धूळ पाटी
*******
प्रश्न हे तुझेच जीवना अन उत्तरेही तूच दिलेली
धूळपाटी हे जगणे माझे
ठाऊक नच कधी पुसली ॥
परि कणां ही असे स्मृती
इवली इवली विखुरलेली
त्या कणांचे क्षण कवडसे
खोलवर मज दिसती दबली ॥
त्या क्षणांना भानही नसते
स्वप्न उमटली तुटली फुटली
कधी कुणाची दिठी बावरी
कधी कुणाची स्पर्श सावली ॥
कधी सोनेरी चुकली संधी
कधी बक्षिसे पदरी पडली
मित्र सुटली पाश तुटली
अन आठवण खोल रुतली ॥
जरी पाटीवर नसती अक्षर
स्तब्ध सपाट दिसते वरवर
तुझे हात जरी लिहणारे
तुला न कळते त्याचे अंतर
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘ 🕉️
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा