तंतू
****
साऱ्याच या जगाचा चालक रिकामटेकडा तोडतो मोडतो फोडतो रचतो उगाच दगडा
घडती म्हणून घडती काही विचित्र आकार
संगती वीण संगतीचा पाहता दिसे प्रकार
का जाहलो कशास प्रश्न प्रत्येक पानास
फुलतो फळतो गळतो नच सरतो प्रवास
गणितात बांधलेल्या मज दिसती अपार कविता
सुख भोगते त्वचा ही उगाच रात दिन जळता
मग हवालदिल मेंढ्या करती भक्ती बोभाटा
उगा धावती थव्यांनी शोधीत आभाळ तुकडा
जोडून चिंधी चिंधी पट किती थोर हा रचला
तंतू असहाय्य पिळला परी ठाव ना कुणाला
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा