असे मरण यावे
************
मरणालाही हेवा वाटावा
असे मरण यावे मजला
जिवलग कुण्या मिठीमध्ये
प्राण सुटावा देहा मधला
ओठावरती स्मित असावे
ओघळलेल्या सुमनांचे
ध्वनी वाचून काही कुठल्या
पाऊल पुढती पडो क्षणाचे
येणे जाणे सारे निष्फळ
अनंत लहरी इवला सागर
खेद खंत वा दुःख कशाचे
शीळ असावी या ओठांवर
वृक्षावर न व्रण उठावा
रव उमटावा वा भूमीवर
आता असावे पान इथले
वहात जावे कुण्या लहरीवर
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा