जग
*****
मानले म्हणून जगणे केवळ ॥
सुखाची कहाणी दुःखाची वाहणी
कुणी ना पाहती मेले जिते कुणी ॥
असूनही जर इथे मी रे नाही
कशाला हा भार कोण मग वाही ॥
नसले अस्तित्व मिटणेही खोटे
सांभाळणे काय मग मी रे इथे ॥
शून्याच्या छिद्राला लावतो ठिगळ
दत्त जाणिवेत आक्रोश निष्फळ ॥
विक्रांत नावाच्या आधीचे रे तत्व
शोधणे असे का जे न हरवत ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा