कवी

सदैव झिंगलेला दिसतो

प्रेमात पडलेला दिसतो

वेडा कवी फक्त त्याच्या

शब्दात हरवलेला असतो

प्रेम ही चालते त्याला

प्रेत ही चालते त्याला

मुख्य म्हणजे लिहायला

सदैव उतविळ तो असतो

त्याच्या नादी लागू नका

जास्त जवळ जावू नका

दुरूनच चांगला दिसतो

वेड्या लाटेचा फटका असतो

स्वप्नातील प्रेम कधीही

तया जगी सापडत नाही

अन स्वप्नातून कधीही

तो खाली उतरत नाही

मग व्हायचे तेच होते

शब्द वेडे जगणे उरते

अन काळाच्या वावटळी

पान नि पान उडून जाते

विक्रांत प्रभाकर

http://kavitesathikavita.blogspot.in/