पाहतांना पाऊस
**************
पाहतांना पाऊस मी
पाऊस होऊन जातो
जगतो थेंब थेंब ते
भान हरवून जातो
ते आभाळ दाटताच
डोळ्यात स्वप्न जागते
तनमना गोंजारून
मजला कुशीत घेते
मी होतो रे तृण पाते
मी होतो झाड वडाचे
मी होतो इवले ओढे
वा पात्र महानदीचे
ते पाणी खाचरातले
किवा घरात शिरले
भेदून छत्री इवली
देहास बिलगलेले
त्या हृदयाशी धरतो
मी पाऊस गाणी गातो
मंडुकोपनिषद जणू
एक नवे आळवतो
ते जगणे त्या क्षणाचे
त्या नाव सुख असते
सांगीतल्या विन कुणी
जीवास माझ्या कळते
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा