***********
आस जागल्या मनात
येते दत्ता तुझे गाणे
जन्म निष्फळ चालला
कधी घडेल दिसणे ॥
जरी प्रकाश आंधळा
ऊब जाणवते काही
जरी लागतात ठेचा
स्पर्श बोलतात देही ॥
जग अफाट असीम
संख्या शून्यात विलीन
माझ्या रांगेचा हिशोब
काय फायदा करून॥
माझे मोजले दिवस
क्षणी सापडत नाही
मन खुळे अट्टाहासी
डोळे उघडत नाही ॥
देई पांघरून पंख
मज दिसल्या वाचून
सारे घडते कश्याने
मज कळल्यावाचून ॥
पक्षी अजात विक्रांत
दृष्टी उघडल्या विन
ऊब अंधार रेशमी
वाहे सर्व अंगातून ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा