बाजार
******
आता मी जगतो नाटक कळून स्वतःला दावून सुख दुःख ॥
आले गेले धन मान अपमान
हिशोब पुसून साठवला ॥
जरी माझे इथे मुळी काही नाही
ध्यान नित्य राही चित्तात या ॥
लेक बाळ घर सांभाळले सारं
शिक्षण संस्कार देऊनिया ॥
परी ती पाखरं जातील उडून
चित्ता या म्हणून दार नाही ॥
मित्र गोत्र सारे घडीचे पाहुणे
आपले वाहणे पाही मन ॥
विक्रांत निघाला दत्ताच्या गावाला
सोडून भरला बाजार हा ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘ 🕉️
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा