मनास एकदा सांगितले मी
जरा शहाणे व्हायला
ते होवून तत्वज्ञानी
लागले मलाच शिकवायला
कधी समजावले प्रेमाने
जरा नम्र व्हायला
ते वाकुनि दुष्टपणाने
लागले पाय ओढायला
आणि एकदा वदलो उगाच
डोळस भक्ती करायला
सजूनधजून भक्त मिळवून
लागले देव्हारी बसायला
मी माझ्या मनाला लावले
सेवा करयाला
ते होवूनिया पोशाखी
लागले जगात मिरवायला
भरले गच्च पाहून त्याला
सांगितले विकार सोडायला
ते होवुनी संभावित
लागले जग वाईट म्हणायला
अन शेवटी जरी प्रार्थिले
शांत बसायला
लगेच समोर लागले ते
विश्व गोळा करायला
विक्रांत
प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा