किर्र रानी
****:
किर्र काळ्या राती होते
कुणीतरी भटकत
रानातल्या काजव्यांना
क्षणभर साथ देत॥
थबकून तरुखाली
होते रान सजवत
हरवून देहभान
स्वतःतच प्रकाशात .॥
रुजुनिया खोलवर
गेले वेडे झाड होत
किर्र गुंजारव स्वर
देहामध्ये कोंदाटत ॥
गंध हवेतला धुंद
होता युगे साठवत
अस्तित्वाला हरवून
कणकण उजळत ॥
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspo
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा