गुरुवार, ५ जून, २०१४

प्रेमकांक्षा







दिन गेला सुना सुना
तुझ्या माझ्या भेटीविना
सखी तुझ्या डोळ्यातील
चंद्र आज पहिला ना

प्राणोत्सुक आतुर मी
तरीही होतो थांबलो
बहकलो होतोच की
नजरेत त्या बांधलो

वाट होती थबकली
वाट तुझी पहातांना
वळणावर उगा मी  
तिला साथ करतांना

का शामला भुलविशी
सारे काही सुटतांना
पुन्हा बुडे कृष्णडोही
आमंत्रुनी मी दु;खांना

जळलो असे कितीदा
आग लागून स्वप्नांना
पुन्हा जागते मनी का
प्रेमकांक्षा विझतांना

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

मिच्छामी दुक्कडम ( जरा अवेळी )

मिच्छामी दुक्कडम (जरा अवेळी ) ****** वळवले दाम ठोठावले काम  मिटे आश्वासन कुठे वर्धमान ॥ तुझाच भरोसा आता तीर्थंकरा उणीव न यावी तु...