प्रभू बा
******
खोळ बुंथी पांघरुनी आली जी मनुष्याकृती ॥
चैतन्याची दिव्य ज्योत अवतरे भू वरती
मंत्र मुग्ध झाले चित्त हालती ना नेत्र पाती ॥
ते मंद मोहक हास्य निर्मळ प्रेमळयुक्त
ते बोल नीट मोजके ऐकून तोषती भक्त ॥
डोईस शोभते वस्त्र गळ्यात रुळे रुद्राक्ष
नासिके चमके नथ पाझरती स्नेह अक्ष ॥
ते तेज तपाचे मुखी ते हस्त आशिष देती
भेटली गंगा मजसी पातलो भाग्य मी किती ॥
मी मागितले आशिष होऊ दे दीप प्रदीप
अंतरात खोल जात रंगावे या साधनेत ॥
मग उंचावून हात वदे माय ते होईल
विक्रांत होय कृतार्थ भेटले प्रसाद फळ ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा