आता घर हे धर्मशाळा
निजणे खाणे दोन वेळा
परक्या भिंती परकी नाती
बोलचालही कामापुरती
जगल्याविना जगे तरीही
कुणा न माहित इथे काही
ती न माझी, उरलो तिचा मी
बोल हरवले नाति चरामि
काय असेही असते जगणे
देहा मधूनी उगा वाहणे
हाक मारतो कुणास कुणी
जरा कळू दे मज जिंदगानी
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा