मंगळवार, २८ ऑक्टोबर, २०२५

पालखी

पालखी 
***
दत्त कुणा भेटतो का 
भेटतो वा साईनाथ 
वाहूनिया पालखीला 
चालूनिया घाट वाट

दत्त कुणा कळतो का 
करूनिया थाटमाट
सुटते का अंतर्गाठ 
करूनिया पूजा पाठ

चालण्यात तप घडे 
चालणे ते कुणा कळे
माळेमध्ये जप चाले 
स्मरणे ते कुणा वळे 

जीवनाशी गाठ पडे 
जगणे घडले तर 
अन्यथा येतेच आणि 
पुन्हा ती जातेच लाट 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .


सोमवार, २७ ऑक्टोबर, २०२५

पॅरोलवर

पॅरोलवर
********
ती सुखाच्या शोधात गेली दूर दूरवर 
चार मोकळ्या श्वासासाठी 
पैसा पाणी उधळत 
चार दिवस स्वातंत्र्याचे सारे काही विसरत 
अवघडलेल्या नात्यातून सुटका करून घेत 
मनातून तिला जरी होते माहीत 
ते तिचे सुख पॅरोल वरचे आहे
बंदी शाळा घर तिचे वाट पाहत आहे 
तो. .
तो घरी एकटाच त्याच चक्रात फिरत 
बस लोकल चाकोरीत 
रोज त्याच त्याच पिळत 
होता तेच जीवन जगत 
त्याने तिला मुळीच फोन केला नाही 
कशी आहे म्हणून विचारले ही नाही 
तुरुंगाने का कधी स्वतःची 
द्यायची असते आठवण करून 
अन् अचानक त्याला ही आले कळून 
की तो सुद्धा पॅरोलवरच आहे म्हणून
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शुक्रवार, २४ ऑक्टोबर, २०२५

वाट

वाट
****
ती वाट चांदण्याची दिव्य पौर्णिमेची 
तुझिया दारीची आठवतो 

पाय थकलेले श्वास फुललेले 
मन आसावले दर्शनाला 

आठवे शिखर पूर्वेचा शृंगार 
मन निर्विकार शांत झाले 

आणि परतणे त्याच त्या देहाने 
घडले घडणे घडूनिया 

पुन्हा पुन्हा मन तेथे लूचू जाई 
कासावीस होई परततांना

तूच ठरविले तिथे येणे जाणे 
बहाणे गाऱ्हाणे खेळ सारा

बोलाव अथवा नको बोलावूस
देवा जे दिलेस तेही खूप

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

गुरुवार, २३ ऑक्टोबर, २०२५

मरण हौस

 हौस 
********
माझी मरणाची  हौस 
दत्ता पुरणार कधी 
जरा जन्म ऐसी व्याधी 
सांग सुटणार कधी 

पोट टीचभर खोल 
रोज भरणे तरीही 
स्वप्न बेफाट बेभान 
नाही सरत कधीही 

किती फिरावे धावावे 
रोज तोच तोच दिस
व्यर्थहीनता जन्माची 
करे मज कासावीस 

कोडे सुटता सुटेना 
फोड फुटता फुटेना
दुःख ठसठस खोल
मुळी हटेना मिटेना 

किती करशील थट्टा 
किती पाहशील अंत 
झाली कुस्करी मस्करी 
उरी दाटलेली खंत 

जन्म विक्रांत ओंडका
वाहे कुठल्या डोहात 
देह चंदन बाभूळ 
नाही फरक पडत 

ओल जगाची देहात 
स्वप्न धूनीचे मनात 
येई उचलून घेई 
प्राण दाटले डोळ्यात
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

बुधवार, २२ ऑक्टोबर, २०२५

स्वीकार

स्वीकार
*******
जीवनाचा हट्ट कळे आभाळाला 
सूर्य ओघळला फांदीवर ॥

एक एक पान जळले प्रेमाने 
वसंताचे गाणे फुलावर ॥

आयुष्य टांगले होते खुंटीवर 
झटकून धूळ नेसू केले ॥

गेले मिरवीत असण्याचे भान 
उमटली तान कोकिळेची ॥

जरी अहंकार उभा पायावर 
कुबड्याचा भार भूमीवर ॥

अडकला जीव प्राणात बासुरी 
स्वीकार अंतरी सर्वव्यापी ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .


मंगळवार, २१ ऑक्टोबर, २०२५

ऋणाईत

 ऋणाईत
*********
मज ज्ञानदेवे पदी दिला ठाव 
दावियला गाव आनंदाचा ॥

होतो अडकलो गहन काननी
कळल्यावाचूनी सोडविले ॥

सांगितली रीत संसार धर्माची 
मोक्ष पाटणाची खूण दिली ॥

काम क्रोध मोहे होतो लिबडलो 
शब्दात न्हाईलो दैवी तया ॥

जहाले उजळ मनाचे पदर 
प्रकाश पाझर ओघळला ॥

तयाच्या प्रेमाला नाही अंतपार   
ओघळे अपार कृपा मेघ ॥

जन्म जन्मांचा मी झालो ऋणाईत
दारीचा आश्रीत  सुखनैव॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

रविवार, १९ ऑक्टोबर, २०२५

नरसोबाची वाडी


नरसोबाची वाडी
*************
होय मी तुला मिस करतोय 
माझ्या प्रिय नरसोबाची वाडी 
आणि गुरुद्वादशीला तर 
प्रदक्षिणाच पायात घोटाळती  
यायचो तेव्हा सोबत्यां सोबत 
किती हात असायचे हाती
विखुरले साथी आता 
आणि गेल्या विरून गोष्टी 
ते भल्या सकाळी धावत धावत
जाऊन गाठायचा काठ 
आणि स्नान कृष्णामाय मध्ये
व्हायचे मंगल घोषात गजरात
त्या प्रदक्षिणा दत्ता भोवती 
मारल्या होत्या किती 
पाय थकायचे ना मन हटायचे
प्रेम काठोकाठ भरून चित्ती
ती पालखीची तर  गंमत न्यारी
ते भक्त अधाशी ती दर्शन बारी
डोळ्याभरून न्याहाळाने किती
श्री मूर्तीची ती सुंदर स्वारी 
हा आता , चमत्कार वगैरे काही
तसा मुळी घडला नाही कधीही 
पेढे बासुंदी वांगी इत्यादींनी 
भरल्या पिशव्या आल्या घरीही . . .
पण प्रियतमांच्या झाल्या गाठी
देणे घेणे झाले सुखाचे 
गंभीर संवाद ज्ञान भक्तीचे 
बोलत घोट घेतले चहाचे 
मैत्र काही जोडले सख्य काही घडले 
जन्मोजन्मीचे कधी वाटले
जिवलग येथे भेटले 
होते ते सारे स्वप्नवत
कुठल्या जन्माच्या पुण्याईने 
गेले होते सारे घडत 
दत्तकृपाच त्यातून होती ओघळत
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .


शुक्रवार, १७ ऑक्टोबर, २०२५

Behind the veil

Behind the veil
*************
Oh, my sisters behind the veil,
please come out, out of the jail.
There is no light, no sun rays,
I'm losing you in dark caves. 
How many "yous", there's no count,
do mercy on you and come out.
You are always used like a doll,
you are used and pushed in walls.
The world of the men use tricks,
region, religions are the gimics.
You are a person, complete human.
don't be a slave, in the chain.
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .


 

गुरुवार, १६ ऑक्टोबर, २०२५

आले बोलावणे

आले बोलावणे
************
आले बोलावणे आले गिरनारी
अधीरता उरी अनावर ॥

घडेन दर्शन घडेन परत
दिव्य स्पंदनात भिजेन मी॥

पाहीन पावुले दत्त या डोळी
लाविन रे भाळी धुनीभस्म ॥

भोगीन रे सुख परिक्रमे आत 
प्रभुच्या कुशीत पहुडेन ॥

देईन रे मीठी पुन्हा गोरक्षला
मुर्त अमुर्ताला सनातन ॥

गर्जेन अलख रानावनातून
गिरी दऱ्यातून पुन्हा पुन्हा ॥

उभारीन गुढी अनादी धर्माची 
दत्त गोरक्षाची प्रिय माझ्या ॥

विक्रांत देवाचा देशाचा धर्माचा 
अवधू पथाचा वारकरी ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

बुधवार, १५ ऑक्टोबर, २०२५

तत त्वम असी !

तत त्वम असी !
**********
ती नव्हती तेव्हाही जीवन होते 
ती आली तेव्हाही जीवन होते 
ती गेली तेव्हाही जीवन होते
तिचे येणे असणे जाणे 
जीवनाच्या परिघात घडत होते
 
आणि जीवनाचा केंद्रबिंदू
 कुठलाही  केंद्रबिंदू . .
त्याला तर अस्तित्वच नसते 
लांबी रुंदी उंची या गणनेत 

तो मुक्त असतो, म्हटले तर शून्य असतो
तरीही तो तिथे असतो,दिसतो
आणि जो असतो जो जाणवतो . 
तो आहे असेच म्हटले जाते 

 कदाचित ती त्याच्यातून आली 
त्याच्यात रमली आणि 
त्याच्यातच विलीन झाली 
पण ही तर सांख्ययोगातील 
प्रकृती पुरुषाची सोपी व्याख्या झाली 

व्याख्या सोप्या असतात 
जरा घोकल्या की पाठ होतात 
शेवटी तो आणि ती ची 
काना मात्रा वेलांटी वगळली 
तर  उरते एकच त त ,
तत त्वम असी !
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

मंगळवार, १४ ऑक्टोबर, २०२५

मी चे कोडे

मी चे कोडे
******"
मी मीच का आहे? मी असाच का आहे ?
मी नक्की मीच आहे का ?
का मी हे एक सॉफ्टवेअर आहे फक्त !
पण सॉफ्टवेअर म्हटले की इंजिनियर आलाच
 त्याला कुठे शोधायचे? तो शोधून सापडेल का ?
तसा तर ए आय हा सुद्धा एक मीच आहे
त्याच्या जागेवर, सिद्धी हाताशी असलेला 
या मी चे मूळ खणू जावे तर खणणे संपतच नाही 
यदाकदाचित काही लोकांना ते जमले असावे 
या मॅट्रिक्स मधून बाहेर पडणे
पण ते स्वतःला शक्य आहे का स्वबळावर 
कदाचित प्रत्येक न्यूओला लागत असतो 
एक मोर्फिअस आणि एक ट्रिनिटी.
जे असतात बाहेर या मॅट्रिक्सच्या 
ते तिथे कसे पोहोचले ते वेगळेच कोडे आहे.
पण माझ्या या मी चे कोडे हेच मुख्य कोडे आहे  
जे पहिले आणि शेवटचे कोडे आहे.

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

सोमवार, १३ ऑक्टोबर, २०२५

दलदल

दलदल 
******
स्वामीला मानतो तोही पैसा खातो 
गुरुचरित्र वाचतो तोही भ्रष्ट असतो

भक्त वर परी लुच्चाच असतो 
गर्दीत मेंढरांच्या लांडगा फिरतो 

असे जीवन हे  द्वीधा विभागले 
दिसे जगण्याचे नाटक चालले 

पण त्यात मन होते छिन्न भिन्न 
कळते ना जीवन घडते ना जीवन 

आक्रोश त्यातून दुःख पाझरते 
सुख खोटे सारे आत्मग्लानी आणते 

असे हे जगणे कशास जगावे 
सुज्ञास काय ते लागते सांगावे 

दत्ताने धरला विक्रांत वाचला 
दलदलीत या तरूनिया गेला

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

रविवार, १२ ऑक्टोबर, २०२५

डायाभाई श्रद्धांजली


डायाभाई 
**********
कळले आजच की  डायाभाई गेला 
सहकारी आणखीन एक हरपला 

गर्द करडे केस  दाढी खुंट वाढलेला
वर्ण सावळा जरा वाकला ढगळ वस्त्रातला 

सदा उपयोगी माणूस तो कॅजुल्टी मधला
जाता जाता पण जरा त्रास देऊन गेला

शॉर्टेज मध्ये माणसे लागायची फिरवायला 
स्वीपरचे वार्डबॉय अन् ड्रेसर करायला

हे ड्रेसरचे काम त्याला भारी आवडायचे 
असतीलही त्यात काही हिशोब जरी त्याचे 

पण चिडला की मग हेका नाहीच सोडायचा
बरीच समजूत घालून मग जरा कुठे ऐकायचा

पण चकरा मारून ऑफिसला कंटाळला 
नव्हते फारसे येणे ते काय माहित त्याला 

शिव्या झाल्या देवून आरडाओरड करून 
क्लार्क लोकांचा गेला साऱ्या उद्धार करून 

हवाहवासा डाया मग नकोसा वाटू लागला 
पैसा ही वस्तूच बनलीय आदर घालवायला 

येणे नाही कळताच तो थोडा थंडावला 
हळू हळू यायचा मग बंद होवून गेला

ती टीम तेव्हाची माझ्या कॅजुल्टीतली 
स्कोअर संपवून आता जावू लागली

डायाची ती साथ आठवत सहकार्य तेव्हाचे  
श्रद्धांजली सोबत मानतो आभार मी त्याचे

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 


शनिवार, ११ ऑक्टोबर, २०२५

बंद यात्रा

यात्रा
****
तलावाचा मासा टाकीमध्ये आला 
त्याच त्याच पाण्या खूप कंटाळला 

इथे भीती नाही संकटेही नाही 
वेळेवर अन्न छान सारे काही

पण किती दिन तीन बाय दोन 
जगायचे असे मान वळवून 

खोटे बुडबुडे रचले शिंपले 
कण वाळूचे ही ओळखीचे झाले

इथून सुटका कधीच का नाही
फसलो विकलो असे दुःख हे ही 

एक बंद यात्रा चार काचेतली 
वाहतोय काळ परी थिजलेली.

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .


शुक्रवार, १० ऑक्टोबर, २०२५

चारोळ्यांची कविता

चारोळ्यांची कविता 
********
मारुनी लाख चकरा पाय जरी दुखले रे 
लायकी वाचून कुणा काय इथे भेटले रे 

भक्ता वाचून देवालया अर्थ काय उरले रे 
भक्ता वाचून देवाचे अन् काय इथे अडले रे

लाख डोळ्यात कुणा साठवून काय होते रे 
वाहतात अश्रू जेव्हा स्मृतीं खोल खचते रे 

सारीच स्वप्न साऱ्यांची तशीच असतात रे
चाकोरीत व्यवहारी सर्व हरवून जातात रे 

जगणे म्हणजे शाप कुणी ते म्हणतात रे 
जगण्याला घट्ट तेच पकडूनी राहतात रे 

चारोळ्यांची कविता ही कविताही नसू दे रे 
वाचायची कुणालाही बळजबरी नाही रे

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

गुरुवार, ९ ऑक्टोबर, २०२५

प्रवास

प्रवास
*****
ही वाट तीच आहे मी ही तोच आहे 
चाकावर गतीच्या रस्ता वाहत आहे 

ती स्वप्न हलकीशी मनात जागलेली 
थांब्यावर कुठल्या उगाच तिष्ठत आहे

नकळे कुण्या वळणावर काय गोंदलेले
अजुनी का गंध ते मनी  रेंगाळत आहे

तेव्हा या पथावर खाच खळगे नसावेत 
आता मात्र हादरे हादऱ्यावर बसत आहे 

होतो कधी ब्रेक जाम कधी टायर पंक्चर  
नसणे तुझे जीवनात गतीला सलत आहे 

प्रयोजन प्रवासाचे आता जरी उरले नाही 
रस्त्याचे व्यसन तरीही उगा वाहवत आहे 

कळते हे वाहणे रे आता निरर्थक आहे 
जाणतो अन् प्रवासाला प्रत्येक अंत आहे

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

मंगळवार, ७ ऑक्टोबर, २०२५

अटळ

अटळ
****
गिरनारी मूर्ती फुटली गोरक्षाची 
ती कृती भ्याड नामर्द रात्रीची 
अफगाणी मूर्ती फुटली गौतमाची 
ती कृती उद्दाम  द्वाड दिवसाची
कसा काय धर्म कळणार तयाला 
दृष्टी जी न पाहते कधी सौंदर्याला 
ती मुद्रा शांत प्रशांत गौतमाची 
नभातील नितळ शुभ्र प्रकाशाची 
ते हास्य कोमल प्रेमळ गोरखाचे 
चांदणे ओघळले जणू पौर्णिमेचे 
कसा द्वेष नांदतो कुठल्या नसात 
काय जन्म वाहतो कुणाचा विषात 
तया सत्य प्रेम काहीच कळेना 
जणू जन्मा आली पुन्हा दानवसेना 
जया हाती शस्त्र येते आततायी 
तया गत रावणाची रे अन्य नाही 
भरले अपराध भरले रे शंभर
अटळ आता अटळ आहे रे संहार

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

सोमवार, ६ ऑक्टोबर, २०२५

अलिबाबाची गुहा

अलिबाबाची गुहा
*************

ती गुहा अलिबाबाची दिसते कधी पुन्हा 
शब्द परवलीचे पण नच बोलतो मी पुन्हा 

तेव्हाही ती परवल चुकलीच होती जरा 
उघडल्या वाचून दार गेलो होतो माघारा 

यदा कदाचित संधी मिळाली ही असती
ठेच अहंकाराला पण फार लागली होती 

विसरले स्वप्न ते आणि मार्ग धोपट धरला 
प्रत्येक डाव हातातला का नकळे मी टाकला 

आता व्यथा न अंतरात पण चुका त्या हसतात 
हरवल्या सिंधुत शिंप्या काय पुन्हा मिळतात

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, ४ ऑक्टोबर, २०२५

रिक्तहस्त


रिक्तहस्त
********
रिक्तहस्त जीवनाची 
खंत ही मिटत नाही 
अंतर्बाह्य कोंडणारा 
एकांत सरत नाही 

दिलेस तर मिळेल 
सुखाची ही धूर्त अट 
करताना पुरी इथे 
आले आयुष्य संपत 

काय हवे होते तुला 
आणि काय आहे हाती 
कुठे सुरू झाली असे 
कळेना ही विसंगती 

कोण तुज चालवतो 
नेऊनिया आड वाटा 
कोण तुज थांबवतो 
अडवून वहीवाटा 

थांबवावा वाटतो हा
उगा रेंगाळला खेळ
अर्थहीन वाटते ही 
वाहणारी नित्य वेळ

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

गुरुवार, २ ऑक्टोबर, २०२५

माई

माई
****
माझ्या व्याकूळ प्राणात 
फक्त तुझे गीत आहे 
बोलाव ग आता तरी 
प्रेम तुझी रीत आहे 

आलो होतो एकदा मी 
धाडलेस तू माघारी 
ती व्यथा नकाराची नि 
शिक्का असे माथ्यावरी

इथे यश अपयश 
असे काही नसे जरी 
आल्या विन प्राप्त घडी 
काही होत नाही परी 

कालातीत तू कालौघी 
माझी सरू आली वारी
म्हणूनिया माई माझे
हुरहूर दाटे उरी

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .



बुधवार, १ ऑक्टोबर, २०२५

डीजे

डिजे 
****
बारा वाजू आले डोळे जड झाले 
पिसाटले ध्वनी जिणे जड झाले

कर्कश्य आवाज भरला जगात
पैसा फेकुनिया मुले नाचतात 

ही झिंग नृत्याची ही ओढ सुखाची 
दिशाहीन धाव फाटल्या मनाची 

चाले गदारोळ कर्कश्य संगीत
बधिरला मेंदू व्यर्थ उन्मादात  

कसली ही भक्ती देवाच्या रे दारी 
ही नच संस्कृती अगा ही विकृती 

आधी दहा दिन कान फाटलेले 
आता ह्या डिजेने प्राण उसवले 

कुठे हा चालला कळेना प्रवास 
धर्म नावाखाली चालला हैदोस 

वाटते तो बरा होता रे कोरोना 
शांति काठोकाठ भरली जीवना

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

वृक्ष वंश उच्छेद

वृक्ष वंश उच्छेद ********* जळताच झाड मन विद्ध होते  तोडताच झाड मन कळवळते  एकेक झाडात लक्षावधी जीव  राहतात प्रेमाने करुनिया गाव  ...