बुधवार, २६ डिसेंबर, २०१८

काळ





काळ !
************

रवी मध्यानीचा
खाली उतरला
काळ्या काजळीची
किनार नभाला

सरलेले वर्ष
मानलेला काळ
जाय उतरणी
देहाचा ओघळ

कल्लोळ भरला
जल्लोष चालला
एकेक दिवस
क्षणांचा सोहळा

कालही मी होतो
आहे नि आजला
काळ कल्पनेत  
जन्म वर्तुळाला

कळताच मन
भ्रम मावळला
अनादि जीवन
हुंकार उरला

विक्रांत नावाचा
आकार मानिला
इथेच होता नि
असेल नसला

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in



कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

ठसा

ठसा **** जया प्रकाशाची हाव   ज्याचे आकाशाचे गाव  त्याचे दत्तात्रेय ठाव  ठरलेले ॥१ जया कळते बंधन  जरा जन्माचे कारण  तया दत्ताचे स...