प्रत्येक वट पौर्णिमेला मला
न चुकता फसलेला यम आठवतो
बायका किती वस्ताद असतात
मी मनात अधोरेखीत करतो
पुन्हा संसारात आणलेल्या
सत्यवानाची कीव करतो
भोग बाबा आता आपल्या
कर्माची फळ, मनात म्हणतो .
सात पावलात अडखळलेले
ते हजार संसार आठवतो
वडाचे तुकडे घेवून जाणाऱ्या,
सुत गुंडाळणाऱ्या बायकांना मानतो
जणू अट्टाहासाने स्वत:साठीच
केलेली जाहिरात मी पाहतो
किती केविलवाण्या असतात
काही प्रथा का आपण पाळतो
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा