एक मुल
********
लांबरुंद पुलावर
कठड्याच्या सावलीत
एक बालपण होते
गुमान भीक मागत
वय वर्ष फक्त तीन
मळलेले वस्त्र जुन
काळी पुट मानेखाली
पिंगट केस मलिन
हरवले डोळे कुठे
खेळ काही मनांमध्ये
यंत्रवत हात होते
आपटत भांड्यामध्ये
थबकले पाय काही
हात खिशातही गेले
नाणी खणाण करीत
तया भांडी विसावले
तया सुख नच दु:ख
भांडे होते आदळत
केसांचे भुरे जंगल
हवेमध्ये लहरत
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा