अक्षर
*****
आभाळात घन जीवन भरले मातीवरती अलगद पडले
पोर इवले अंगणामधले
रडे विसरून हसू लागले
त्या हसण्याचे सोन कवडसे
झाड होत एक नभात घुसले
शाळा हिरवी अंगण हिरवे
पुस्तक पाटी हिरवी झाले
पाहता पाहता हिरवाईला
सुंदर मधुर फळ लागले
फळात होती अनंत शून्ये
अनंत अक्षर गुपित दडले
अक्षर जीवन अक्षर स्वप्ने
अक्षरात मन हरवून गेले
सोपे करुनी किती सांगावे
आरश्यात रे चित्र उमटले
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
kavitesathikavita
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘ 🕉️
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा