५ जानेवारी, २०२२

समर्था माहेर


समर्था माहेरा
**********
समर्था माहेरा बोलावं गे मला 
आलाय कंटाळा सासरचा ॥१॥
संसार ही सासु लावते कामाला 
चेैन या जीवाला पडेना ची ॥२॥
एक सुटताच दुजे  पुढे काम
 मुळी ना विश्राम अंतरात॥३॥
नणंद नाठाळ करी चळवळ 
न दे एक पळ मज लागी ॥४॥
दावतसे स्वप्न गोड बोलातून 
घेते राबवून इथे-तिथे ॥५॥
अडल्या कार्याचा म्हातारा सासरा 
म्हणतो आवरा सर्वकाळ ॥६॥
आळस जीवाची जावही जन्माची 
सवे मज लुच्ची हळू नेई॥७॥
उनाड तो दिर धावे जगभर 
भुके किरकिर मग करे ॥८॥
आणि माझे ध्यान त्याचा पत्ता नाही 
नावालाच पाही माळ गळा ॥९॥
विक्रांत बहुत  खेळी या धावला
येऊन घराला जाई आता ॥१०॥
तुझ्या कुशीत राहील गे माय 
अमृताची साय होऊनिया॥११॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘

२६७

सोमवार, २४ जानेवारी, २०२२

रागावल्या नंतर

रागावल्यानंतर
***********

काहीसे तुटक दुखावले आत
होते शब्द रुष्ट तुझिया ओठात ॥

ठेवीन तुजला सदा आनंदात 
जरी ठरविले होते मी मनात ॥

काय करू पण चुकलेच कुठे 
अनवधानाने जशी काच तुटे ॥

पण त्या चुकीत नसे प्रतारणा 
दुराव्यात काय मिटतात खुणा ॥

मग भेटलीस पुन्हा एकवार 
फुलला मोहर धुंद मनावर ॥

हरखल्या जीवी गुंजे तव नाव 
डोळ्यात उमटे तोच प्रेमभाव ॥

सोडना गं सखी खोटा राग आता
देई पुन्हा तव हात माझ्या हाता ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

रविवार, २३ जानेवारी, २०२२

पडदा

पडदा
******
भक्तीच्या सुखात 
द्वैते सुखावतो
दत्ताला पाहतो 
दुजेपणी ॥

कोणअसे दत्त 
कोण असे भक्त 
जरी ना जाणत 
अंतर ते ॥

पापा सवे गेले
सारे माझे पुण्य
मनी नाही अन्य
तया वीन ॥

घडेल हे जीने 
लिहिल मी गाणे
हसणे रडणे 
दिसेल रे॥

पडद्याचे भान
परी पडद्याला 
लागले यायला 
दत्त कृपे ॥

विक्रांत नावाची
चालली लहर
पाणी पाण्यावर 
आरूढले॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

शनिवार, २२ जानेवारी, २०२२

अनंत


अनंत
********

दूरचे आकाश 
दूरचा प्रकाश 
मज जगण्यास 
आकारते॥

तया आकाशाचे
कोण रे आकाश 
प्रकाशा प्रकाश 
कोण देते ॥

मातीतून कण
येती उगवून 
करती पोषण 
देहाचे या ॥

मातीत सृजन 
करत जीवन 
एक एका विन
कामी न ये ॥

अशी विलक्षण 
सृष्टीची ही रचून
असतो भरून 
कोण इथे ॥

विक्रांत निशब्द
पाहून अनंत 
जोडतसे हात 
आपोआप ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .


घोट आसवांचे.

घोट
*****

घोट मी घेतो आसवांचे 
बोल मी हे ऐकतो कुणाचे 
खरोखर मज हसू येते 
काय हे रे कौतुक स्वतःचे 

करती जे प्रदर्शन दुःखाचे 
त्यात महत्त्व नसते तयाचे 
"मी" भोगले रे दुःख एवढे 
छूपे दर्शन घडते याचे 

घोट घोट प्यायला इथे 
आसू काय लिम्का असे 
अन काढा पाटणकरांचा 
गोष्ट घोट घोटा ची नसे 

घोट घोट उगाळीत कुणी 
दुःख जेव्हा सांगू लागतो 
करा बहाना घाला चपला
मित्रत्वाने तुम्हास सांगतो 

त्या साल्याचा इगो फुगतो 
अन् ताप आपल्याला होतो 
अरे त्याहून बरा असे तो  
दुःखाला जो शिव्या देतो 

सुख हवे तुज दुःख नको 
असे कधीच होत नसते
एका घोटात दुःख प्यायचे
पुन्हा उभे राहायचे असते 

आणिक जे सिनिक रुग्ण
ज्याना रडणे हवे असते 
त्यांना त्यांच्या मुर्खपणात 
सरळ सोडून द्यायचे असते 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

शुक्रवार, २१ जानेवारी, २०२२

तुज सांगतो

तुज सांगतो
*********

तुला शोधतो मी 
तुला पाहतो मी
जगण्यास काही 
अर्थ मागतो मी

रागावू नकोस 
माझ्या वागण्याला  
पुन्हा म्लान फुले
तुला वाहतो मी 

तुझी अभिलाषा 
बाळगे उरात 
रात्रं दिन स्वप्न 
एक पाहतो मी 

तुझे डोकावणे 
जीवनात माझ्या 
किती मुग्ध होते
आता जाणतो मी 

जाता हरवून 
पुन्हा त्या काजळी
कितीदा मलाच 
खूप कोसतो मी 

स्मृतिविन तुझ्या 
न गेला  दिवस 
क्षणात त्या किती
जन्म जगतो मी 

स्वागतास तुझ्या
पापण्यांचे पथ
अंथरून जीव 
उभा ठाकतो मी

येशी जर आता 
सांभळीन जीवी
रहा ह्रदयात
तुज सांगतो मी 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .







गुरुवार, २० जानेवारी, २०२२

गूढ ध्वनी

गूढ ध्वनी
*******
पुन्हा पुन्हा मन त्याच गर्द वनी 
जाते ऐकायला तोच गूढ ध्वनी ॥
तीच रम्य वाट अजून खुणावे 
कोणी जरी नाही वाटते थांबावे ॥
कुणीतरी कधी डोकावेल उगा 
वेळूतील वेडा सांगतसे भुंगा ॥
येईल येईल म्हणती पाखरे 
दिवसाचे स्वप्न असते साजरे ॥
ओघळती फुले घेण्या उचलून 
पाती गवताची येती मोहरून ॥
स्मृतीतला गंध येई मनातून 
स्पर्शाचे पालव देहाला फुटून ॥
शारद सुंदर पुनव  कालची 
उलटता पक्ष नसते आजची ॥
मिटता पापणी डोळी अवतरे 
नसलेले जग दिसे खरेखुरे ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

मंगळवार, १८ जानेवारी, २०२२

कैसे

कैसे
****

कैसे तुझे गावे
गुण दयाघना 
मज पेलवेना 
बोलणेही ॥१

कैसे तुज ध्यावे 
अपरा अनंता 
इवली या चित्ता 
आवरून ॥२

कैसी तुझी भक्ती 
करू भगवंत
नाहीस विभक्त 
आकळून ॥३

काय तुज देऊ 
जगत हे तुझे 
म्हणून या माझे 
प्रेम घेई ॥४

विक्रांत विकारी 
आला तुझ्या दारी 
सांभाळी सावरी
दत्तात्रेया॥५

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

सोमवार, १७ जानेवारी, २०२२

चहा टँनिन अन न्युरॉन


चहा टँनिन अन न्युरॉन
************

कडवट गोड काळा चहाही 
मी आवडीने पितो
उतरतांना घशातून तो 
काना डोळ्यालाही कळतो

अन जो असतो केवळ 
दुधाचाच स्पेशल असा तो
कितीतरी वेळ जीभेवर 
उगाचच रेंगाळत राहतो 

हि दोन्हीहि विरुद्ध रूपे
एकाच चहाची असतात 
पण न्युरॉनला परफेक्ट 
असे टँनिन पोचवतात

न्यूरॉन्स ला कुठे कळतो 
रंग गंध त्या चहाचा 
त्याला फक्त हवा असतो 
डोस रोजच्या मात्रेचा 

सुखही तशीच अन 
दुःख तशीच असतात 
त्या आपल्या अहंकाराला 
छान फुलवत बसतात 

सुख ही त्यालाच 
दृढ करत असते
दु:ख ही त्यालाच 
खोलवर रुजवते

हे खरं आहे की गोडी 
हरवते पटकन इथं 
पण कडवटपण राहते
खूप वेळ  रेंगाळत 

बाकी त्यात काहीही टाका 
प्रेम भरा हवे तसे हवे ते 
ग्रीन करा लेमन करा 
मध गूळ काय मिळेल ते 

पण टँनिन मिळाले नाही 
तर सारेच अर्थहीन होते
कारण हेच  केवळ त्या 
चहाचे प्रयोजन असते

रोज सकाळी 
म्हणूनच की काय 
शंकर महाराजांना मी 
अर्पण करतो ती चाय 

म्हणतो घ्या हा प्याला 
घ्या हे टँनिनच व्यसन 
जे सुख दु:खातून 
आले दाटून 
मला मुक्त करा यातून .

पण चहा मला आवडतो 
तो खेचून नेतो
अन बुडवून टाकतो 
कुठल्या एका कपात

तपकीरी काळ्या 
गडद डोहात
जणू कुणाच्या डोळ्यात 
चकाकत्या विभ्रमात

चहाचा तो कप राहतो
सदैव आवतन देत
मला अधीर करत

अन ते सारे न्युरॉन 
असतात हसत
आपल्या कोषिकात 
मला
माझ्याही नकळत.
🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

रविवार, १६ जानेवारी, २०२२

वाट


वाट
*****

कैसी धावे वाट
दिशाहीन अशी 
होऊनिया पिशी 
मुक्कामाच्या ॥

सारे सुख जरी 
बाजू घुटमळे
सुमनांचे मळे 
सजलेले ॥

वाटेला वाटेचे 
वाटपण टोचे 
कणोकणी काचे 
अस्तित्वाच्या ॥

वाटेवीन वाट 
काय ती होवावी 
मुक्कामास जावी 
सोडुनिया 

पाऊलांची नाती 
चाकोरीची गती 
उठती धावती 
युगे युगे ॥

प्रत्येक पाऊली 
असे सुरुवात 
आणिक तो अंत 
तेव्हाच ना ॥

ऐसा उमजेचा 
दगड मैलाचा 
सद्गुरु तियेचा 
सांगी होय ॥

तिजला कळले 
तिचे ते नसणे 
भूमी रेखाटने
काल पदी ॥

जाणून तियेचे
थांबणे धावणे
मैलाचे बोलणे
बोलावीन ॥

विक्रांत तटस्थ
जाहला क्षणस्थ
पथ आकाशात
हरवला ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

शनिवार, १५ जानेवारी, २०२२

अजात पक्षी

 अजात पक्षी

***********

आस जागल्या मनात
येते दत्ता तुझे गाणे 
जन्म निष्फळ चालला
कधी घडेल दिसणे  ॥

 जरी प्रकाश आंधळा
 ऊब जाणवते काही
 जरी लागतात ठेचा 
 स्पर्श बोलतात देही ॥

 जग अफाट असीम
 संख्या शून्यात विलीन
 माझ्या रांगेचा हिशोब
 काय  फायदा करून॥

 माझे  मोजले दिवस
 क्षणी सापडत नाही
 मन खुळे अट्टाहासी
 डोळे उघडत नाही ॥

 देई पांघरून पंख
 मज दिसल्या वाचून
 सारे घडते कश्याने
 मज कळल्यावाचून ॥

पक्षी अजात विक्रांत 
दृष्टी उघडल्या विन
ऊब अंधार रेशमी
वाहे सर्व अंगातून ॥

 🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

आठवत नाही (उपक्रमासाठी)

आठवत नाही ( उपक्रमासाठी)
***********

वादळ तू मला दिलेले 
आज तुला आठवत नाही 
सारे काही शांत शांत 
झुळूकही आत येत नाही 

झाली उलथापालथ सारी 
तुला मुळीच याद नाही 
विखुरले जग मोडले हे
जणू अस्तित्वात नाही

पान पान वृक्षाचे या 
दुखावले गेलेय पाही
बेपर्वा जाण्याने तु़झ्या 
घाव पण भरत नाही

हिंदोळुन फडफडून
त्राण वेलीचे या गेले 
लाख सावरले तिला 
जीव पण धरत नाही

होतीस मेघ सावळी तू
स्वागता मन उत्सुकही 
जाणे असे लाथाडूनी
तुज पण शोभत नाही

तरी तुझ्या साठी मनी
शापवाणी येत नाही 
वेदनांत नांदताना 
तुझे गीत हरवत नाही
🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

गुरुवार, १३ जानेवारी, २०२२

पोटासाठी


पोटासाठी
******::
पोटासाठी चाले
कुठे ही नोकरी 
कुठे ती पथारी
 देवा दारी ॥

पुण्य कुणाच्या 
पडते पदरी 
कुठल्या उदरी 
शांती क्षुधा ॥

अवघे जीवन 
करते नर्तन 
भुकेस घेवून 
हातावरी ॥

राजा रंक आणि
पथीचा भिकारी 
सत्ता नि चाकरी
त्याच दारी ॥

विक्रांत उपाशी
हातात कटोरी
फिरे जन्मभरी
पोटा साठी ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .



दाखवी चरण


दाखवी चरण
**********
माझी थकलेली 
हाक तुझ्या कानी 
पडेना अजुनी
काय दत्ता ॥

जळलेले प्राण 
सरे सारी शक्ती
अनामिक भीती
 फक्त पोटी ॥

हरवलो रानी
धावे अनवाणी 
तुटलेल्या वाटांनी 
निशिदिन ॥

बापा अवधूता 
किती कष्ट देशी 
परीक्षा पाहसी 
दीनाची या ॥

मूर्ख शिरोमणी 
उद्दाम अडाणी
विक्रांत जाणुनी 
क्षमा करी ॥

नको धनमान
नको यशोगान 
दाखवी चरण 
एकवेळ ॥
🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .


अभय


अभय
******
दिस सरला रे दत्ता 
आता जाऊ कुण्या वाटा 
माझे सरले चालणे 
तुझ्या दारी येता-येता 

क्षीण झाली रे चेतना 
दीप मंदावे डोळ्यात 
नच कळे माझ्यासाठी 
काय होईल पहाट 

डाव सरल्या वाचून 
पट गुंडाळून जाता 
कोण कवड्या कुठल्या 
काय आठवे स्मरता

 पुन्हा चालणे धावणे 
सुख-दुःखात वाहने 
तेच आखीव चौकोन 
तीच चाकोरी जगणे 

असे किती कुठवर 
नवे वस्त्र देहावर 
पुन्हा पुन्हा मिरवावे 
शाप जीर्ण तयावर 

तुझी करूणा केवळ 
तोडी मोडी भवभय 
ऐसे जाणून विक्रांत 
तुज मागतो अभय

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

विटाळ

विटाळ
*****
देह विटाळ जन्माला 
दत्ता माझ्या का लावला 
जन्म भोगतो वाहतो 
पाप आले का वाट्याला
 
दिसे दुःखाचा डोंगर 
सारा जन व्यवहार 
नको असून कुपथ्य 
मन रोगांनी जर्जर 

काम क्रोध आणि लोभ 
गळा बांधले दाटून 
मद मत्सराचा फास
कळू लागल्यापासून 

कसा घ्यावा तरी श्वास 
तुझ्या नामात रंगला 
भार वेदनांचा देही 
जीवी आकांत भरला 

येई येई बा दयाळा 
जाण माझिया हाकेला 
तू तो ऐकसी आवाज
मुंगी पदीचा चालला 

तुझा म्हणवितो बळे 
माय पुरवावे लळे 
जन्म व्याकुळ विक्रांत
तुज हाकारी कृपाळे
🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

उदास गाणे


माझे उदास हे गाणे
 दत्ता टाक रे पुसून 
किंवा भिजलेल्या मनी 
दैवी ठिणगी पाडून

 वृक्ष वाढला उठला 
झाले जगणे जगून 
वाट पाहतो विजेची 
दोन्ही हात पसरून 

वाट एकेक मिटली 
गेली कड्या त पडून 
दार भिंतीत चिणून 
गेलो स्वतःला कोंडून 

आता जगतो तमात 
डोळे स्पर्शाचे होऊन
अन सरावलो असा
 राही प्रकाशा वाचून 

किती ठोठावले दार
 झाले डोके आपटून 
जाणे घडणार नाही
 तुझ्या कृपेच्या वाजून 

लाज वाटते आता 
असे निरर्थक जगून 
करी शेवट अवघा 
जावा विक्रांत मिटून


विझू देत

विझू देत
+***+
माझ्या विझल्या आगीत 
का ग जिंदगी शोधते 
नको उकरूस धुनी
तिथे ठिणगी नांदते ॥

गेला जळूनिया सारा
जरी इथला पसारा 
उब जाणवे हवीशी 
आत जळता निखारा 

नको घालूस फुंकर 
आता विझू दे निवांत 
स्वप्न सरतात सारी 
निवू घालता काळात 

कुणी उचलून भस्म 
लावून देत भाळावरी 
नच भाग्य जरी तेही 
जाऊ देत वाऱ्यावरी

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .


मंगळवार, ११ जानेवारी, २०२२

दत्त लळा

दत्त लळा
*******
उंबरा वरती 
बसला कावळा 
खातसे फळाला 
आवडीने ॥१

पोटा परी पोट
भरे याचे पूर्ण 
भजल्या वाचून 
दत्त लाभ ॥२

तैसा हा विक्रांत 
दत्ताच्या दारात 
आला रे चालत 
सुखालागी ॥३

सुखही मिळाली 
मिळे समाधान 
दत्त हे निधान 
सापडले ॥४

किती भाग्यवान 
असे हा कावळा 
लागे दत्त लळा 
अनायसे ॥५
🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

सोमवार, १० जानेवारी, २०२२

स्वामी माय


स्वामी माय
*******

स्वामी समर्था 
श्री अवधूता 
जीवन आता 
तुमचे हाता ॥

बहु खेळलो 
बहु थकलो 
पुन्हा तुमच्या 
चरणी आलो ॥

कुठे पडलो 
आणि रडलो 
आता भुकेने 
व्याकूळ झालो ॥

धावत येई
कडेस घेई
तव प्रीतीचे 
भोजन देई ॥

बाळ तुमचा
अज्ञ विक्रांत 
घास भक्तीचा
घाली मुखात ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ 

गमजा

गमजा
*****

तुझे गीत गातो 
किर्ती वाखाणतो 
जगाला सांगतो 
दत्त माझा ॥

जया न पाहिले 
जया न जाणिले 
नाते हे जोडले 
बळे जरी ॥

ही तो असे तर्‍हा 
साऱ्या दुर्बलांची 
गाठ सबलांची 
मारायला ॥

दूर्बळांची जीणे 
असे फरफटणे 
लाज नाही उणे 
जरी काही ॥

सवे माझ्यापण 
तुज हीनपण 
दत्ता ते येऊन 
लागू नये ॥

विक्रांत मातीचा 
जाऊ दे मातीत 
उणे तव किर्तीत
येऊ नये ॥

म्हणून सांगतो 
जगा ओरडून 
असे भक्तीहिन 
कोरडा मी ॥

लायकी वाचून 
मारतो गमजा 
काय ते समजा 
तुम्ही लोक ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ 


रविवार, ९ जानेवारी, २०२२

यावे ज्ञानदेवा


यावे ज्ञानदेवा
**********

निवृत्ती सोबत 
यावे ज्ञानदेवा 
माझिया जीवा 
सुख द्यावे ॥

थोर गुरुतत्व 
प्रत्यक्ष दैवत 
धरून मनात 
लीन व्हावे॥

सोपाना सोबत 
यावे ज्ञानदेवा 
धन्य तो पहावा 
श्रेष्ठ बंधू ॥

शिष्य तो पहीला
तुमचा महान
पाहून नयन 
भरू यावे ॥

मुक्ताई सोबत 
यावे ज्ञानदेवा 
माय चांगदेवा 
जाहली जी ॥

निवविले जिने 
आपुले अंतर 
घालून फुंकर 
हळुवार ॥

उपजे धिंवसा
विक्रांत मनात 
रहा  ह्रदयात 
सारेजण ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ 

शनिवार, ८ जानेवारी, २०२२

उपकार

{photo .from internet.}
उपकार 
******

जा उधळीत रूप तू
तुझाच बाजार आहे 
मी एकटा कुठे इथे 
हे दर्दी हजार आहे 

तू पाहू नकोस कधी 
दिसणे मुश्किल आहे 
दाटून आभाळ थोर
तुझा जयकार आहे 

नच मागतो तुला मी 
हि स्वप्न हजार आहे 
नि वार काळजावर 
जे माझे उधार आहे 

किती चोरले कटाक्ष 
चुकवीत या जगाला 
देऊ कसा त्या परत 
जगण्या आधार आहे 

तू येऊ नकोस कधी
दुनिया आबाद आहे 
तू भेटलीस काय हा
कमी उपकार आहे

जगतो येथे विक्रांत 
स्मृतीत राहतो आहे 
पाहतो सदा अंतरी
तुझाच वावर आहे  

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ 

साधू

साधू
******
नदी तीराला तेज भरला 
होता एक तो साधू बसला 
 
हातामध्ये त्या होती कुबडी 
वस्त्र भगवी जाडी भरडी

डोळे उघडे नव्हते उघडे 
जणू उघडली आत कवाडे  

डोई कपाळी खांद्यावरती 
उग्र  कुरूळ्या जटा रुळती

भस्म फासले नाम कोरले 
मणी रुद्राक्ष गळ्यात सजले

कधीकाळी जग सांडला
काळ प्रवाही देह वाहीला

कोण कुणाचा कधी असेल 
कुणास ठावूक किंवा नसेल

असेल घर काय तयाला 
किंवा सांडला व्याप पसारा 

काय असतील सगेसोयरे 
कधीकाळी वा बायका-पोरे

अथवा मस्त फकीर मलंग 
सर्वकाळ जो आपल्यात दंग 

तया सारखे व्हावे आपण 
क्षणोक्षणी हे  म्हणते मन

परि तो दत्त नाहीच ऐकत 
संसारात या सदैव विक्रांत

मग मनीचा मज गोसावी 
वेडे स्वप्न एक काही दावी 

भगवे नेसून देह चालला 
नाव हरवला गाव पुसला

अंतर्बाह्य तो दत्त भरला 
 सर्वकाळ नि ओठी सजला

नसल्या वाचून माझे मी पण 
प्रभू पदावर अर्पून जीवन 

त्या स्वप्नाला सत्य मानून
हे स्वप्न मग जातो पाहून

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ 

 

गुरुवार, ६ जानेवारी, २०२२

गुंफण


गुंफण
******
कशी तुटते कुणाच्या 
वेड्या मनाची गुंफण 
नाती विभक्त होऊन 
उरे एकाकी जीवन 

वाटा सुटतात कधी 
पथ मोडतात कधी 
जरी एकच प्रवास 
हात सुटतात कधी 

शब्द चुकलेले काही 
हट्ट रुतलेले काही 
माळ तुटता गळ्याची 
मोती ओघळून जाई 

असे असते किती रे 
इथे आयुष्य हातात 
सरे संसार थाटला 
तीन-चार दशकात 

पंख लावून काळाचे 
सुख विहंग उडतो 
मनी भरला उत्कट
क्षण कालचा गमतो 

कणकण आनंदाचे 
घ्यावे ओंजळी भरून 
द्यावे उंच उधळून 
जाण्याआधी ओघळून

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ 

बुधवार, ५ जानेवारी, २०२२

चित्र

चित्र
*****

तू हरवून गेलीस 
सोबत तुझी चित्रही
प्रत्यक्ष दुर्लभ जरी 
तो आधार होता काही 

किती दिस उलटली 
स्मृतिचित्रे हरवली 
निर्गुणात याद दृढ 
डोळे कासाविस झाली 

हळूहळू हरवेन
मीही काळवाही येथे 
घडेल वा न घडेल 
गाठ तुझी कधी कुठे

सांगणार नाहीस तू 
गोष्ट तुझी कधी कुणा 
मीही कधी उजागर 
करणार नाही खुणा 

हरवेल कुजबुज 
जगती या वेळ कुणा 
सांभाळून ठेवेन ते
तरीही तुझे चित्र मना

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ 

रविवार, २ जानेवारी, २०२२

नरसोबाच्या वाडीला

नरसोबाची वाडी
*************

देव राहातो वाडीला 
माय कृष्णेच्या तीराला 
सदा रक्षितो भक्ताला 
धाव घेतो संकटाला 

त्याने ओढले मजला 
वेड लावले जीवाला 
पदचिन्हात सजला 
ठसा जीवी उमटला

किती चालावे  रिंगणा
किती घालू प्रदक्षिणा 
हौस पुरेना फिटेना 
वाटे पथ व्हावे मना

किती डुंबावे कृष्णेत
मनमोहक तीर्थात 
घोष ह्रदयी गर्जत
किर्ती देवाची मुखात

सुखे भरलो भरलो 
दत्त दर्शन पातलो
साऱ्या चिंता विसरलो 
येणे जाणे हरवलो 

दत्त भरला भरला 
अंतर्बाह्य रे साचला 
काही सांगण्या जगाला
विक्रांत नच उरला

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ 

शनिवार, १ जानेवारी, २०२२

मावळत्या सूर्याने

मावळत्या सूर्याने
***************

मावळून दिन गेला 
वर्षामधला पहिला 
एक एक बावीसचा 
बघ दोन होत आला 

तारखांना अंत नाही 
सारा खेळ आकड्यांचा 
काळ हा अकाल आहे 
संबंध ना घड्याळाचा 

या क्षणात काळ आहे 
जरी दिसे वाहणारा 
पण चाळा या मनाला 
कल्पनेचा वारा प्यारा 

मावळत्या सूर्याने का 
उगवत्या त्या सूर्याला 
म्हटले असे इथे की 
माझ्याहून तू वेगळा 

जीवन हे व्यक्त ज्यास
जगणे ही आहे भास 
अनाकलनीय तरी
एक दिव्य चिद्विलास 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ 

काका महाराज


काका महाराज 
************
महाशक्तीचा पुजारी 
स्वामी दीक्षा अधिकारी 
गुरु मूर्त स्वप्नांतरी 
पाहिली  मी ॥१

काका महाराज श्रेष्ठ 
भक्तराज ते वरिष्ठ 
घडे तयांची रे भेट
ऐसी काही ॥२

वेष तसाच नित्याचा 
काळी टोपी धोतराचा 
वरी कोट नि शोभेचा 
सुप्रसिद्ध ॥३

तया पाहता धावलो 
आणि नमिता जाहलो 
माळ रुद्राक्ष पातलो 
हातामध्ये ॥४

जरी साधने पासून 
व्यस्त दूर हरवून 
बीज पेरले येऊन 
पाहताती ॥५

कधी घडली ना भेट 
कधी पाहिली ना थेट 
मुद्रा तरी ह्दयात 
उमटली ॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ 

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा ********* पुन्हा एकदा आकाश चांदण्यांनी भरून गेले  पुन्हा अनाम सुखाने मन बहरून गेले ॥ तेच स्थळ तीच भेट देहातील आवेग थ...