स्पर्शून ओठास तुझ्या
माझे गीत अमर कर तू
होवूनिया सखी माझी
माझे प्रेम अमर कर तू
न वयाची सीमा वा नुरावे जन्म बंधन
जो प्रेम करे कुणी त्याने पहावे
केवळ मन
नवी रीत रुढावूनी तू ही रीत अमर
कर तू
आकाशाचे रितेपण माझ्या दाटलेले मनी
रुनझुनत पैजण तू ये माझ्या जीवनी
श्वास देवूनि तुझे हे संगीत अमर
कर तू
जगाने हिरावले मज जे जे आवडले
सारे गेले जिंकुनिया मज सदा
हरविले
तव हरवूनी हृदयास माझे यश अमर कर तू
कवी ; इंदिवर
अनु . डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोने
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा