सोमवार, २ जून, २०१४

सखी






सखी असता सभोवताली
जीव हलका हलका होतो
प्राजक्ताचा सडा सुगंधी
माझ्या मनात बरसतो

कधी हसते कधी चिडवते
कधी पाय आपटत जाते
क्षणात सारे सारे विसरुनी
शहाण्या परि शांत बोलते

दिन वेचले कष्टामधले
सहजपणे मला सांगते
दु:ख गहिरे जगलेले  
उरातले वादळ कळते

कधी स्वप्नांचा उंच झुला  
माझ्या समोर उलगडते
तिज आश्वस्थ करतांना
मनात माझ्या धडधडते

गुपित कुठले आत ठेवले
कुणापासून काही लपविले
कधी कुणा कसे फसविले
सांगे सारे ती मनातले

तिच्या सोबत असतांना
काळ किती भरभर जातो
ती असण्याचा स्पर्श सदा   
जगण्याला घेरून राहतो    

घराकडे ती जेव्हा निघते
गुडबाय ही सहज म्हणते
येणे जाणे वरवर तिचे  
सदैव माझ्या मनी राहते

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

  

1 टिप्पणी:

श्रीपाद सखी

श्रीपाद सखी *********** स्वप्न हरखले डोळीया मधले  स्वप्नास लंघुनी स्वप्न हे उरले ॥१ नभात लक्ष दीप उजळले  अन चांदण्याचे तोरण जाहल...