*****
बोल मी हे ऐकतो कुणाचे
खरोखर मज हसू येते
काय हे रे कौतुक स्वतःचे
करती जे प्रदर्शन दुःखाचे
त्यात महत्त्व नसते तयाचे
"मी" भोगले रे दुःख एवढे
छूपे दर्शन घडते याचे
घोट घोट प्यायला इथे
आसू काय लिम्का असे
अन काढा पाटणकरांचा
गोष्ट घोट घोटा ची नसे
घोट घोट उगाळीत कुणी
दुःख जेव्हा सांगू लागतो
करा बहाना घाला चपला
मित्रत्वाने तुम्हास सांगतो
त्या साल्याचा इगो फुगतो
अन् ताप आपल्याला होतो
अरे त्याहून बरा असे तो
दुःखाला जो शिव्या देतो
सुख हवे तुज दुःख नको
असे कधीच होत नसते
एका घोटात दुःख प्यायचे
पुन्हा उभे राहायचे असते
आणिक जे सिनिक रुग्ण
ज्याना रडणे हवे असते
त्यांना त्यांच्या मुर्खपणात
सरळ सोडून द्यायचे असते
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा