बुधवार, ३१ जुलै, २०२४

स्वप्न वाट


स्वप्न वाट
********
कधीतरी वाट वाकडी करून 
स्वप्नांना भेटायचं असतं 
नभातल तारांगण 
डोळ्यांनी पाहायचं असतं 
तो प्रकाश पाझरणारा 
कणकण व्यापणारा
त्यात स्वतःला 
झोकून द्यायचं असतं
जगणं तर रोजचंच असतं
घडाळ्याच्या काट्यावर 
नित्य धावणं असतं 
पण येताच गंध फुलांचा 
आडवळणानं जायचं असतं
त्या तिथं कुणीच नसतं 
फक्त तुमचं स्वप्न असतं
येताच तुम्ही स्वागत करतं
अन कवटाळून बाहुत घेतं
त्या स्वप्नावर करावीत कुरबान
 मग लाखो जन्म 
अन लाखो मरण

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

सोमवार, २९ जुलै, २०२४

तुझ्यासाठी

तुझ्यासाठी
*********

तुझ्यासाठी माझे गाणे 
माझ्या मध्ये झंकारते 
तुझे शब्द तुझे हास्य 
कणोकणी खळाळते 

तुझी साद वेडी खुळी 
मज पुन्हा बोलावते
किनाऱ्याला लाट लाट 
पुन्हा पुन्हा आदळते 

आकाशात विखुरले 
रंग माझे स्वप्न होते 
पाण्यावर परावर्ती 
रूप तुझे त्यात येते

जगण्याला जीवनाची
लसलस डिरी येते 
धमन्यात निजलेले 
प्राण पुन्हा जागे होते 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

आम्ही खूप काम करतो .

आम्ही खूप काम करतो .
**†***************
जरी आम्ही हातावर हात ठेवून बसतो 
जरी आम्ही गप्पाटप्पात वेळ घालवतो 
जरीआम्ही कधीही येतो कधीही जातो 
तरी आम्हा वाटते आम्ही खूप काम करतो .

आम्ही दारी चा माणूस परत पाठवतो 
आम्ही इर्मजन्सीला महिन्याची तारीख देतो 
आम्ही आमची काम दुसरीकडे पळवतो
 तरी आम्हा वाटते आम्ही खूप काम करतो .

आम्ही दिवसाला अर्धा एक तास काम करतो आम्ही दोन तीन होताच पार थकून जातो 
मान्य पगार जरी पाव पावून लाख घेतो .
तरी आम्हा वाटते आम्ही खूप काम करतो .

आमचा साहेब 
रात्री अपरात्री  रावूंड घेतो
अन आमच्यावर वचक ठेवतो 
तो येताच आम्ही कामा लागतो 
पण साहेब येत अन् जातच राहतो
पण आम्हा वाटते आम्ही खूप काम करतो .

आता ही गोष्ट वेगळी आहे की 
माणुसकी हरवून गेलोय आम्ही 
नोकरीच्या शाश्वतीत  सुखावलोय आम्ही 
पण आमचे कोण बिघडू शकतो 
कारण आम्हा वाटते आम्ही खूप काम करतो .

संघटित आहोत आम्ही सही करून काम करतो 
अहो आम्ही असू निर्ढावलेले 
अन सरकारी पाणी प्यायलेले  
 सांगा आम्हा कोण सुधारतो 
तरी आम्हा वाटते आम्ही खूप काम करतो .

हा जर कधी काही झालेच तर 
आणि कुणी कुठे सापडले तर 
एखाद दुसरा घरी बसतो संघ आमचा जोर धरतो
त्याला पुन्हा इथे आणतो आम्हा समोर कोण टिकतो 
कारण आम्हा वाटते आम्ही खूप काम करतो .

ही नियमांची घट्ट घडी ही नोकरीची शाश्वती 
आणि आमच्या संघाची मजबुती 
आमचे कोण वाकडे करतो 
खरंच आम्हा वाटते आम्ही खूप काम करतो .

काम आमचे संथगती मिरवीत चालते लाल फिती 
अडली नडली इथे येती त्यांना लायकी दाखवतो
आणि जणू उपकृत करतो 
कारण आम्हा वाटते आम्ही खूप काम करतो .

शनिवार, २७ जुलै, २०२४

जीवलगा विन

जीवलगा विन
************
देहास बांधले या ते 
नव्हतेच माझे नाते 
देहधर्मा जागलेले
आदीम संस्कार होते ॥१
येताच फुले वेलीस 
जपणे तयास होते 
वाघीण धेनू वा घार 
मातृत्व एक असते ॥२
ते स्पर्श नको नकोसे
परके अजून खोटे 
ते शब्द ओल नसले 
बाजार घरात होते॥३
मनी आस ही कुणाची 
अजूनही आत जळते 
स्मरतात कुणा कधी 
गात्रात वीज पेटते ॥४
ही असेलही वंचना 
कुणी काहीकाही म्हणा 
जिवलगा विन जन्म 
तो मिळू नयेच कुणा ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

शुक्रवार, २६ जुलै, २०२४

स्पष्ट सूचना

स्पष्ट सूचना
******
मागील सूचना सटीक होत्या 
आताही तशाच आहेत .
पुढील सूचना वेगळ्या शब्दात
पण त्याच राहणार आहेत .

कारण सूचनांना आकृतीबंध नसतात
सूचना अवलंबून असतात 
देणाऱ्याच्या मनस्थितीवर
आणि उद्भवणाऱ्या परिस्थितीवर
वस्तुस्थितीचे आणि त्याचे
काही संबंध नसतात .

सर्व सुचनेचे ध्येय एकच असते
संसार चालवायचा कमीत कमी खर्चात 
फाटके तुटके घालू नका 
पण नवीन मात्र घेऊ नका
शिळे पाके खाऊ नका
पण ताजे आणून जेऊ नका
नोकर चाकर ठेऊ नका 
घर खराब होऊ देऊ नका

थोडक्यात
लग्न काही करू नका 
बायको घरी आणू नका 
पोरे होऊ देऊ नका
पण संसार मात्र टाकू नका

तुम्हीच जा बाजारात 
तुम्हीच स्वयंपाक करा 
भांडीकुंडी साफ करा 
झाडू पोछा सारा मारा
आणि रात्री छताकडे 
पाहत पाहत डोळे मिटा .

सूचना तशा स्पष्ट आहेत
दोन ओळीतील रिकाम्या जागेत
स्पष्टपणे दिलेल्या आहेत .
जे वाचतील त्याला कळतील 
बाकी सारे बोंबलत बसतील
अन पुन्हा पुन्हा सूचनाचे 
डोंगर  मात्र उपशीत राहतील

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

बुधवार, २४ जुलै, २०२४

बस थांब्यावर


थांब्यावर
*******
एक दिवस अचानक ती
हायवेच्या बस थांब्यावर 
दिसली मला उभी रस्त्यावर
 घेऊन बॅग खांद्यावर 
थोडी  दिसत होतीअस्वस्थ 
बेचैनीही होती चेहऱ्यावर 
पुन्हा पुन्हा तिची नजर 
जात होती घड्याळावर

काही क्षण मनात भिरभिर 
थांबावे की जावे पुढे 
काय म्हणावे काय सांगावे
कळल्या वाचून द्विधा मी होवून
परंतु का न कळे
 पाय नाहीच पडले ब्रेकवर 
अन हात राहिले एक्सीलेटरवर 
गतीवर त्या होऊन स्वार 
गेलो थोडा मी दूरवर 
मग  डाव्या बाजूचा मिरर 
पाहणे टाळीत गाडी हाकीत
तसाच आपल्या ड्युटीवर

किती छान ती दिसते अजून
 ड्रेस सेन्स नसल्या वाचून
 केस तसेच पिंगट काळे 
चष्म्या मागील घारे डोळे
 पण लाली हसऱ्या गाली 
थोडी फिकट होती झाली 

गेले होते धागे सुटून
गाठी काही बसल्या वाचून  
जखमाही गेलेल्या भरून 
व्रणही ते केव्हाच मिटून 
कथा सुरू झाल्या वाचून 
गोष्ट गेली होती संपून

पण तरीही दुसऱ्या दिवशी 
त्या थांब्यावर
का गाडीची गती मंदावली 
खुळी नजर जरा विखुरली 
हातालाही कळले नाही 
पायालाही कळले नाही 
उरी श्वास  का जडावले 
मनाला या वळले नाही .

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

मंगळवार, २३ जुलै, २०२४

व्यापूनिया

व्यापूनिया
********
व्यापूनिया जीवनाला
तू अशी राहिली आहेस 
मज चिंब चिंब करणारा 
तू आषाढ झाली आहेस ॥

आयुष्याचे गणित मज
कधीच कळले नाही
वजाबाकीत प्राक्तनाच्या 
तू नशीब झालीआहेस ॥

आकडे बदलती दिवसाचे 
पण सूत्र बदलत नाही 
तीच होऊन सांज सकाळ 
तू मनात ठसली आहेस ॥

येतात ऋतू नि जातात
रंग नभाचे बदलतात 
स्मृतीमध्ये घन मेघांच्या 
तू चंद्रकोर झाली आहेस ॥

किती भेटले मित्र मैत्रिणी 
आठवतात कधी कुणी 
मनी कायम रुणझुणती
तू गुणगुण झाली आहेस ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

सोमवार, २२ जुलै, २०२४

आत्मभान


आत्मभान

********

आत्मभान यावे ।हृदयी ठरावे 

चित्तात वसावे ।अनुभवे।।

हीच तळमळ ।लागली जीवाला 

म्हणुनी धावला ।जीवराव।।

परी ठायी ठायी।लागली वळणे

सुखाचे छळणे।लाघवी ते।।

जीवन हा योग।कळल्यावाचूनी।

गुह्य उघडुनी।कोण दावी।।

*****

 डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे

रविवार, २१ जुलै, २०२४

म्हातारपण


म्हातारपण
********
स्वीकारून आपले म्हातारपण 
उतरावी आपण आपली उतरण .
आधी चढ मग उतार
हा जगताचा आहे नियम 
सूर्य सुद्धा त्याला अपवाद नाही
सांज होतात बुडून जाई

पाय थकलेले असतात 
सांधे गंजलेले असतात 
त्रास तर होणारच .
तोही सोसायचा असतो .
उरलेला मार्ग पार करायचा असतो
रस्ता तर रडत कुरकुरत ही 
पार करता येतो 
हसत खेळत गप्पा मारत ही
पार करता येतो .

कधी  कुठला मुक्काम शेवटचा
कुणालाही माहित नसतो
किती उरलेत श्वास कुणाचे 
कुणीही जाणत नसतो
पण त्याची पर्वा का करावी
दौलत या क्षणाची का न लुटावी

गाथा गीता ज्ञानेश्वरी भागवत 
नाही तुम्हाला आवडत 
तरी नाही हरकत 
मित्र-मैत्रिणी निसर्ग पुस्तक 
यात राहावेसे वाटते रंगत 
अहो अध्यात्मही काही  
वेगळे नाही सांगत

ज्यात निर्भळ आनंद वाटतो 
ज्यात निर्मळ आनंद जन्मतो 
तेच फक्त करा
कारण आनंद हीच जीवनाची 
खरीखुरी अभिव्यक्ती असते
चढणे उतरणे संपणे ही तर 
कालचक्राची अपरिहार्यता असते .

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 




शनिवार, २० जुलै, २०२४

गुरुमाय

गुरुमाय
******
श्रीगुरु माऊली काय मागु तुला 
नुरे मागायला काही इथे ॥१
इतुके भातुके दिले खावयाला .
जीव हा भरला आता इथे ॥२
सरले खेळणे हसणे रडणे 
जगी हरवणे पुरे झाले ॥३
रंगुनी खेळात पथ विसरलो 
घर हरवलो कुठे जावे ॥४
तुझिया मिठीची आता ये आठव 
जीव घेई धाव तुझ्याकडे ॥५
येऊनिया माय घेई कडेवरी 
नेई मज घरी आपुलिया ॥६
तुझिया प्रेमाचा भरव गे घास 
सोहम सुग्रास मज लागी ॥७
मज लागो निज तुझ्या मांडीवरी 
दुनिया ही सारी होत शून्य ॥८
 🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

शुक्रवार, १९ जुलै, २०२४

कृपा

कृपा
****
तुझिया कृपेने तुझ्या दारी आलो 
दास मी जाहलो देवराया ॥१

कृपेच्या संकटे झाली तळमळ 
कळू आले बळ माझे मला ॥२

हरवला गर्व सरे अहंभाव 
तुजविण ठाव अन्य नाही ॥३

दिसे चालता मी तूच चालविता 
रक्षिता पोशिता सर्वकाळ ॥४

आता दत्तात्रेया आळी पुरवावी 
नयना घडावी भेट तुझी ॥५

तुझिया मायेचा घडूनिया अंत 
रहावा विक्रांत स्वरूपात ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

गुरुवार, १८ जुलै, २०२४

वेडापीर

वेडापीर .
******

तो अंधार घेऊनी गाठी 
वाहतो दुस्वास पाठी ॥
चुकतो प्रत्येक आचार 
तुटतो प्रत्येक विचार ॥

कळण्याची गती नाही 
सारासार मती नाही ॥
गुण खोटे दोन चार 
अवगुण अपरंपार ॥

काय बोले तमा नाही
मनी थोडी क्षमा नाही ॥
वेडेपणा कणोकणी   
धूर्तपणा पांघरूनी ॥

देवा ऐसे वेडे पीर
देसी एक एकावर ॥
किती तया सांभाळावे
दूर किती नि ठेवावे ॥

दे तया शहाणपण 
शांत सहज जीवन ॥
गांजलेले बाकी जण 
घेऊ दे श्वास सुखानं ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

स्वप्न


स्वप्न
*****
तुझी भरजरी स्वप्न
सोन कोवळ्या उन्हात
धागा एक एक सूक्ष्म
असे आकाश मागत

इथे काट्याचे कुंपण
उभे लावुनिया घात
स्पर्श एक एक तीक्ष्ण
सुख जातात फाटत

मन सांभाळ गडणी
दार खिडक्या लावून
काय भरवसा इथे 
वारा नेईन ओढून

इथे हवाच असतो 
स्पर्श मृदू ज्याला त्याला  
असो नसो वा लायकी
रंग रूप दिखाव्याला

कधीतरी ग येईन
दर्दी कुणी मेहमान
स्वप्न डोळ्यात भरून
तुज घेवून जाईन 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 


मंगळवार, १६ जुलै, २०२४

तरीही

तरीही
*****

हरणे नाही जिंकणे, धरणे नाही सोडणे
इथे केवळ असते आले जीवन जगणे 

लाटा येतात धावत रेषा जातात बुजत
किल्ले वाळूचे पाण्यात अन् जातात वाहत

कोण इथे कोणासाठी आहे बरे थांबलेले ?
धन शंख शिंपल्याचे कुणी आहे सांभाळले ?

मित्र जाती मैत्र जाते प्रिया जाते प्रेम जाते 
विस्मृतीच्या अंधारात जीणे सुखात निजते

लाटा गर्जत असती शंख तुटत असती
सागराच्या वाऱ्यावर स्मृतीही वाहून जाती

ही कथा युगायुगाची सागरा ठाव असते 
खोलवर बुडलेली बोटही जाणत असते

ती तटस्थ प्रसन्नता किनाऱ्यास खिदळत 
किल्ले पाडत स्वप्न सारवत असते वाहत

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 





रविवार, १४ जुलै, २०२४

ज्ञानदेव कृष्ण

ज्ञानदेव कृष्ण
**********

संत ज्ञानदेव कृष्ण भगवंत 
अगा भेदातित तत्व एक ॥
पटांमध्ये तंतू तंतुचाच पट
 पाहत्या दृष्टीत भेद जन्मे ॥
भजे ज्ञानदेव कृष्ण भगवंत 
रूपाचे गणित सांडूनीया ॥
कृष्ण सांगे तत्व सातशे श्लोकात 
नऊ हजारात ज्ञानदेव ॥
भगवत गीता ज्ञानेश्वरी सार 
गीतेचा विस्तार ज्ञानदेवी ॥
आवडी धरूनी पुरवावी धणी
म्हणून मांडणी करी देव ॥
हृदयी माऊली कृष्ण भगवंत 
ठेवून विक्रांत सुखी झाला ॥
.🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

शनिवार, १३ जुलै, २०२४

आळंदी वल्लभ

आळंदी वल्लभ
*************

आळंदी नांदतो माझा गुरुराव
माहेरचे गाव वैष्णवांचे ॥१
होई निरंतर उर्जेचा वर्षाव 
प्रकाशाचा ठाव गाभाऱ्यात ॥ २
समाधी म्हणू की चैतन्यांची वेदी 
भरून वाहती अविरत ॥ ३
रंगाचे तरंग सुगंधाचे लोट 
थेट हृदयात सामावती ॥४
कोमल कोवळा स्पर्श माऊलीचा 
भिजल्या दवाचा हळुवार ॥५
घडता दर्शन झरतात डोळे 
शब्द प्रेम बळे कुंठतात ॥६
देह तुळशीचा होऊनिया हार 
तया पायावर विसावतो ॥७
विक्रांत हृदयी सदा राही माय 
आणि मागू काय प्रेमावीन ॥८
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

शुक्रवार, १२ जुलै, २०२४

जावू नको

जावू नको
********
दूर पुन्हा टाळूनिया 
मजला तू जावू नको
जागलेले स्वप्न माझे 
हरवुनि देवू  नको ॥

गेल्याच छेदीत वाटा 
तुझ्या अन माझ्या पुन्हा 
काळवेळ नशिबा त्या
बोल उगा लावू नको ॥

कळल्यावाचून काही 
गुंफले हातात हात 
झिडकारुन तयास 
आसवे तू गाळू नको ॥

का न कळे मिळतात 
वाटा पुन्हा आपल्या या 
उकले ना गूढ मज 
उकलीत राहू नको ॥

दे वाहून या क्षणाला 
घेत हवेत गिरकी 
कोमेजून फांदीवर 
आयुष्य घालवू नको ॥

अक्षरात काळीज का 
लिहिता हे येते कधी 
कोरड्या शब्दात सखी
मजला तू तोलू नको ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

राम


श्रीराम

राम का पुजतो आम्ही 
राम का म्हणतो आम्ही 
दर वर्षी न चुकता 
रामजन्म का साजरा 
करतो आम्ही 

राम होणे कधीही कुणास
इथे जमणार नाही 
जरी जाणतो तरीही
श्रीरामास स्मरतो आम्ही

कुठवर जावे उंच उंच
होत उन्नत आकाशी . 
कळल्या वाजून काही
मन स्वप्न पाही
होवू पाहे तादाम्य रामाशी 
जरी ठाऊक असते
घसरण्याची वृत्ती मानसी

सत्य वचन का
कधी कोण वदती 
त्यागाची लेवूनी वस्त्र 
कोण इथे  जगती 
दुसऱ्यासाठी सारेकाही 
कोण आपले वाटून देती 
असे  शोध शोधूनही कुणी
सापडत नाही या जगती 

तरी ते स्वप्न सत्य व्हावेसे वाटते
मनोमनी खोलवर एक आशा असते 
स्वप्न जे पाहिले ऋषींनी 
अन समाज धुरीनांनी की
रामरूपी व्हावे जग आणि 
रामराज्य यावे अवनी 

त्या स्वप्नाची सदा स्मृती 
ठेवावी अशी जगती 
म्हणूनच कदाचित जग हे
श्रीरामास भजती

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

कर्ज

कर्ज
****
जीवनाचे ऋण कधी हे फिटेन
मुक्त मी होऊन जाईन रे? ॥१ .
थोडी कर्जमाफी मिळावी म्हणतो 
गाऱ्हाणे घालतो सावकारा ॥२
पण तिथे नाही दया माया काही
फेडीत मी राही पापपुण्या ॥३

दत्ता तुच माझा  तारणहार
घेई कारभार  तुझ्या करी ॥४
दत्ता घेई कर्ज वळते करून
घेई वाढवून व्याज दर ॥५
फेडीत राहीन जन्म मी वाहीन
तुजला नाणिन बट्टा कधी ॥६
मज कमावण्या भक्ती धन साठा 
देई दारवठा काम तुझ्या ॥७
इतुके मागणे मागतो विक्रांत 
तुझ्या दारात जन्म जावो ॥८
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

बुधवार, १० जुलै, २०२४

देव हा चोरला


देव चोरला
********
देव हा थोरला कुणी रे चोरला 
हृदयी ठेवीला गुपचूप ॥

 रूप न तयाला नाव न जयाला
 तरीही ठसला पूर्णत्वाने ॥

अन घेऊ जाता सताड ते उघडे 
दारही दिसते आत रिते ॥

देव तो गिळला आणि पचवला 
काय त्या चोराला म्हणावे गा ॥

भेटवी समर्था महा त्या चोराला 
विद्या ती मजला कळू द्या हो ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

मंगळवार, ९ जुलै, २०२४

पालखी

पालखी
******
पालखी हालते  पालखी डोलते
भजन चालते विठोबाचे ॥१

राम कृष्ण हरी घोष निनादतो 
टाळ दणाणतो भाविकांचा ॥२

ज्ञानोबा तुकोबा मृदुंग बोलतो 
हात कडाडतो वैष्णवांचा ॥३

पाऊल पडते रिंगण चालते 
चित्त हरपते नाद लयी ॥४

पालखीत माय कौतुके पाहते
प्रेम उधळते मायातीत ॥५

पाहता काळीज प्रेमे धडाडते 
डोळ्यात लोटते महासुख ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

सोमवार, ८ जुलै, २०२४

धुमाची बाहुली

धुमाची बाहुली 
***********

उडता ठिणगी इथे याच क्षणी 
धडाडून अग्नी पेटेल रे ॥

सरेल अस्तित्व जगी वाहिलेले 
जरी नसलेले मनोमय ॥

सरेल कहानी नच लिहलेली 
जरी घडलेली दिसे इथे ॥

धुमाची बाहुली शोधी वावटळा 
तिचा कळवळा कुणाला ये . ॥

असणे नसणे क्षणाचे दिसणे 
दत्ता आहे जगणे कशाला रे ॥

तुझिया फुंकरी व्हावे शून्याकार
अवघा संसार मिटूनिया ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

शनिवार, ६ जुलै, २०२४

दैवाधिन

दैवाधिन
*******
सरतांना वर्षा ऋतु
माळरानी थांबलेले
नभात दिसले मज
मेघ काही दाटलले ॥

कोसळल्याविना खुळे 
तुडुंब भाव भरलेले
लुब्ध कुण्या झाडावर 
वाहणे विसरलेले ॥

गर्द गहिरे विशाल 
स्वतःत हरवलेले
सरे ऋतू दिन गेले
तरीही रेंगाळलेले ॥

त्या मेघा ठाव नव्हते
अपार आहे धरती
कुठेतरी कुण्या डोही
मिळेन तयास वस्ती ॥

भूमी विना मेघाला रे
दुसरी  गती नसते 
पण कुठे कधी कसे 
दैवाधिन हे असते ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

शुक्रवार, ५ जुलै, २०२४

ए सी लोकल

एसी लोकल
**********
चार लोकांचीच चैन 
ए सी लोकल असते .
प्लॅट फॉर्म वर गर्दी 
उगाच वाढत असते. 

एक  लोकल जाताच
गर्दी ही चौपट होते
अन रेल्वेला बोलांची
लाख लाखोली मिळते

एक दोन डबे एसी
लावा तुम्ही लोकलला
कुणाचाही मुळी सुद्धा  
नकार  नाही त्याला

चार पैसे खर्च करून
सुख सोय हवी ज्यांना
सुखनैव ती ही सदा
मिळू देत की त्यांना

पण त्यांच्या सुखासाठी 
त्रास का हो  गरिबांना
पूर्ण रिती लोकल जाते
पाहवत नाही डोळ्यांना
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

गुरुवार, ४ जुलै, २०२४

निरोपाचे वेळी

निरोपाचे वेळी
************
निघतांता खुळे डोळे व्याकुळले 
क्षणभरा साठी होते थबकले 

रोज घडणारी घडली न भेट 
मग मना लागे उगा चुटपुट

उगा खोलवर कुण्या मनी जाणे
बरे नव्हे तुझे असे हे वागणे

माझिया मनाचे आकाश रे तुझे 
चांदणे तयात तुला पाहण्याचे

 तुला पाहता मी सारे विसरते
तुझिया स्वरूपी  हरवून जाते

अरे या सुखाची काय सांगू मात 
क्षण तेच देती धुंदी जीवनात 

सुख या क्षणाचे माझे नेऊ नको 
निरोपाची वेळी नभी पाहू नको

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

बुधवार, ३ जुलै, २०२४

भाजी आणण्यावरून

भाजी आणण्यावरून 
****************
एक भाजी आणण्यावरून 
गढूळ होते वातावरण 
थकलेला तो थकलेली ती पण 
घरंगळले त्राण 
शक्ती गेलेली हरवून 
तो हलत नाही आपल्या जागेवरून 
तिची बोलणी या कानातून 
त्या कानात जातात वाहून
मग ती उठते कुढून चिडून 
काहीतरी ठेवते शिजवून 
त्याचा वाटा बाजूस काढून 
चक्क जाते मग निजून 
काहीही बोलल्या वाचून
प्रश्नास उत्तर दिल्या वाचून 
तोही जातो मग समजून 
मनामध्ये तसाच उबगून 
खावी न खावी भाजी 
थांबतो ठरवल्या वाचून 
खाल्ले नाही काही तर 
भांडण वाढणार असते 
अन खाणे ही तर खरोखर 
त्याचीच हार असते 
मानापनाच्या संभ्रमात 
अखेर भूक जिंकते 
अन उद्याचे भांडण 
पोटामध्ये विझून जाते
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

मंगळवार, २ जुलै, २०२४

पिसाळणे

पिसाळणे
******
जनावर पिसाळू देत कितीही 
ते सांभाळता येते बांधता येते 
पण माणूस पिसाळला की .
फारच अवघड होते 
त्याला न बांधता येते 
न ताडता येते न सांगता येते

माणूस पिसाळला म्हणजे 
त्याला कुत्रे चावलेच असे काही नसते 
माणूस पिसाळला म्हणजे 
त्याला रेबीज झालाच असे काही नसते

कुत्रे न चावता माणूस
तेव्हाच पिसाळत असतो
आणि जगावर भुंकत असतो
जेव्हा तो स्वतःलाच चावत असतो

माणसाचं एक नवल असते 
त्याला आपण पिसाळलो 
हे थोडेसे कळत असते 
पण त्या पिसाळल्याचे कारण 
त्याला सापडत नसते 
कुत्रं सापडत नसते 
माकड सापडत नसते 
मांजर सापडत नसते 
म्हटले तर ते त्याच्या आतच असते 
म्हटले तर कुठेच नसते .

त्याचं ते पिसाळलेपण 
एक शाप असतो त्याच्या स्वतःसाठीही 
आणि भोवतालच्या जगासाठी ही
त्याला उ:श्याप नको असतात 
किंबहुना त्याला उ:शापाची तमाही नसते
खरंतर ती एक अंतहीन नरक यात्रा असते

अशावेळी त्याच्यासाठी मनात उमटते 
ती फक्त एक प्रार्थना .
मनात दाटते करुणा 
त्याच्या न संपणाऱ्या संचितासाठी
त्या  त्याच्या आत जळणाऱ्या वणव्यासाठी 
आणि सभोवतालच्या झाडासाठीही

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

सोमवार, १ जुलै, २०२४

दत्ताविण




दत्ताविण
**** *
अन्य काही नको  मज दत्ताविन 
होऊनी अभिन्न राहो मन ॥१

नको रे वैभव यश कीर्ती मान
दुःखाचे कारण मनास या ॥२

तव पाऊलास जडो माझे चित्त 
जाणीवे सकट जग सुटो ॥३

रहावे डुंबत तुझिया प्रेमात 
शून्याच्या घरात सर्वकाळ ॥४

जन्मास आल्याचे  घडावे सार्थक 
संता दारी भीक प्रेम मिळो ॥५

असावा विक्रांत दत्त मिरवत 
जिणे ठोकरत कामनांचे ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ .

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा ********* पुन्हा एकदा आकाश चांदण्यांनी भरून गेले  पुन्हा अनाम सुखाने मन बहरून गेले ॥ तेच स्थळ तीच भेट देहातील आवेग थ...