घेई उचलूनी
*********
कधी भेटशीन मज बोलावूनसमाधी सोडून ज्ञानदेवा ॥१
कधी मी पाहिन डोळे हे भरून
निवृत्ती सोपान मुक्ताबाई ॥२
कधी रे कळेन गुह्यतम ज्ञान
ठेविले पेरून ग्रंथांतरी ॥३
एवढीच आस घेऊन मनात
तुझिया दारात आलो देवा ॥४
याहून आणिक नाही रे मागणे
अशक्य ना देणे तुज काही ॥५
चातकाच्या चोची थेंबूटा आषाढ
तैसा जीवनात माझ्या येई ॥६
विक्रांत हा दास तुझ्या पायरीचा
जोहार दारीचा हाका देई ॥७
फिरे जन्मोजन्मी मायेत भुलला
घेई एक वेळा उचलूनी ॥८
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘ 🕉️
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा